ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 2
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
GREEK BIBLE | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 Δια τι εφρυαξαν τα εθνη και οι λαοι εμελετησαν ματαια; | 1 Warum toben die Völker, warum machen die Nationen vergebliche Pläne? |
2 Παρεσταθησαν οι βασιλεις της γης, και οι αρχοντες συνηχθησαν ομου, κατα του Κυριου, και κατα του χριστου αυτου, λεγοντες, | 2 Die Könige der Erde stehen auf, die Großen haben sich verbündet gegen den Herrn und seinen Gesalbten. |
3 Ας διασπασωμεν τους δεσμους αυτων, και ας απορριψωμεν αφ' ημων τας αλυσεις αυτων. | 3 «Lasst uns ihre Fesseln zerreißen und von uns werfen ihre Stricke!» |
4 Ο καθημενος εν ουρανοις θελει γελασει? ο Κυριος θελει εκμυκτηρισει αυτους. | 4 Doch er, der im Himmel thront, lacht, der Herr verspottet sie. |
5 Τοτε θελει λαλησει προς αυτους εν τη οργη αυτου, και εν τω θυμω αυτου θελει συνταραξει αυτους. | 5 Dann aber spricht er zu ihnen im Zorn, in seinem Grimm wird er sie erschrecken: |
6 Αλλ' εγω, θελει ειπει, εχρισα τον Βασιλεα μου επι Σιων, το ορος το αγιον μου. | 6 «Ich selber habe meinen König eingesetzt auf Zion, meinem heiligen Berg.» |
7 Εγω θελω αναγγειλει το προσταγμα? ο Κυριος ειπε προς εμε, Υιος μου εισαι συ? εγω σημερον σε εγεννησα? | 7 Den Beschluss des Herrn will ich kundtun. Er sprach zu mir: «Mein Sohn bist du. Heute habe ich dich gezeugt. |
8 Ζητησον παρ' εμου, και θελω σοι δωσει τα εθνη κληρονομιαν σου, και ιδιοκτησιαν σου τα περατα της γης? | 8 Fordre von mir und ich gebe dir die Völker zum Erbe, die Enden der Erde zum Eigentum. |
9 θελεις ποιμανει αυτους εν ραβδω σιδηρα? ως σκευος κεραμεως θελεις συντριψει αυτους. | 9 Du wirst sie zerschlagen mit eiserner Keule, wie Krüge aus Ton wirst du sie zertrümmern.» |
10 Τωρα λοιπον, βασιλεις, συνετισθητε? διδαχθητε, κριται της γης. | 10 Nun denn, ihr Könige, kommt zur Einsicht, lasst euch warnen, ihr Gebieter der Erde! |
11 Δουλευετε τον Κυριον εν φοβω και αγαλλεσθε εν τρομω. | 11 Dient dem Herrn in Furcht und küsst ihm mit Beben die Füße, |
12 Φιλειτε τον Υιον, μηποτε οργισθη, και απολεσθητε εκ της οδου, οταν εξαφθη ταχεως ο θυμος αυτου. Μακαριοι παντες οι πεποιθοτες επ' αυτον. | 12 damit er nicht zürnt und euer Weg nicht in den Abgrund führt. Denn wenig nur und sein Zorn ist entbrannt. Wohl allen, die ihm vertrauen! |