Scrutatio

Giovedi, 16 maggio 2024 - San Simone Stock ( Letture di oggi)

Proverbia 16


font
VULGATABIBBIA CEI 2008
1 Hominis est animam præparare,
et Domini gubernare linguam.
1 All’uomo appartengono i progetti del cuore,
ma dal Signore viene la risposta della lingua.
2 Omnes viæ hominis patent oculis ejus ;
spirituum ponderator est Dominus.
2 Agli occhi dell’uomo tutte le sue opere sembrano pure,
ma chi scruta gli spiriti è il Signore.
3 Revela Domino opera tua,
et dirigentur cogitationes tuæ.
3 Affida al Signore le tue opere
e i tuoi progetti avranno efficacia.
4 Universa propter semetipsum operatus est Dominus ;
impium quoque ad diem malum.
4 Il Signore ha fatto ogni cosa per il suo fine
e anche il malvagio per il giorno della sventura.
5 Abominatio Domini est omnis arrogans ;
etiamsi manus ad manum fuerit, non est innocens.
Initium viæ bonæ facere justitiam ;
accepta est autem apud Deum magis quam immolare hostias.
5 Il Signore ha in orrore ogni cuore superbo,
certamente non resterà impunito.
6 Misericordia et veritate redimitur iniquitas,
et in timore Domini declinatur a malo.
6 Con la bontà e la fedeltà si espia la colpa,
ma con il timore del Signore si evita il male.
7 Cum placuerint Domino viæ hominis,
inimicos quoque ejus convertet ad pacem.
7 Se il Signore si compiace della condotta di un uomo,
lo riconcilia anche con i suoi nemici.
8 Melius est parum cum justitia
quam multi fructus cum iniquitate.
8 È meglio avere poco con onestà
che molte rendite senza giustizia.
9 Cor hominis disponit viam suam,
sed Domini est dirigere gressus ejus.
9 Il cuore dell’uomo elabora progetti,
ma è il Signore che rende saldi i suoi passi.
10 Divinatio in labiis regis ;
in judicio non errabit os ejus.
10 L’oracolo è sulle labbra del re,
in giudizio la sua bocca non sbaglia.
11 Pondus et statera judicia Domini sunt,
et opera ejus omnes lapides sacculi.
11 La stadera e le bilance giuste appartengono al Signore,
sono opera sua tutti i pesi del sacchetto.
12 Abominabiles regi qui agunt impie,
quoniam justitia firmatur solium.
12 È un orrore per i re commettere un’azione iniqua,
poiché il trono sta saldo con la giustizia.
13 Voluntas regum labia justa ;
qui recta loquitur diligetur.
13 Il re si compiace di chi dice la verità,
egli ama chi parla con rettitudine.
14 Indignatio regis nuntii mortis,
et vir sapiens placabit eam.
14 L’ira del re è messaggera di morte,
ma il saggio la placherà.
15 In hilaritate vultus regis vita,
et clementia ejus quasi imber serotinus.
15 Se il volto del re è luminoso, c’è la vita:
il suo favore è come pioggia di primavera.
16 Posside sapientiam, quia auro melior est,
et acquire prudentiam, quia pretiosior est argento.
16 Possedere la sapienza è molto meglio dell’oro,
acquisire l’intelligenza è preferibile all’argento.
17 Semita justorum declinat mala ;
custos animæ suæ servat viam suam.
17 La strada degli uomini retti è evitare il male;
conserva la vita chi controlla la sua condotta.
18 Contritionem præcedit superbia,
et ante ruinam exaltatur spiritus.
18 Prima della rovina viene l’orgoglio
e prima della caduta c’è l’arroganza.
19 Melius est humiliari cum mitibus
quam dividere spolia cum superbis.
19 È meglio essere umili con i poveri
che spartire la preda con i superbi.
20 Eruditus in verbo reperiet bona,
et qui sperat in Domino beatus est.
20 Chi è prudente nel parlare troverà il bene,
ma chi confida nel Signore è beato.
21 Qui sapiens est corde appellabitur prudens,
et qui dulcis eloquio majora percipiet.
21 Chi è saggio di cuore è ritenuto intelligente;
il linguaggio dolce aumenta la dottrina.
22 Fons vitæ eruditio possidentis ;
doctrina stultorum fatuitas.
22 Fonte di vita è il senno per chi lo possiede,
ma castigo degli stolti è la stoltezza.
23 Cor sapientis erudiet os ejus,
et labiis ejus addet gratiam.
23 Il cuore del saggio rende assennata la sua bocca
e sulle sue labbra fa crescere la dottrina.
24 Favus mellis composita verba ;
dulcedo animæ sanitas ossium.
24 Favo di miele sono le parole gentili,
dolce per il palato e medicina per le ossa.
25 Est via quæ videtur homini recta,
et novissima ejus ducunt ad mortem.
25 C’è una via che sembra diritta per l’uomo,
ma alla fine conduce su sentieri di morte.
26 Anima laborantis laborat sibi,
quia compulit eum os suum.
26 La brama fa lavorare chi lavora,
è la sua bocca che lo sprona.
27 Vir impius fodit malum,
et in labiis ejus ignis ardescit.
27 L’uomo iniquo ordisce la sciagura,
sulle sue labbra c’è come un fuoco ardente.
28 Homo perversus suscitat lites,
et verbosus separat principes.
28 L’uomo perverso provoca litigi,
chi calunnia divide gli amici.
29 Vir iniquus lactat amicum suum,
et ducit eum per viam non bonam.
29 L’uomo violento inganna il prossimo
e lo spinge per una via non buona.
30 Qui attonitis oculis cogitat prava,
mordens labia sua perficit malum.
30 Chi socchiude gli occhi medita inganni,
chi stringe le labbra ha già commesso il male.
31 Corona dignitatis senectus,
quæ in viis justitiæ reperietur.
31 Diadema splendido è la canizie,
ed essa si trova sulla via della giustizia.
32 Melior est patiens viro forti,
et qui dominatur animo suo expugnatore urbium.
32 È meglio la pazienza che la forza di un eroe,
chi domina se stesso vale più di chi conquista una città.
33 Sortes mittuntur in sinum,
sed a Domino temperantur.
33 Nel cavo della veste si getta la sorte,
ma la decisione dipende tutta dal Signore.