Psalmi 137

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Na obali rijeka babilonskih sjeđasmo i plakasmo spominjući se Siona;	1 Nad rzekami Babilonu - tam myśmy siedzieli i płakali, kiedyśmy wspominali Syjon.
2 o vrbe naokolo harfe svoje bijasmo povješali.	2 Na topolach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy.
3 I tada naši tamničari zaiskaše od nas da pjevamo, porobljivači naši zaiskaše da se veselimo: »Pjevajte nam pjesmu sionsku!«	3 Bo tam żądali od nas pieśni ci, którzy nas uprowadzili, pieśni radości ci, którzy nas uciskali: Zaśpiewajcie nam jakąś z pieśni syjońskich!
4 Kako da pjesmu Jahvinu pjevamo u zemlji tuđinskoj!	4 Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską w obcej krainie?
5 Nek’ se osuši desnica moja, Jeruzaleme, ako tebe zaboravim!	5 Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, niech uschnie moja prawica!
6 Nek’ mi se jezik za nepce prilijepi ako spomen tvoj smetnem ja ikada, ako ne stavim Jeruzalem vrh svake radosti svoje!	6 Niech język mi przyschnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.
7 Ne zaboravi, Jahve, sinovima Edoma kako su u dan kobni Jeruzalemov vikali oni: »Rušite! Srušite ga do temelja!«	7 Przypomnij, Panie, synom Edomu, dzień Jeruzalem, kiedy oni mówili: Burzcie, burzcie - aż do jej fundamentów!
8 Kćeri babilonska, pustošiteljice, blažen koji ti vrati milo za drago za sva zla što si nam ih nanijela!	8 Córo Babilonu, niszczycielko, szczęśliwy, kto ci odpłaci za zło, jakie nam wyrządziłaś!
9 Blažen koji zgrabi i smrska o stijenu tvoju dojenčad!	9 Szczęśliwy, kto schwyci i rozbije o skałę twoje dzieci.