Salmos 44
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS | GREEK BIBLE |
---|---|
1 Del maestro de coro. De los hijos de Coré. Poema. | 1 Εις τον πρωτον μουσικον, δια τους υιους Κορε? Μασχιλ.>> Θεε, με τα ωτα ημων ηκουσαμεν, οι πατερες ημων διηγηθησαν προς ημας το εργον, το οποιον επραξας εν ταις ημεραις αυτων, εν ημεραις αρχαιαις. |
2 Oh Dios, nuestros padres nos contaron, y por eso llegó a nuestros oídos, la obra que hiciste antiguamente, | 2 Συ δια της χειρος σου εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτους? κατεθλιψας λαους και απεδιωξας αυτους. |
3 con tu propia mano, cuando ellos vivían. Tú expulsaste a las naciones para plantarlos a ellos; y para hacerlos crecer, destruiste a los pueblos. | 3 Διοτι δεν εκληρονομησαν την γην δια της ρομφαιας αυτων, και ο βραχιων αυτων δεν εσωσεν αυτους? αλλ' η δεξια σου και ο βραχιων σου και το φως του προσωπου σου? διοτι ευηρεστηθης εις αυτους. |
4 No ocuparon la tierra con su espada ni su brazo les obtuvo la victoria: fue tu mano derecha y tu brazo, fue la luz de tu rostro, porque los amabas. | 4 Συ εισαι ο βασιλευς μου, Θεε, ο διοριζων τας σωτηριας του Ιακωβ. |
5 Eras tú, mi Rey y mi Dios, el que decidía las victorias de Jacob: | 5 Δια σου θελομεν καταβαλει τους εχθρους ημων? δια του ονοματος σου θελομεν καταπατησει τους επανισταμενους εφ' ημας? |
6 con tu auxilio embestimos al enemigo y en tu Nombre aplastamos al agresor. | 6 Διοτι δεν θελω ελπισει επι το τοξον ουδε η ρομφαια μου θελει με σωσει. |
7 Porque yo no confiaba en mi arco ni mi espada me dio la victoria: | 7 Διοτι συ εσωσας ημας εκ των εχθρων ημων και κατησχυνας τους μισουντας ημας? |
8 tú nos salvaste de nuestros enemigos y confundiste a nuestros adversarios. | 8 εις τον Θεον θελομεν καυχασθαι ολην την ημεραν, και το ονομα σου εις τον αιωνα θελομεν υμνει. Διαψαλμα. |
9 Dios ha sido siempre nuestro orgullo: damos gracias a tu Nombre eternamente. | 9 Ομως απεβαλες και κατησχυνας ημας, και δεν εξερχεσαι πλεον μετα των στρατευματων ημων. |
10 Pero ahora nos rechazaste y humillaste: dejaste de salir con nuestro ejército, | 10 Εκαμες ημας να στρεψωμεν εις τα οπισω εμπροσθεν του εχθρου? και οι μισουντες ημας διαρπαζουσι τα ημετερα εις εαυτους. |
11 nos hiciste retroceder ante el enemigo y nuestros adversarios nos saquearon. | 11 Παρεδωκας ημας ως προβατα εις βρωσιν και εις τα εθνη διεσκορπισας ημας. |
12 Nos entregaste como ovejas al matadero y nos dispersaste entre las naciones; | 12 Επωλησας τον λαον σου ανευ τιμης, και δεν ηυξησας τον πλουτον σου εκ της πωλησεως αυτων. |
13 vendiste a tu pueblo por nada, no sacaste gran provecho de su venta. | 13 Κατεστησας ημας ονειδος εις τους γειτονας ημων, καταγελων και χλευασμον εις τους περιξ ημων. |
14 Nos expusiste a la burla de nuestros vecinos, a la risa y al escarnio de los que nos rodean; | 14 Κατεστησας ημας παροιμιαν μεταξυ των εθνων, κινησιν κεφαλης μεταξυ των λαων. |
15 hiciste proverbial nuestra desgracia y los pueblos nos hacen gestos de sarcasmo. | 15 Ολην την ημεραν η εντροπη μου ειναι ενωπιον μου, και η αισχυνη του προσωπου μου με εκαλυψε? |
16 Mi oprobio está siempre ante mí y mi rostro se cubre de vergüenza, | 16 δια την φωνην του ονειδιζοντος και υβριζοντος? δια τον εχθρον και εκδικητην. |
17 por los gritos de desprecio y los insultos, por el enemigo sediento de venganza. | 17 Παντα ταυτα ηλθον εφ' ημας, ομως δεν σε ελησμονησαμεν και δεν ηθετησαμεν την διαθηκην σου? |
18 ¡Y todo esto nos ha sobrevenido sin que nos hayamos olvidado de ti, sin que hayamos traicionado tu alianza! | 18 Ουδε εστραφη εις τα οπισω η καρδια ημων, ουδε εξεκλιναν τα βηματα ημων απο της οδου σου. |
19 Nuestro corazón no se volvió atrás ni nuestros pasos se desviaron de tu senda, | 19 Αν και συνετριψας ημας εν τω τοπω των δρακοντων και περιεκαλυψας ημας δια της σκιας του θανατου. |
20 como para que nos aplastaras en un lugar desierto y nos cubrieras de tinieblas. | 20 Εαν ελησμονουμεν το ονομα του Θεου ημων και εξετεινομεν τας χειρας ημων εις Θεον αλλοτριον, |
21 Si hubiéramos olvidado el nombre de nuestro Dios y recurrido a un dios extraño, | 21 ο Θεος δεν ηθελεν εξετασει τουτο; διοτι αυτος εξευρει τα κρυφια της καρδιας. |
22 Dios lo habría advertido, porque él conoce los secretos más profundos. | 22 Οτι ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν? ελογισθημεν ως προβατα σφαγης. |
23 Por tu causa nos dan muerte sin cesar y nos tratan como a ovejas que van al matadero. | 23 Εξεγερθητι, δια τι καθευδεις, Κυριε; εξεγερθητι, μη αποβαλης ημας διαπαντος. |
24 ¡Despierta, Señor! ¿Por qué duermes? ¡Levántate, no nos rechaces para siempre! | 24 Δια τι κρυπτεις το προσωπον σου; λησμονεις την ταλαιπωριαν ημων και την καταδυναστευσιν ημων; |
25 ¿Por qué ocultas tu rostro y te olvidas de nuestra desgracia y opresión? | 25 Διοτι εταπεινωθη εως χωματος η ψυχη ημων? εκολληθη εις την γην η κοιλια ημων. |
26 Estamos hundidos en el polvo, nuestro cuerpo está pegado a la tierra. | 26 Αναστηθι εις βοηθειαν ημων και λυτρωσον ημας ενεκεν του ελεους σου. |
27 ¡Levántate, ven a socorrernos; líbranos por tu misericordia! |