Księga Psalmów 49

Biblia Tysiąclecia	KÁLDI-NEOVULGÁTA
1 Kierownikowi chóru. Synów Koracha. Psalm.	1 A karvezetőnek. Kóré fiainak zsoltára.
2 Słuchajcie tego, wszystkiego narody, nakłońcie uszu, wszyscy, co świat zamieszkujecie,	2 Halljátok meg ezt, nemzetek, mindnyájan, vegyétek fületekbe, földkerekség lakói, mindannyian:
3 wy, niscy pochodzeniem, tak samo jak możni, bogaty na równi z ubogim!	3 mind alacsonysorsúak és nemesek, gazdagok, szegények egyaránt!
4 Moje usta wypowiedzą mądrość, a rozmyślanie mego serca - roztropność.	4 Bölcsességet mond a szám, okosságot a szívem elmélkedése.
5 Nakłonię mego ucha ku przypowieści, przy dźwięku liry wyjaśnię mą zagadkę.	5 Példabeszédre hajtom fülemet, hárfaszóval tárom föl rejtélyemet.
6 Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych,	6 Miért félnék a balszerencse napján, ha körülvesz a gáncsoskodók gonoszsága?
7 którzy ufają swoim dostatkom i chełpią się z ogromu swych bogactw?	7 Ők saját erejükben bíznak, vagyonuk nagyságával kérkednek.
8 Nikt bowiem siebie samego nie może wykupić ani nie uiści Bogu ceny swego wykupu	8 Pedig az ember nem válthatja meg magát, senki sem adhat Istennek váltságdíjat magáért.
9 - jego życie jest zbyt kosztowne i nie zdarzy się to nigdy -	9 Igen drága lelkének váltsága: soha meg nem fizetheti,
10 by móc żyć na wieki i nie doznać zagłady.	10 hogy örökké éljen és ne jusson az enyészetre.
11 Każdy bowiem widzi: mędrcy umierają, tak jednakowo ginie głupi i prostak, zostawiając obcym swoje bogactwa.	11 Hisz láthatja, meghalnak a bölcsek; Ugyanúgy elvesznek, mint a balgák és az esztelenek, és másokra hagyják gazdagságukat.
12 Groby są ich domami na wieki, ich mieszkaniem na wszystkie pokolenia, choć imionami swymi nazywali ziemie.	12 Sírjuk lesz lakóhelyük mindörökre; Hajlékuk nemzedékről nemzedékre, noha nevet szereztek maguknak földjükön.
13 Bo człowiek nie będzie trwał w dostatku, przyrównany jest do bydląt, które giną.	13 Az ember, övezze bár tisztelet, nem marad meg; Olyan, mint az igavonó állat, amely kimúlik, bizony hasonló hozzá.
14 Taka jest droga tych, co ufność pokładają w sobie, i taka przyszłość miłośników własnej mowy.	14 Ez az útja azoknak, akik önmagukban bíznak, és azoknak a vége, akik saját beszédükben gyönyörködnek.
15 Do Szeolu są gnani jak owce, pasie ich śmierć, zejdą prosto do grobu, serca prawych zapanują nad nimi, rano zniknie ich postać, Szeol ich mieszkaniem.	15 Mint a juh, úgy terelődnek az alvilágba, a halál legelteti őket. Leszállnak a sírba sietve, alakjuk megsemmisül, az alvilág lesz lakásuk.
16 Lecz Bóg wyzwoli moją duszę z mocy Szeolu, bo mię zabierze.	16 De az én lelkemet Isten megváltja, az alvilág hatalmából kiragad engem.
17 Nie obawiaj się, jeśli ktoś się wzbogaci, jeżeli wzrośnie zamożność jego domu:	17 Ne félj, ha valaki meggazdagszik, ha megnövekszik háza dicsősége,
18 bo kiedy umrze, nic z sobą nie weźmie, a jego zamożność nie pójdzie za nim.	18 mert ha meghal, semmit sem visz magával, és dicsősége nem száll le utána.
19 I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,	19 Mondja bár áldottnak magát életében: »Dicsérni fognak téged, amiért magadnak tetted a jót«,
20 musi iść do pokolenia swych przodków, do tych, co na wieki nie zobaczą światła.	20 mégis csak elmegy atyái nemzetségéhez, amely soha többé nem látja a világosságot.
21 Człowiek, co w dostatku żyje, ale się nie zastanawia, przyrównany jest do bydląt, które giną.	21 Az ember, övezze bár tisztelet, okosságot nem tanúsít; olyan, mint az igavonó állat, amely kimúlik – bizony hasonló hozzá.