Księga Psalmów 19

¹ Kierownikowi chóru. Psalm. Dawidowy.

² Niebiosa głoszą chwałę Boga, dzieło rąk Jego nieboskłon obwieszcza.

³ Dzień dniowi głosi opowieść, a noc nocy przekazuje wiadomość.

⁴ Nie jest to słowo, nie są to mowy, których by dźwięku nie usłyszano;

⁵ ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił,

⁶ i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.

⁷ Ono wschodzi na krańcu nieba, a jego obieg aż po krańce niebios, i nic się nie schroni przed jego żarem.

⁸ Prawo Pana doskonałe - krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne - poucza prostaczka;

⁹ nakazy Pana słuszne - radują serce; przykazanie Pana jaśnieje i oświeca oczy;

¹⁰ bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne.

¹¹ Cenniejsze niż złoto, niż złoto najczystsze, a słodsze od miodu płynącego z plastra.

¹² Chociaż Twój sługa na nie uważa, w ich przestrzeganiu zysk jest wielki,

¹³ kto jednak dostrzega swoje błędy? Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną.

¹⁴ Także od pychy broń swojego sługę, niech nie panuje nade mną! Wtedy będę bez skazy i wolny od wielkiego występku.

¹⁵ Niech znajdą uznanie słowa ust moich i myśli mego serca u Ciebie, Panie, moja Skało i mój Zbawicielu!