Ioannes 16

VULGATA	GREEK BIBLE
1 Hæc locutus sum vobis, ut non scandalizemini.	1 Ταυτα ελαλησα προς εσας δια να μη σκανδαλισθητε.
2 Absque synagogis facient vos : sed venit hora, ut omnis qui interficit vos arbitretur obsequium se præstare Deo.	2 Θελουσι σας καμει αποσυναγωγους? μαλιστα ερχεται ωρα, καθ' ην πας οστις σας θανατωση θελει νομισει οτι προσφερει λατρειαν εις τον Θεον.
3 Et hæc facient vobis, quia non noverunt Patrem, neque me.	3 Και ταυτα θελουσι σας καμει, διοτι δεν εγνωρισαν τον Πατερα ουδε εμε.
4 Sed hæc locutus sum vobis, ut cum venerit hora eorum, reminiscamini quia ego dixi vobis.	4 Αλλα ταυτα ειπον προς εσας δια να ενθυμησθε αυτα, οταν ελθη η ωρα, οτι εγω ειπον προς εσας. Δεν ειπον δε ταυτα προς εσας εξ αρχης, διοτι ημην μεθ' υμων.
5 Hæc autem vobis ab initio non dixi, quia vobiscum eram. Et nunc vado ad eum qui misit me ; et nemo ex vobis interrogat me : Quo vadis ?	5 Τωρα δε υπαγω προς τον πεμψαντα με, και ουδεις εξ υμων με ερωτα? Που υπαγεις;
6 sed quia hæc locutus sum vobis, tristitia implevit cor vestrum.	6 Αλλ' επειδη ελαλησα προς εσας ταυτα, η λυπη εγεμισε την καρδιαν σας.
7 Sed ego veritatem dico vobis : expedit vobis ut ego vadam : si enim non abiero, Paraclitus non veniet ad vos ; si autem abiero, mittam eum ad vos.	7 Εγω ομως την αληθειαν σας λεγω? συμφερει εις εσας να απελθω εγω. Διοτι εαν δεν απελθω, ο Παρακλητος δεν θελει ελθει προς εσας? αλλ' αφου απελθω, θελω πεμψει αυτον προς εσας?
8 Et cum venerit ille, arguet mundum de peccato, et de justitia, et de judicio.	8 και ελθων εκεινος θελει ελεγξει τον κοσμον περι αμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως?
9 De peccato quidem, quia non crediderunt in me.	9 περι αμαρτιας μεν, διοτι δεν πιστευουσιν εις εμε?
10 De justitia vero, quia ad Patrem vado, et jam non videbitis me.	10 περι δικαιοσυνης δε, διοτι υπαγω προς τον Πατερα μου και πλεον δεν με βλεπετε?
11 De judicio autem, quia princeps hujus mundi jam judicatus est.	11 περι δε κρισεως, διοτι ο αρχων του κοσμου τουτου εκριθη.
12 Adhuc multa habeo vobis dicere, sed non potestis portare modo.	12 Ετι πολλα εχω να ειπω προς εσας, δεν δυνασθε ομως τωρα να βασταζητε αυτα.
13 Cum autem venerit ille Spiritus veritatis, docebit vos omnem veritatem : non enim loquetur a semetipso, sed quæcumque audiet loquetur, et quæ ventura sunt annuntiabit vobis.	13 Οταν δε ελθη εκεινος, το Πνευμα της αληθειας, θελει σας οδηγησει εις πασαν την αληθειαν? διοτι δεν θελει λαλησει αφ' εαυτου, αλλ' οσα αν ακουση θελει λαλησει, και θελει σας αναγγειλει τα μελλοντα.
14 Ille me clarificabit, quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis.	14 Εκεινος θελει δοξασει εμε, διοτι εκ του εμου θελει λαβει και αναγγειλει προς εσας.
15 Omnia quæcumque habet Pater, mea sunt. Propterea dixi : quia de meo accipiet, et annuntiabit vobis.	15 Παντα οσα εχει ο Πατηρ, εμου ειναι? δια τουτο ειπον οτι εκ του εμου θελει λαβει και αναγγειλει προς εσας.
16 Modicum, et jam non videbitis me ; et iterum modicum, et videbitis me : quia vado ad Patrem.	16 Ολιγον ετι και δεν με βλεπετε, και παλιν ολιγον και θελετε με ιδει, διοτι εγω υπαγω προς τον Πατερα.
17 Dixerunt ergo ex discipulis ejus ad invicem : Quid est hoc quod dicit nobis : Modicum, et non videbitis me ; et iterum modicum, et videbitis me, et quia vado ad Patrem ?	17 Τοτε τινες εκ των μαθητων αυτου ειπον προς αλληλους? Τι ειναι τουτο, το οποιον μας λεγει, Ολιγον και δεν με βλεπετε, και παλιν ολιγον και θελετε με ιδει, και, Οτι εγω υπαγω προς τον Πατερα;
18 Dicebant ergo : Quid est hoc quod dicit : Modicum ? nescimus quid loquitur.	18 Ελεγον λοιπον? Τουτο τι ειναι, το οποιον λεγει το ολιγον; Δεν εξευρομεν τι λαλει.
19 Cognovit autem Jesus, quia volebant eum interrogare, et dixit eis : De hoc quæritis inter vos quia dixi : Modicum, et non videbitis me ; et iterum modicum, et videbitis me.	19 Ενοησε λοιπον ο Ιησους οτι ηθελον να ερωτησωσιν αυτον, και ειπε προς αυτους? Περι τουτου συζητειτε μετ' αλληλων οτι ειπον, Ολιγον και δεν με βλεπετε, και παλιν ολιγον και θελετε με ιδει;
20 Amen, amen dico vobis : quia plorabitis, et flebitis vos, mundus autem gaudebit ; vos autem contristabimini, sed tristitia vestra vertetur in gaudium.	20 Αληθως, αληθως σας λεγω οτι σεις θελετε κλαυσει και θρηνησει, ο δε κοσμος θελει χαρη? και σεις θελετε λυπηθη, η λυπη σας ομως θελει μεταβληθη εις χαραν.
21 Mulier cum parit, tristitiam habet, quia venit hora ejus ; cum autem pepererit puerum, jam non meminit pressuræ propter gaudium, quia natus est homo in mundum.	21 Η γυνη οταν γεννα, λυπην εχει, διοτι ηλθεν ωρα αυτης? αφου ομως γεννηση το παιδιον, δεν ενθυμειται πλεον την θλιψιν, δια την χαραν οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον.
22 Et vos igitur nunc quidem tristitiam habetis, iterum autem videbo vos, et gaudebit cor vestrum : et gaudium vestrum nemo tollet a vobis.	22 Και σεις λοιπον τωρα μεν εχετε λυπην? παλιν ομως θελω σας ιδει, και θελει χαρη η καρδια σας, και την χαραν σας ουδεις αφαιρει απο σας.
23 Et in illo die me non rogabitis quidquam. Amen, amen dico vobis : si quid petieritis Patrem in nomine meo, dabit vobis.	23 Και εν εκεινη τη ημερα δεν θελετε ζητησει παρ' εμου ουδεν. Αληθως, αληθως σας λεγω οτι οσα αν αιτησητε παρα του Πατρος εν τω ονοματι μου, θελει σας δωσει.
24 Usque modo non petistis quidquam in nomine meo : petite, et accipietis, ut gaudium vestrum sit plenum.	24 Εως τωρα δεν ητησατε ουδεν εν τω ονοματι μου? αιτειτε και θελετε λαμβανει, δια να ηναι πληρης η χαρα σας.
25 Hæc in proverbiis locutus sum vobis. Venit hora cum jam non in proverbiis loquar vobis, sed palam de Patre annuntiabo vobis :	25 Ταυτα δια παροιμιων ελαλησα προς εσας? αλλ' ερχεται ωρα, οτε δεν θελω σας λαλησει πλεον δια παροιμιων, αλλα παρρησια θελω σας αναγγειλει περι του Πατρος.
26 in illo die in nomine meo petetis : et non dico vobis quia ego rogabo Patrem de vobis :	26 Εν εκεινη τη ημερα θελετε ζητησει εν τω ονοματι μου? και δεν σας λεγω οτι εγω θελω παρακαλεσει τον Πατερα περι υμων?
27 ipse enim Pater amat vos, quia vos me amastis, et credidistis, quia ego a Deo exivi.	27 διοτι αυτος ο Πατηρ σας αγαπα, επειδη σεις ηγαπησατε εμε και επιστευσατε οτι εγω παρα του Θεου εξηλθον.
28 Exivi a Patre, et veni in mundum : iterum relinquo mundum, et vado ad Patrem.	28 Εξηλθον παρα του Πατρος και ηλθον εις τον κοσμον? παλιν αφινω τον κοσμον και υπαγω προς τον Πατερα.
29 Dicunt ei discipuli ejus : Ecce nunc palam loqueris, et proverbium nullum dicis :	29 Λεγουσι προς αυτον οι μαθηται αυτου? Ιδου, τωρα παρρησια λαλεις και, ουδεμιαν παροιμιαν λεγεις.
30 nunc scimus quia scis omnia, et non opus est tibi ut quis te interroget : in hoc credimus quia a Deo existi.	30 Τωρα γνωριζομεν οτι εξευρεις παντα και δεν εχεις χρειαν να σε ερωτα τις. Εκ τουτου πιστευομεν οτι απο Θεου εξηλθες.
31 Respondit eis Jesus : Modo creditis ?	31 Απεκριθη προς αυτους ο Ιησους? Τωρα πιστευετε;
32 ecce venit hora, et jam venit, ut dispergamini unusquisque in propria, et me solum relinquatis : et non sum solus, quia Pater mecum est.	32 Ιδου, ερχεται ωρα, και ηδη ηλθε, να σκορπισθητε εκαστος εις τα ιδια και να αφησητε εμε μονον? αλλα δεν ειμαι μονος, διοτι ο Πατηρ ειναι μετ' εμου.
33 Hæc locutus sum vobis, ut in me pacem habeatis. In mundo pressuram habebitis : sed confidite, ego vici mundum.	33 Ταυτα ελαλησα προς εσας, δια να εχητε ειρηνην εν εμοι. Εν τω κοσμω θελετε εχει θλιψιν? αλλα θαρσειτε, εγω ενικησα τον κοσμον.