Księga Psalmów 77

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm.	1 Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.
2 Głos mój się wznosi do Boga i wołam, głos mój - do Boga, by mnie usłyszał.	2 Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.
3 Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.	3 U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit’ duša moja.
4 Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam.	4 Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.
5 Ty zatrzymujesz powieki mych oczu: jestem wzburzony i mówić nie mogę.	5 Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.
6 Rozważam dni starodawne i lata poprzednie	6 Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;
7 wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:	7 razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:
8 Czy Bóg odrzuca na wieki, że już nie jest łaskawy?	8 »Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?
9 Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?	9 Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?
10 Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie?	10 Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?«
11 I mówię: To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.	11 I govorim: »Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega.«
12 Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.	12 Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.
13 Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.	13 Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.
14 Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?	14 Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?
15 Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.	15 Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.
16 Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa.	16 Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.
17 Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.	17 Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.
18 Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały.	18 Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.
19 Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły: poruszyła się i zatrzęsła ziemia.	19 Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.
20 Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.	20 Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.
21 Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.	21 Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.