Proverbia 16

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Hominis est animam præparare, et Domini gubernare linguam.	1 Του ανθρωπου ειναι αι προπαρασκευαι της καρδιας? παρα δε του Κυριου η αποκρισις της γλωσσης.
2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus ; spirituum ponderator est Dominus.	2 Πασαι αι οδοι του ανθρωπου φαινονται ορθαι εις τους οφθαλμους αυτου? πλην ο Κυριος σταθμιζει τα πνευματα.
3 Revela Domino opera tua, et dirigentur cogitationes tuæ.	3 Αφιερονε τα εργα σου εις τον Κυριον, και αι βουλαι σου θελουσι στερεωθη.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus ; impium quoque ad diem malum.	4 Ο Κυριος εκαμε τα παντα δι' εαυτον, ετι και τον ασεβη δια την ημεραν την κακην.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans ; etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens. Initium viæ bonæ facere justitiam ; accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.	5 Βδελυγμα εις τον Κυριον ειναι πας υψηλοκαρδιος? και χειρ με χειρα αν συναπτηται, δεν θελει μενει ατιμωρητος.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas, et in timore Domini declinatur a malo.	6 Δια χαριτος και αληθειας καθαριζεται η ανομια? και δια του φοβου του Κυριου εκκλινουσιν οι ανθρωποι απο του κακου.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis, inimicos quoque ejus convertet ad pacem.	7 Οταν ο Κυριος αρεσκηται εις τας οδους του ανθρωπου, και τους εχθρους αυτου ειρηνευει μετ' αυτου.
8 Melius est parum cum justitia quam multi fructus cum iniquitate.	8 Καλητερον ολιγον μετα δικαιοσυνης, παρα εισοδηματα μεγαλα μετα αδικιας.
9 Cor hominis disponit viam suam, sed Domini est dirigere gressus ejus.	9 Η καρδια του ανθρωπου βουλευεται την οδον αυτου? αλλ' ο Κυριος διευθυνει τα βηματα αυτου.
10 Divinatio in labiis regis ; in judicio non errabit os ejus.	10 Χρησμος ειναι εις τα χειλη του βασιλεως? το στομα αυτου δεν σφαλλει εν τη κρισει.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt, et opera ejus omnes lapides sacculi.	11 Δικαια σταθμη και πλαστιγξ ειναι του Κυριου? παντα τα ζυγια του σακκιου ειναι εργου αυτου.
12 Abominabiles regi qui agunt impie, quoniam justitia firmatur solium.	12 Βδελυγμα ειναι εις τους βασιλεις να πραττωσιν ανομιαν? διοτι ο θρονος στερεονεται μετα της δικαιοσυνης.
13 Voluntas regum labia justa ; qui recta loquitur diligetur.	13 Τα δικαια χειλη ειναι ευπροσδεκτα εις τους βασιλεις, και αγαπωσι τον λαλουντα ορθα.
14 Indignatio regis nuntii mortis, et vir sapiens placabit eam.	14 Θυμος βασιλεως ειναι αγγελος θανατου? αλλ' ο σοφος ανθρωπος καταπραυνει αυτον.
15 In hilaritate vultus regis vita, et clementia ejus quasi imber serotinus.	15 Εις το φως του προσωπου του βασιλεως ειναι ζωη? και η ευνοια αυτου ειναι ως νεφος οψιμου βροχης.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est, et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.	16 Ποσον καλητερα ειναι η αποκτησις της σοφιας παρα το χρυσιον και προκριτωτερα η αποκτησις της συνεσεως παρα το αργυριον
17 Semita justorum declinat mala ; custos animæ suæ servat viam suam.	17 Η οδος των ευθεων ειναι να εκκλινωσιν απο του κακου? οστις φυλαττει την οδον αυτου, διατηρει την ψυχην αυτου.
18 Contritionem præcedit superbia, et ante ruinam exaltatur spiritus.	18 Η υπερηφανια προηγειται του ολεθρου, και υψηλοφροσυνη του πνευματος προηγειται της πτωσεως.
19 Melius est humiliari cum mitibus quam dividere spolia cum superbis.	19 Καλητερον να ηναι τις ταπεινοφρων μετα των ταπεινων, παρα να μοιραζη λαφυρα μετα των υπερηφανων.
20 Eruditus in verbo reperiet bona, et qui sperat in Domino beatus est.	20 Ο συνετος εις τα πραγματα θελει ευρει καλον? και ο ελπιζων επι τον Κυριον ειναι μακαριος.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens, et qui dulcis eloquio majora percipiet.	21 Ο σοφος την καρδιαν θελει ονομαζεσθαι φρονιμος? και η γλυκυτης των χειλεων προσθετει μαθησιν.
22 Fons vitæ eruditio possidentis ; doctrina stultorum fatuitas.	22 Η συνεσις ειναι πηγη ζωης εις τον εχοντα αυτην? η δε παιδεια των αφρονων μωρια.
23 Cor sapientis erudiet os ejus, et labiis ejus addet gratiam.	23 Η καρδια του σοφου συνετιζει το στομα αυτου, και εις τα χειλη αυτου προσθετει μαθησιν.
24 Favus mellis composita verba ; dulcedo animæ sanitas ossium.	24 Κηρηθρα μελιτος οι ευαρεστοι λογοι? γλυκυτης εις την ψυχην και ιασις εις τα οστα.
25 Est via quæ videtur homini recta, et novissima ejus ducunt ad mortem.	25 Υπαρχει οδος ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης ειναι οδοι θανατου.
26 Anima laborantis laborat sibi, quia compulit eum os suum.	26 Ο εργαζομενος εργαζεται δι' εαυτον? διοτι το στομα αυτου αναγκαζει αυτον.
27 Vir impius fodit malum, et in labiis ejus ignis ardescit.	27 Ο αχρειος ανθρωπος σκαπτει κακον? και εις τα χειλη αυτου ειναι ως πυρ καιον.
28 Homo perversus suscitat lites, et verbosus separat principes.	28 Ο διεστραμμενος ανθρωπος διασπειρει εριδας? και ο ψιθυριστης διαχωριζει τους στενωτερους φιλους.
29 Vir iniquus lactat amicum suum, et ducit eum per viam non bonam.	29 Ο βιαιος ανθρωπος αποπλανα τον πλησιον αυτου και φερει αυτον εις οδον ουχι καλην?
30 Qui attonitis oculis cogitat prava, mordens labia sua perficit malum.	30 Κλειων τους οφθαλμους αυτου μηχαναται διεστραμμενα? δαγκανων τα χειλη αυτου εκτελει το κακον.
31 Corona dignitatis senectus, quæ in viis justitiæ reperietur.	31 Η πολια ειναι στεφανος δοξης, ευρισκομενη εν τη οδω της δικαιοσυνης.
32 Melior est patiens viro forti, et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.	32 Καλητερος ο μακροθυμος παρα τον δυνατον? και ο εξουσιαζων το πνευμα αυτου παρα τον εκπορθουντα πολιν.
33 Sortes mittuntur in sinum, sed a Domino temperantur.	33 Ο κληρος ριπτεται εις την καλπην? ολη ομως η κρισις αυτου ειναι παρα Κυριου.