Księga Hioba 15

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Elifaz z Temanu głos zabrał i rzekł:	1 Élifaz de Téman prit alors la parole:
2 Czy mowa mędrca to wicher? Czy pierś mu wypełnia wiatr wschodni?	2 Un savoir aussi creux, est-ce la réponse d’un sage: rien qu’un vent d’est, et le voilà rempli!
3 Czy gani zbędnymi słowami, słowami, co na nic się zdadzą?	3 Il parle, et ce sont des critiques négatives, des mots qui n’apportent rien.
4 Ty nawet niszczysz pobożność, osłabiasz modlitwę do Boga.	4 Voilà que tu renverses la sainte crainte, tu ne veux plus penser à la manière de Dieu.
5 Twoja nieprawość uczy cię mówić, używasz języka bluźnierców.	5 Ton fond mauvais te fait parler, et te fournit des raisons paradoxales.
6 Nie ja - twoje usta cię potępią, twoje wargi są świadkami przeciw tobie.	6 Ce sont tes mots qui te condamnent, pas moi, ta propre bouche témoigne contre toi!
7 Czyś pierwszym człowiekiem na ziemi, wcześniej niż góry stworzonym?	7 Es-tu né le premier dans l’espèce humaine, venu au jour quand les montagnes n’étaient pas?
8 Czy z tobą to Bóg przyjaźnie rozmawiał i zagarnąłeś całą mądrość?	8 Quand Dieu décidait, étais-tu là pour entendre, as-tu fais main basse sur la sagesse?
9 Czy może lepiej coś od nas pojąłeś? I jasne ci rzeczy nam nieznane?	9 Que sais-tu que nous ne sachions? Comprends-tu des choses qui nous échappent?
10 I u nas są mędrcy, sędziwi, starsi od ojca twojego.	10 Dans notre camp sont nos aînés, les anciens: ils seraient plus âgés que ton père.
11 Czy nieważne u ciebie Boże pociechy i łagodne z tobą rozmowy?	11 Tu ne veux donc pas des consolations de Dieu et des paroles qu’on te dit gentiment?
12 Czemu masz serce wzburzone, oczami swymi tak mrugasz,	12 Pourquoi réagir avec tant de passion, pourquoi ces regards égarés,
13 gdy duch twój się na Boga porywa i słowa z ust swoich miotasz?	13 pour te défouler contre Dieu et déblatérer sans aucune retenue?
14 Czyż mógłby człowiek żyć w święcie lub syn człowieczy bez zmazy,	14 Un humain pourrait-il prétendre qu’il est pur? peut-il se justifier, celui qui naît d’une femme?
15 gdy On nie ufa swym świętym, niebiosa nie dość dlań czyste?	15 À ses anges même Dieu ne fait pas confiance; la voûte cristalline n’est pas pure à ses yeux.
16 Tym bardziej wstrętny Mu grzesznik, co pije nieprawość jak wodę.	16 Que dire de cet être écœurant, corrompu, qui boit l’injustice comme l’eau?
17 Wyjaśnię, ty mnie posłuchaj, a to wypowiem, com widział.	17 Écoute-moi, je veux t’instruire; je vais te raconter ce que j’ai vu.
18 Naukę mędrców wyłożę, co ojców mądrości nie kryli.	18 Voici ce qu’enseignent les sages: ce qu’ils nous disent, le tenant de leurs pères,
19 Im samym ziemię oddano, bo obcych wśród nich nie było.	19 ces hommes à qui le pays fut donné loin de toute présence étrangère:
20 Nieprawy jest zawsze w strachu, zliczone są lata tyrana,	20 c’est un tourment que la vie du méchant, les années auxquelles a droit le violent.
21 głos wrogów brzmi w jego uszach, że w szczęściu napadnie niszczyciel.	21 Il entend sans cesse des propos alarmistes: est-il en paix? les pillards vont l’assaillir,
22 Nie wierzy, iż ujdzie mroku, los mu pod miecz wyznaczono,	22 plus moyen d’échapper aux ténèbres, il en est sûr, son destin c’est l’épée,
23 rzucą go sępom na pokarm, rozumie, że zguba dlań pewna.	23 après quoi il sera la proie des vautours, il sent que le jour fatal est proche: il est là!
24 Czarny dzień go przeraża, strach go przygniata jak mara, niby król gotowy do boju.	24 Détresse et angoisse: c’est l’épouvante; attaqué par un roi, son mal ne serait pas pire.
25 Prawicę swą podniósł na Boga, do walki wyzwał Wszechmocnego,	25 Mais voilà: il levait le poing contre Dieu, face au Tout-Puissant il jouait au brave.
26 biegł z wyciągniętą szyją pod grubych tarcz ochroną.	26 Il s’élançait contre lui, tête baissée, s’abritant derrière un gros bouclier,
27 Twarz swoją ukrył w tłuszczu, a lędźwie mu utyły;	27 on lui voyait une face bouffie, la ceinture alourdie de graisse.
28 mieszkać chce w miastach zburzonych, w domach, gdzie ludzi już nie ma, którym pisana ruina.	28 Il s’était établi en des villes détruites, avec des maisons où nul n’habite, toujours en danger de s’écrouler.
29 Nie dojdzie do trwałej fortuny, ani do mroku zejdą bogactwa.	29 Mais il ne s’y fera pas riche! Sa fortune ne tiendra pas, il ne couvrira pas le pays de son ombre.
30 Nie zdoła uniknąć ciemności: słońce spali mu zieleń, z oddechem i mowę utraci.	30 Il n’échappera pas aux ténèbres, le feu dessèchera ses tiges vertes, le vent emportera sa fleur.
31 Niech złudą wiedziony nie ufa, bo złuda będzie jego zapłatą.	31 Il a su s’élever: qu’il ne s’y fie pas, nous savons que c’est pure apparence.
32 Latorośl uwiędnie przed czasem, gałązki się nie zazielenią.	32 Ses rejetons se flétriront avant le jour, sa ramure ne reverdira pas.
33 Wyrzucą go jak kwaśne grona, oderwą jak liście oliwki;	33 Comme pour la vigne ses fruits verts se perdront, comme l’olivier il laissera tomber ses fleurs.
34 potomstwo niewiernym się nie rodzi, ogień strawi namiot przekupcy.	34 Oui, le parti des impies est stérile, et les corrompus, le feu dévore leurs tentes.
35 Kto krzywdę pocznie, ten rodzi nieszczęście, gdyż wnętrze gotuje mu zawód.	35 Qui a conçu du Mal enfante le malheur; son propre ventre lui mûrit sa déception.