Ezechielis 47

VULGATA	LXX
1 Et convertit me ad portam domus, et ecce aquæ egrediebantur subter limen domus ad orientem : facies enim domus respiciebat ad orientem, aquæ autem descendebant in latus templi dextrum, ad meridiem altaris.	1 και εισηγαγεν με επι τα προθυρα του οικου και ιδου υδωρ εξεπορευετο υποκατωθεν του αιθριου κατ' ανατολας οτι το προσωπον του οικου εβλεπεν κατ' ανατολας και το υδωρ κατεβαινεν απο του κλιτους του δεξιου απο νοτου επι το θυσιαστηριον
2 Et eduxit me per viam portæ aquilonis, et convertit me ad viam foras portam exteriorem, viam quæ respiciebat ad orientem : et ecce aquæ redundantes a latere dextro.	2 και εξηγαγεν με κατα την οδον της πυλης της προς βορραν και περιηγαγεν με την οδον εξωθεν προς την πυλην της αυλης της βλεπουσης κατ' ανατολας και ιδου το υδωρ κατεφερετο απο του κλιτους του δεξιου
3 Cum egrederetur vir ad orientem, qui habebat funiculum in manu sua, et mensus est mille cubitos, et traduxit me per aquam usque ad talos.	3 καθως εξοδος ανδρος εξ εναντιας και μετρον εν τη χειρι αυτου και διεμετρησεν χιλιους εν τω μετρω και διηλθεν εν τω υδατι υδωρ αφεσεως
4 Rursumque mensus est mille, et traduxit me per aquam usque ad genua.	4 και διεμετρησεν χιλιους και διηλθεν εν τω υδατι υδωρ εως των μηρων και διεμετρησεν χιλιους και διηλθεν υδωρ εως οσφυος
5 Et mensus est mille, et traduxit me per aquam usque ad renes. Et mensus est mille, torrentem quem non potui pertransire, quoniam intumuerant aquæ profundi torrentis, qui non potest transvadari.	5 και διεμετρησεν χιλιους και ουκ ηδυνατο διελθειν οτι εξυβριζεν το υδωρ ως ροιζος χειμαρρου ον ου διαβησονται
6 Et dixit ad me : Certe vidisti, fili hominis. Et eduxit me, et convertit ad ripam torrentis.	6 και ειπεν προς με ει εωρακας υιε ανθρωπου και ηγαγεν με επι το χειλος του ποταμου
7 Cumque me convertissem, ecce in ripa torrentis ligna multa nimis ex utraque parte.	7 εν τη επιστροφη μου και ιδου επι του χειλους του ποταμου δενδρα πολλα σφοδρα ενθεν και ενθεν
8 Et ait ad me : Aquæ istæ quæ egrediuntur ad tumulos sabuli orientalis, et descendunt ad plana deserti, intrabunt mare et exibunt : et sanabuntur aquæ.	8 και ειπεν προς με το υδωρ τουτο το εκπορευομενον εις την γαλιλαιαν την προς ανατολας και κατεβαινεν επι την αραβιαν και ηρχετο εως επι την θαλασσαν επι το υδωρ της διεκβολης και υγιασει τα υδατα
9 Et omnis anima vivens quæ serpit quocumque venerit torrens, vivet : et erunt pisces multi satis, postquam venerint illuc aquæ istæ : et sanabuntur et vivent omnia ad quæ venerit torrens.	9 και εσται πασα ψυχη των ζωων των εκζεοντων επι παντα εφ' α αν επελθη εκει ο ποταμος ζησεται και εσται εκει ιχθυς πολυς σφοδρα οτι ηκει εκει το υδωρ τουτο και υγιασει και ζησεται παν εφ' ο αν επελθη ο ποταμος εκει ζησεται
10 Et stabunt super illas piscatores : ab Engaddi usque ad Engallim siccatio sagenarum erit : plurimæ species erunt piscium ejus, sicut pisces maris magni, multitudinis nimiæ.	10 και στησονται εκει αλεεις απο αινγαδιν εως αιναγαλιμ ψυγμος σαγηνων εσται καθ' αυτην εσται και οι ιχθυες αυτης ως οι ιχθυες της θαλασσης της μεγαλης πληθος πολυ σφοδρα
11 In littoribus autem ejus et in palustribus, non sanabuntur, quia in salinas dabuntur.	11 και εν τη διεκβολη αυτου και εν τη επιστροφη αυτου και εν τη υπεραρσει αυτου ου μη υγιασωσιν εις αλας δεδονται
12 Et super torrentem orietur in ripis ejus, ex utraque parte, omne lignum pomiferum : non defluet folium ex eo, et non deficiet fructus ejus : per singulos menses afferet primitiva, quia aquæ ejus de sanctuario egredientur : et erunt fructus ejus in cibum, et folia ejus ad medicinam.	12 και επι του ποταμου αναβησεται επι του χειλους αυτου ενθεν και ενθεν παν ξυλον βρωσιμον ου μη παλαιωθη επ' αυτου ουδε μη εκλιπη ο καρπος αυτου της καινοτητος αυτου πρωτοβολησει διοτι τα υδατα αυτων εκ των αγιων ταυτα εκπορευεται και εσται ο καρπος αυτων εις βρωσιν και αναβασις αυτων εις υγιειαν
13 Hæc dicit Dominus Deus : Hic est terminus in quo possidebitis terram in duodecim tribubus Israël : quia Joseph duplicem funiculum habet.	13 ταδε λεγει κυριος θεος ταυτα τα ορια κατακληρονομησετε της γης ταις δωδεκα φυλαις των υιων ισραηλ προσθεσις σχοινισματος
14 Possidebitis autem eam singuli æque ut frater suus, super quam levavi manum meam ut darem patribus vestris : et cadet terra hæc vobis in possessionem.	14 και κατακληρονομησετε αυτην εκαστος καθως ο αδελφος αυτου εις ην ηρα την χειρα μου του δουναι αυτην τοις πατρασιν αυτων και πεσειται η γη αυτη υμιν εν κληρονομια
15 Hic est autem terminus terræ : ad plagam septentrionalem, a mari magno via Hethalon, venientibus Sedada,	15 και ταυτα τα ορια της γης προς βορραν απο της θαλασσης της μεγαλης της καταβαινουσης και περισχιζουσης της εισοδου ημαθ σεδδαδα
16 Emath, Berotha, Sabarim, quæ est inter terminum Damasci et confinium Emath, domus Tichon, quæ est juxta terminum Auran.	16 βηρωθα σεβραιμ ηλιαμ ανα μεσον οριων δαμασκου και ανα μεσον οριων ημαθ αυλη του σαυναν αι εισιν επανω των οριων αυρανιτιδος
17 Et erit terminus a mari usque ad atrium Enon, terminus Damasci : et ab aquilone ad aquilonem, terminus Emath plaga septentrionalis.	17 ταυτα τα ορια απο της θαλασσης απο της αυλης του αιναν ορια δαμασκου και τα προς βορραν
18 Porro plaga orientalis de medio Auran, et de medio Damasci, et de medio Galaad, et de medio terræ Israël, Jordanis disterminans ad mare orientale. Metiemini etiam plagam orientalem.	18 και τα προς ανατολας ανα μεσον της αυρανιτιδος και ανα μεσον δαμασκου και ανα μεσον της γαλααδιτιδος και ανα μεσον της γης του ισραηλ ο ιορδανης διοριζει επι την θαλασσαν την προς ανατολας φοινικωνος ταυτα τα προς ανατολας
19 Plaga autem australis meridiana, a Thamar usque ad aquas contradictionis Cades, et torrens usque ad mare magnum : et hæc est plaga ad meridiem australis.	19 και τα προς νοτον και λιβα απο θαιμαν και φοινικωνος εως υδατος μαριμωθ καδης παρεκτεινον επι την θαλασσαν την μεγαλην τουτο το μερος νοτος και λιψ
20 Et plaga maris, mare magnum a confinio per directum, donec venias Emath : hæc est plaga maris.	20 τουτο το μερος της θαλασσης της μεγαλης οριζει εως κατεναντι της εισοδου ημαθ εως εισοδου αυτου ταυτα εστιν τα προς θαλασσαν ημαθ
21 Et dividetis terram istam vobis per tribus Israël :	21 και διαμερισετε την γην ταυτην αυτοις ταις φυλαις του ισραηλ
22 et mittetis eam in hæreditatem vobis, et advenis qui accesserint ad vos, qui genuerint filios in medio vestrum : et erunt vobis sicut indigenæ inter filios Israël : vobiscum divident possessionem in medio tribuum Israël.	22 βαλειτε αυτην εν κληρω υμιν και τοις προσηλυτοις τοις παροικουσιν εν μεσω υμων οιτινες εγεννησαν υιους εν μεσω υμων και εσονται υμιν ως αυτοχθονες εν τοις υιοις του ισραηλ μεθ' υμων φαγονται εν κληρονομια εν μεσω των φυλων του ισραηλ
23 In tribu autem quacumque fuerit advena, ibi dabitis possessionem illi, ait Dominus Deus.	23 και εσονται εν φυλη προσηλυτων εν τοις προσηλυτοις τοις μετ' αυτων εκει δωσετε κληρονομιαν αυτοις λεγει κυριος θεος