| 1 Elifaz z Temanu głos zabrał i rzekł: | 1 ויען אליפז התימני ויאמר |
| 2 Czy mowa mędrca to wicher? Czy pierś mu wypełnia wiatr wschodni? | 2 החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו |
| 3 Czy gani zbędnymi słowami, słowami, co na nic się zdadzą? | 3 הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם |
| 4 Ty nawet niszczysz pobożność, osłabiasz modlitwę do Boga. | 4 אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל |
| 5 Twoja nieprawość uczy cię mówić, używasz języka bluźnierców. | 5 כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים |
| 6 Nie ja - twoje usta cię potępią, twoje wargi są świadkami przeciw tobie. | 6 ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך |
| 7 Czyś pierwszym człowiekiem na ziemi, wcześniej niż góry stworzonym? | 7 הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת |
| 8 Czy z tobą to Bóg przyjaźnie rozmawiał i zagarnąłeś całą mądrość? | 8 הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה |
| 9 Czy może lepiej coś od nas pojąłeś? I jasne ci rzeczy nam nieznane? | 9 מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא |
| 10 I u nas są mędrcy, sędziwi, starsi od ojca twojego. | 10 גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים |
| 11 Czy nieważne u ciebie Boże pociechy i łagodne z tobą rozmowy? | 11 המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך |
| 12 Czemu masz serce wzburzone, oczami swymi tak mrugasz, | 12 מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך |
| 13 gdy duch twój się na Boga porywa i słowa z ust swoich miotasz? | 13 כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין |
| 14 Czyż mógłby człowiek żyć w święcie lub syn człowieczy bez zmazy, | 14 מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה |
| 15 gdy On nie ufa swym świętym, niebiosa nie dość dlań czyste? | 15 הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו |
| 16 Tym bardziej wstrętny Mu grzesznik, co pije nieprawość jak wodę. | 16 אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה |
| 17 Wyjaśnię, ty mnie posłuchaj, a to wypowiem, com widział. | 17 אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה |
| 18 Naukę mędrców wyłożę, co ojców mądrości nie kryli. | 18 אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם |
| 19 Im samym ziemię oddano, bo obcych wśród nich nie było. | 19 להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם |
| 20 Nieprawy jest zawsze w strachu, zliczone są lata tyrana, | 20 כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ |
| 21 głos wrogów brzmi w jego uszach, że w szczęściu napadnie niszczyciel. | 21 קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו |
| 22 Nie wierzy, iż ujdzie mroku, los mu pod miecz wyznaczono, | 22 לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב |
| 23 rzucą go sępom na pokarm, rozumie, że zguba dlań pewna. | 23 נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך |
| 24 Czarny dzień go przeraża, strach go przygniata jak mara, niby król gotowy do boju. | 24 יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור |
| 25 Prawicę swą podniósł na Boga, do walki wyzwał Wszechmocnego, | 25 כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר |
| 26 biegł z wyciągniętą szyją pod grubych tarcz ochroną. | 26 ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו |
| 27 Twarz swoją ukrył w tłuszczu, a lędźwie mu utyły; | 27 כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל |
| 28 mieszkać chce w miastach zburzonych, w domach, gdzie ludzi już nie ma, którym pisana ruina. | 28 וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים |
| 29 Nie dojdzie do trwałej fortuny, ani do mroku zejdą bogactwa. | 29 לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם |
| 30 Nie zdoła uniknąć ciemności: słońce spali mu zieleń, z oddechem i mowę utraci. | 30 לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו |
| 31 Niech złudą wiedziony nie ufa, bo złuda będzie jego zapłatą. | 31 אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו |
| 32 Latorośl uwiędnie przed czasem, gałązki się nie zazielenią. | 32 בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה |
| 33 Wyrzucą go jak kwaśne grona, oderwą jak liście oliwki; | 33 יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו |
| 34 potomstwo niewiernym się nie rodzi, ogień strawi namiot przekupcy. | 34 כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד |
| 35 Kto krzywdę pocznie, ten rodzi nieszczęście, gdyż wnętrze gotuje mu zawód. | 35 הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה |