Livre des Proverbes 2

JERUSALEM	LXX
1 Mon fils, si tu accueilles mes paroles, si tu conserves à part toi mes préceptes,	1 υιε εαν δεξαμενος ρησιν εμης εντολης κρυψης παρα σεαυτω
2 rendant tes oreilles attentives à la sagesse, inclinant ton coeur vers l'intelligence,	2 υπακουσεται σοφιας το ους σου και παραβαλεις καρδιαν σου εις συνεσιν παραβαλεις δε αυτην επι νουθετησιν τω υιω σου
3 oui, si tu fais appel à l'entendement, si tu réclames l'intelligence,	3 εαν γαρ την σοφιαν επικαλεση και τη συνεσει δως φωνην σου την δε αισθησιν ζητησης μεγαλη τη φωνη
4 si tu la recherches comme l'argent, si tu la creuses comme un chercheur de trésor,	4 και εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και ως θησαυρους εξερευνησης αυτην
5 alors tu comprendras la crainte de Yahvé, tu trouveras la connaissance de Dieu.	5 τοτε συνησεις φοβον κυριου και επιγνωσιν θεου ευρησεις
6 Car c'est Yahvé qui donne la sagesse, de sa bouche sortent le savoir et l'intelligence.	6 οτι κυριος διδωσιν σοφιαν και απο προσωπου αυτου γνωσις και συνεσις
7 Il réserve aux hommes droits son conseil, il est le bouclier de ceux qui pratiquent l'honnêteté;	7 και θησαυριζει τοις κατορθουσι σωτηριαν υπερασπιει την πορειαν αυτων
8 il monte la garde aux chemins de l'équité, il veille sur la voie de ses fidèles.	8 του φυλαξαι οδους δικαιωματων και οδον ευλαβουμενων αυτον διαφυλαξει
9 Alors tu comprendras justice, équité et droiture, toutes les pistes du bonheur.	9 τοτε συνησεις δικαιοσυνην και κριμα και κατορθωσεις παντας αξονας αγαθους
10 Quand la sagesse entrera dans ton coeur, que le savoir fera les délices de ton âme,	10 εαν γαρ ελθη η σοφια εις σην διανοιαν η δε αισθησις τη ση ψυχη καλη ειναι δοξη
11 la prudence veillera sur toi, l'intelligence te gardera	11 βουλη καλη φυλαξει σε εννοια δε οσια τηρησει σε
12 pour t'éloigner de la voie mauvaise, de l'homme aux propos pervers,	12 ινα ρυσηται σε απο οδου κακης και απο ανδρος λαλουντος μηδεν πιστον
13 de ceux qui délaissent les droits sentiers et vont courir par des voies ténébreuses;	13 ω οι εγκαταλειποντες οδους ευθειας του πορευεσθαι εν οδοις σκοτους
14 ils trouvent leur joie à faire le mal, ils se complaisent dans la perversité;	14 οι ευφραινομενοι επι κακοις και χαιροντες επι διαστροφη κακη
15 leurs sentiers sont tortueux, leurs pistes sont obliques.	15 ων αι τριβοι σκολιαι και καμπυλαι αι τροχιαι αυτων
16 Pour te garder aussi de la femme étrangère, de l'inconnue aux paroles enjôleuses;	16 του μακραν σε ποιησαι απο οδου ευθειας και αλλοτριον της δικαιας γνωμης
17 elle a abandonné l'ami de sa jeunesse, elle a oublié l'alliance de son Dieu;	17 υιε μη σε καταλαβη κακη βουλη η απολειπουσα διδασκαλιαν νεοτητος και διαθηκην θειαν επιλελησμενη
18 sa maison penche vers la mort, ses pistes conduisent vers les ombres.	18 εθετο γαρ παρα τω θανατω τον οικον αυτης και παρα τω αδη μετα των γηγενων τους αξονας αυτης
19 De ceux qui vont à elle, pas un ne revient, ils ne rejoignent plus les sentiers de la vie.	19 παντες οι πορευομενοι εν αυτη ουκ αναστρεψουσιν ουδε μη καταλαβωσιν τριβους ευθειας ου γαρ καταλαμβανονται υπο ενιαυτων ζωης
20 Ainsi chemineras-tu dans la voie des gens de bien, garderas-tu le sentier des justes.	20 ει γαρ επορευοντο τριβους αγαθας ευροσαν αν τριβους δικαιοσυνης λειους
21 Car les hommes droits habiteront le pays, les gens honnêtes y demeureront,	21 χρηστοι εσονται οικητορες γης ακακοι δε υπολειφθησονται εν αυτη οτι ευθεις κατασκηνωσουσι γην και οσιοι υπολειφθησονται εν αυτη
22 mais les méchants seront retranchés du pays, les traîtres en seront arrachés.	22 οδοι ασεβων εκ γης ολουνται οι δε παρανομοι εξωσθησονται απ' αυτης