1 O Senhor soube que os fariseus tinham ouvido dizer que ele recrutava e batizava mais discípulos que João | 1 ויהי כאשר נודע לאדון כי שמעו הפרושים אשר ישוע העמיד והטביל תלמידים הרבה מיוחנן |
2 {se bem que não era Jesus quem batizava, mas os seus discípulos}. | 2 ואולם ישוע הוא לא הטביל כי אם תלמידיו |
3 Deixou a Judéia e voltou para a Galiléia. | 3 ויעזב את ארץ יהודה וילך שנית הגלילה |
4 Ora, devia passar por Samaria. | 4 ויהי לו לעבר בארץ שמרון |
5 Chegou, pois, a uma localidade da Samaria, chamada Sicar, junto das terras que Jacó dera a seu filho José. | 5 ויבא לעיר מערי שמרון ושמה סוכר היא ממול חלקת השדה אשר נתנה יעקב לבנו ליוסף |
6 Ali havia o poço de Jacó. E Jesus, fatigado da viagem, sentou-se à beira do poço. Era por volta do meio-dia. | 6 ושם באר יעקב וישוע היה עיף מן הדרך וישב לו על הבאר והעת כשעה הששית |
7 Veio uma mulher da Samaria tirar água. Pediu-lhe Jesus: Dá-me de beber. | 7 ותבא אשה משמרון לשאב מים ויאמר אליה ישוע תני נא לי לשתות |
8 {Pois os discípulos tinham ido à cidade comprar mantimentos.} | 8 כי תלמידיו הלכו העירה לקנות אכל |
9 Aquela samaritana lhe disse: Sendo tu judeu, como pedes de beber a mim, que sou samaritana!... {Pois os judeus não se comunicavam com os samaritanos.} | 9 ותאמר אליו האשה השמרונית הן יהודי אתה ואיככה תשאל ממני לשתות ואנכי אשה שמרונית כי לא יתערבו היהודים עם השמרונים |
10 Respondeu-lhe Jesus: Se conhecesses o dom de Deus, e quem é que te diz: Dá-me de beber, certamente lhe pedirias tu mesma e ele te daria uma água viva. | 10 ויען ישוע ויאמר אליה לו ידעת את מתת אלהים ומי הוא האמר אליך תני נא לי לשתות כי עתה שאלת ממנו ונתן לך מים חיים |
11 A mulher lhe replicou: Senhor, não tens com que tirá-la, e o poço é fundo... donde tens, pois, essa água viva? | 11 ותאמר אליו האשה אדני הן אין לך כלי לשאב בו והבאר עמקה ומאין לך אפוא מים חיים |
12 És, porventura, maior do que o nosso pai Jacó, que nos deu este poço, do qual ele mesmo bebeu e também os seus filhos e os seus rebanhos? | 12 האתה גדול מיעקב אבינו אשר נתן לנו את הבאר הזאת וישת ממנה הוא ובניו ובעירו |
13 Respondeu-lhe Jesus: Todo aquele que beber desta água tornará a ter sede, | 13 ויען ישוע ויאמר אליה כל השתה מן המים האלה ישוב ויצמא |
14 mas o que beber da água que eu lhe der jamais terá sede. Mas a água que eu lhe der virá a ser nele fonte de água, que jorrará até a vida eterna. | 14 ואשר ישתה מן המים אשר אנכי נתן לו לא יצמא לעולם כי המים אשר אתן לו יהיו בקרבו למקור מים נבעים לחיי העולמים |
15 A mulher suplicou: Senhor, dá-me desta água, para eu já não ter sede nem vir aqui tirá-la! | 15 ותאמר אליו האשה אדני תנה לי המים ההם למען לא אצמא עוד ולא אוסיף לבוא הנה לשאב |
16 Disse-lhe Jesus: Vai, chama teu marido e volta cá. | 16 ויאמר אליה ישוע לכי וקראי לאישך ושובי הלום |
17 A mulher respondeu: Não tenho marido. Disse Jesus: Tens razão em dizer que não tens marido. | 17 ותען האשה ותאמר אין לי איש ויאמר אליה ישוע כן דברת אין לי איש |
18 Tiveste cinco maridos, e o que agora tens não é teu. Nisto disseste a verdade. | 18 כי בעלים חמשה היו לך ואשר לך עתה איננו בעלך לכן אמת הדבר אשר דברת |
19 Senhor, disse-lhe a mulher, vejo que és profeta!... | 19 ותאמר אליו האשה אדני ראה אנכי כי נביא אתה |
20 Nossos pais adoraram neste monte, mas vós dizeis que é em Jerusalém que se deve adorar. | 20 אבותינו השתחוו בהר הזה ואתם אמרים כי ירושלים היא המקום הנבחר להשתחות שמה |
21 Jesus respondeu: Mulher, acredita-me, vem a hora em que não adorareis o Pai, nem neste monte nem em Jerusalém. | 21 ויאמר אליה ישוע אשה האמיני לי כי תבוא שעה אשר לא בהר הזה אף לא בירושלים תשתחוו לאב |
22 Vós adorais o que não conheceis, nós adoramos o que conhecemos, porque a salvação vem dos judeus. | 22 אתם משתחוים אל אשר לא ידעתם ואנחנו משתחוים אל אשר ידענו כי הישועה מן היהודים היא |
23 Mas vem a hora, e já chegou, em que os verdadeiros adoradores hão de adorar o Pai em espírito e verdade, e são esses adoradores que o Pai deseja. | 23 אולם תבוא שעה ועתה היא אשר עבדי אל האמתים ישתחוו לאב ברוח ובאמת כי במשתחוים כאלה חפץ האב |
24 Deus é espírito, e os seus adoradores devem adorá-lo em espírito e verdade. | 24 האלהים רוח הוא והמשתחוים לו צריכים להשתחות ברוח ובאמת |
25 Respondeu a mulher: Sei que deve vir o Messias {que se chama Cristo}; quando, pois, vier, ele nos fará conhecer todas as coisas. | 25 ותאמר אליו האשה ידעתי כי יבא המשיח הנקרא כריסטוס הוא בבאו יגיד לנו את כל |
26 Disse-lhe Jesus: Sou eu, quem fala contigo. | 26 ויאמר אליה ישוע אני הוא המדבר אליך |
27 Nisso seus discípulos chegaram e maravilharam-se de que estivesse falando com uma mulher. Ninguém, todavia, perguntou: Que perguntas? Ou: Que falas com ela? | 27 ויהי הוא מדבר ככה ותלמידיו באו ויתמהו על דברו עם אשה אך לא אמר לו איש מה זה תשאל או מה תדבר עמה |
28 A mulher deixou o seu cântaro, foi à cidade e disse àqueles homens: | 28 ותעזב האשה את כדה ותלך העירה ותאמר אל האנשים |
29 Vinde e vede um homem que me contou tudo o que tenho feito. Não seria ele, porventura, o Cristo? | 29 באו וראו איש אשר הגיד לי כל אשר עשיתי הכי זה הוא המשיח |
30 Eles saíram da cidade e vieram ter com Jesus. | 30 ויצאו מן העיר ויבאו אליו |
31 Entretanto, os discípulos lhe pediam: Mestre, come. | 31 טרם יבאו ותלמידיו בקשו ממנו לאמר אכל נא אדני |
32 Mas ele lhes disse: Tenho um alimento para comer que vós não conheceis. | 32 ויאמר אליהם יש לי אכל לאכל אשר אתם לא ידעתם |
33 Os discípulos perguntavam uns aos outros: Alguém lhe teria trazido de comer? | 33 ויאמרו התלמידים איש אל רעהו הכי הביא לו איש לאכל |
34 Disse-lhes Jesus: Meu alimento é fazer a vontade daquele que me enviou e cumprir a sua obra. | 34 ויאמר אליהם ישוע מאכלי הוא לעשות רצון שלחי ולהשלים מעשהו |
35 Não dizeis vós que ainda há quatro meses e vem a colheita? Eis que vos digo: levantai os vossos olhos e vede os campos, porque já estão brancos para a ceifa. | 35 הלא אתם תאמרו כי עוד ארבעה חדשים והקציר בא הנה אני אמר לכם שאו עיניכם וראו בשדות כי כבר הלבינו לקציר |
36 O que ceifa recebe o salário e ajunta fruto para a vida eterna; assim o semeador e o ceifador juntamente se regozijarão. | 36 והקוצר יקח שכרו ויאסף תבואה לחיי עולמים למען ישמחו יחדו גם הזרע גם הקוצר |
37 Porque eis que se pode dizer com toda verdade: Um é o que semeia outro é o que ceifa. | 37 כי בזאת אמת המשל כי זה זרע ואחר יקצר |
38 Enviei-vos a ceifar onde não tendes trabalhado; outros trabalharam, e vós entrastes nos seus trabalhos. | 38 אנכי שלחתי אתכם לקצר את אשר לא עמלתם בו ואחרים עמלו ואתם נכנסתם בעמלם |
39 Muitos foram os samaritanos daquela cidade que creram nele por causa da palavra da mulher, que lhes declarara: Ele me disse tudo quanto tenho feito. | 39 ויאמינו בו שמרנים רבים מן העיר ההיא על דבר האשה אשר העידה לאמר הוא הגיד לי את כל אשר עשיתי |
40 Assim, quando os samaritanos foram ter com ele, pediram que ficasse com eles. Ele permaneceu ali dois dias. | 40 ויהי כאשר באו אליו השמרנים וישאלו ממנו לשבת אתם וישב שם יומים |
41 Ainda muitos outros creram nele por causa das suas palavras. | 41 ועוד רבים מהמה האמינו בו בעבור דברו |
42 E diziam à mulher: Já não é por causa da tua declaração que cremos, mas nós mesmos ouvimos e sabemos ser este verdadeiramente o Salvador do mundo. | 42 ויאמרו אל האשה מעתה לא בעבור מאמרך נאמין כי באזנינו שמענו ונדע כי אמנם זה הוא המשיח מושיע העולם |
43 Passados os dois dias, Jesus partiu para a Galiléia. | 43 ויהי מקץ שני הימים ויצא משם ללכת הגלילה |
44 {Ele mesmo havia declarado que um profeta não é honrado na sua pátria.} | 44 כי הוא ישוע העיד כי נביא בארץ מולדתו איננו נכבד |
45 Chegando à Galiléia, acolheram-no os galileus, porque tinham visto tudo o que fizera durante a festa em Jerusalém; pois também eles tinham ido à festa. | 45 ויהי הוא בא ארץ הגליל ויאספהו אנשי הגליל כי ראו את כל אשר עשה בירושלים בימי החג כי גם הם עלו לחג את החג |
46 Ele voltou, pois, a Caná da Galiléia, onde transformara água em vinho. Havia então em Cafarnaum um oficial do rei, cujo filho estava doente. | 46 ויבא ישוע עוד הפעם אל קנה אשר בגליל מקום שומו המים ליין ואיש היה מעבדי המלך ובנו חלה בכפר נחום |
47 Ao ouvir que Jesus vinha da Judéia para a Galiléia, foi a ele e rogou-lhe que descesse e curasse seu filho, que estava prestes a morrer. | 47 ויהי כשמעו כי בא ישוע מיהודה לארץ הגליל וילך אליו וישאל מאתו לרדת ולרפא את בנו כי קרב למות |
48 Disse-lhe Jesus: Se não virdes milagres e prodígios, não credes... | 48 ויאמר אליו ישוע אם לא תראו אתות ומופתים לא תאמינו |
49 Pediu-lhe o oficial: Senhor, desce antes que meu filho morra! | 49 ויאמר אליו האיש אשר מעבדי המלך אדני רדה נא בטרם ימות בני |
50 Vai, disse-lhe Jesus, o teu filho está passando bem! O homem acreditou na palavra de Jesus e partiu. | 50 ויאמר אליו ישוע לך לך בנך חי והאיש האמין לדבר אשר דבר אליו ישוע וילך |
51 Enquanto ia descendo, os criados vieram-lhe ao encontro e lhe disseram: Teu filho está passando bem. | 51 ויהי ברדתו ויפגעו בו עבדיו ויבשרו אתו כי חי בנו |
52 Indagou então deles a hora em que se sentira melhor. Responderam-lhe: Ontem à sétima hora a febre o deixou. | 52 וידרש מאתם את השעה אשר בה רוח לו ויאמרו אליו תמול בשעה השביעית עזבתו הקדחת |
53 Reconheceu o pai ser a mesma hora em que Jesus dissera: Teu filho está passando bem. E creu tanto ele como toda a sua casa. | 53 וידע אביהו כי היתה השעה אשר דבר לו ישוע בנך חי ויאמן הוא וכל ביתו |
54 Esse foi o segundo milagre que Jesus fez, depois de voltar da Judéia para a Galiléia. | 54 זה הוא האות השני אשר עשה ישוע בבאו מיהודה לארץ הגליל |