Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Ezechielis 32


font
VULGATABIBBIA RICCIOTTI
1 Et factum est, duodecimo anno, in mense duodecimo, in una mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :1 - E avvenne nell'anno duodecimo, nel duodecimo mese, il primo del mese, che il Signore mi comunicò la sua parola dicendo:
2 Fili hominis, assume lamentum super Pharaonem regem Ægypti, et dices ad eum : Leoni gentium assimilatus es,
et draconi qui est in mari :
et ventilabas cornu in fluminibus tuis,
et conturbabas aquas pedibus tuis,
et conculcabas flumina earum.
2 «Figlio dell'uomo, intona una lamentazione sopra Faraone re di Egitto e gli dirai: - Al leone delle nazioni tu rassomigliavi, a uno di quei mostri che sono nel mare, e agitavi la cresta dentro ai tuoi fiumi, intorbidavi le acque colle tue zampe e calpestavi le loro onde -».
3 Propterea hæc dicit Dominus Deus :
Expandam super te rete meum in multitudine populorum multorum,
et extraham te in sagena mea.
3 Per questo, così dice il Signore Dio: «Stenderò sopra di te la mia rete, una moltitudine di popoli numerosi, e ti trascinerò fuori colla mia rete
4 Et projiciam te in terram ;
super faciem agri abjiciam te :
et habitare faciam super te omnia volatilia cæli,
et saturabo de te bestias universæ terræ.
4 e ti getterò sulla terra! Sulla faccia del suolo ti stramazzerò, e farò posare su di te tutti i volatili del cielo e ne saturerò le bestie di tutta la terra.
5 Et dabo carnes tuas super montes,
et implebo colles tuos sanie tua.
5 Ed esporrò le tue carni sopra i monti, e riempirò i tuoi colli delle tue marcite membra.
6 Et irrigabo terram fœtore sanguinis tui super montes,
et valles implebuntur ex te.
6 Innaffierò la terra del tuo fetido sangue fin sulle montagne e le valli saranno piene dei tuoi resti.
7 Et operiam, cum extinctus fueris, cælum,
et nigrescere faciam stellas ejus :
solem nube tegam,
et luna non dabit lumen suum.
7 E spento che sarai, velerò il cielo e abbuierò le sue stelle; coprirò di una nube il sole e la luna più non darà la sua luce.
8 Omnia luminaria cæli mœrere faciam super te,
et dabo tenebras super terram tuam,
dicit Dominus Deus,
cum ceciderint vulnerati tui in medio terræ,
ait Dominus Deus.
8 Tutti i luminari del cielo metterò a lutto per te e stenderò le tenebre sopra la tua terra, dice il Signore Dio. [Quando i tuoi cascheranno trafitti in mezzo alla terra, dice il Signore Dio].
9 Et irritabo cor populorum multorum,
cum induxero contritionem tuam in gentibus super terras quas nescis.
9 E il cuore di molti popoli metterò in apprensione, quando farò pervenire a notizia la tua catastrofe fra le genti, in paesi che tu non conosci.
10 Et stupescere faciam super te populos multos,
et reges eorum horrore nimio formidabunt super te,
cum volare cœperit gladius meus super facies eorum :
et obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinæ tuæ.
10 E farò restare sbigottiti per te molti popoli e i loro re saranno in gran presentimento di terrore sulla tua sorte, quando la mia spada volteggerà sopra le loro facce e ciascuno sarà in subitaneo sgomento di se stesso, nel giorno della tua rovina».
11 Quia hæc dicit Dominus Deus :
Gladius regis Babylonis veniet tibi.
11 Perchè così dice il Signore Dio: «La spada del re di Babilonia ti raggiungerà,
12 In gladiis fortium dejiciam multitudinem tuam :
inexpugnabiles omnes gentes hæ,
et vastabunt superbiam Ægypti,
et dissipabitur multitudo ejus.
12 prostrerò il tuo stuolo colle armi dei forti di tutte queste invincibili nazioni. E fiaccheranno la superbia di Egitto e dissiperanno la sua moltitudine.
13 Et perdam omnia jumenta ejus,
quæ erant super aquas plurimas :
et non conturbabit eas pes hominis ultra,
neque ungula jumentorum turbabit eas.
13 E sterminerò tutti quei suoi giumenti che stanno in riva alle molte acque; più non le turberà piede umano, nè unghia di giumento le intorbiderà.
14 Tunc purissimas reddam aquas eorum,
et flumina eorum quasi oleum adducam,
ait Dominus Deus,
14 Allora renderò limpidissime le loro acque e farò scorrere i loro fiumi come un olio, dice il Signore Dio,
15 cum dedero terram Ægypti desolatam :
deseretur autem terra a plenitudine sua
quando percussero omnes habitatores ejus :
et scient quia ego Dominus.
15 quando avrò messo il suolo d'Egitto nella desolazione e la terra sarà rimasta spoglia di tutto quello che contiene; percossi che saranno tutti i suoi abitanti, conosceranno che io sono il Signore.
16 Planctus est, et plangent eum :
filiæ gentium plangent eum :
super Ægyptum et super multitudinem ejus plangent eum,
ait Dominus Deus.
16 È una lamentazione e la diranno in suono di lamento. Le figlie delle genti ne faranno il loro lamento sopra l'Egitto e sopra la sua moltitudine. Ne faranno il loro lamento», dice il Signore.
17 Et factum est in duodecimo anno, in quintadecima mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :17 E avvenne nell'anno duodecimo, ai quindici del mese, che il Signore mi comunicò la sua parola dicendo:
18 Fili hominis, cane lugubre super multitudinem Ægypti :
et detrahe eam ipsam, et filias gentium robustarum, ad terram ultimam,
cum his qui descendunt in lacum.
18 «Figlio dell'uomo, intona un flebile canto sopra la moltitudine d'Egitto; falla discendere essa e le figlie delle robuste genti nel mondo inferiore in compagnia di quei che scendono nella fossa.
19 Quo pulchrior es ?
descende, et dormi cum incircumcisis.
19 Sei tu più bello degli altri? scendi e giaci in compagnia degli incirconcisi.
20 In medio interfectorum gladio cadent ;
gladius datus est :
attraxerunt eam et omnes populos ejus.
20 In mezzo agli uccisi di spada cadranno, la spada fu consegnata, trassero a morte la nazione di Egitto e tutta la sua gente.
21 Loquentur ei potentissimi robustorum de medio inferni,
qui cum auxiliatoribus ejus descenderunt,
et dormierunt incircumcisi interfecti gladio.
21 E in mezzo al mondo inferiore gli volgeranno la parola i più potenti campioni che cogli ausiliari di lui laggiù son discesi e giacciono cogli incirconcisi periti di spada.
22 Ibi Assur, et omnis multitudo ejus :
in circuitu illius sepulchra ejus,
omnes interfecti, et qui ceciderunt gladio.
22 Là è Assur e tutta la sua gente, coi propri sepolcri in cerchio attorno a lui, tutti uccisi, caduti sotto la spada
23 Quorum data sunt sepulchra in novissimis laci,
et facta est multitudo ejus per gyrum sepulchri ejus :
universi interfecti, cadentesque gladio,
qui dederant quondam formidinem in terra viventium.
23 a cui furon dati sepolcri nel più profondo della fossa. Il suo stuolo se ne sta al suo sepolcro in giro, tutti uccisi, caduti sotto la spada con cui altre volte avevano incusso terrore nella terra dei viventi.
24 Ibi Ælam, et omnis multitudo ejus per gyrum sepulchri sui :
omnes hi interfecti, ruentesque gladio,
qui descenderunt incircumcisi ad terram ultimam ;
qui posuerunt terrorem suum in terra viventium,
et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum.
24 Là è Elam e tutta la sua gente intorno al suo sepolcro, tutti uccisi stramazzati colla spada, anche essi incirconcisi scesero nel mondo inferiore. Aveano sparso il loro terrore nella terra dei viventi, e discesero, portando la loro ignominia, con quei che scendono nella fossa.
25 In medio interfectorum
posuerunt cubile ejus in universis populis ejus :
in circuitu ejus sepulchrum illius :
omnes hi incircumcisi, interfectique gladio.
Dederunt enim terrorem suum in terra viventium,
et portaverunt ignominiam suam cum his qui descendunt in lacum :
in medio interfectorum positi sunt.
25 In mezzo agli altri uccisi, posero il loro giaciglio con tutta la sua gente che intorno a lui ha il suo sepolcro, tutti incirconcisi estinti dalla spada. Sparsero il loro terrore nella terra dei viventi e trapassarono portando la loro ignominia, con quei che scendono nella fossa, collocati anch'essi in mezzo agli altri uccisi.
26 Ibi Mosoch et Thubal, et omnis multitudo ejus :
in circuitu ejus sepulchra illius :
omnes hi incircumcisi, interfectique et cadentes gladio,
quia dederunt formidinem suam in terra viventium.
26 Là è Mosoc e Tubal e tutta la lor gente che ha i propri sepolcri a essi intorno, tutti incirconcisi estinti dalla spada, che avevano sparso il lor terrore nella terra dei viventi.
27 Et non dormient cum fortibus,
cadentibusque, et incircumcisis,
qui descenderunt ad infernum cum armis suis,
et posuerunt gladios suos sub capitibus suis,
et fuerunt iniquitates eorum in ossibus eorum :
quia terror fortium facti sunt in terra viventium.
27 Non dormiranno il sonno della morte coi forti, cogl'incirconcisi che soccombettero, che scesero armati nel mondo inferiore e deposero le spade sotto alle proprie teste, le loro iniquità restarono sulle loro ossa perchè furono il terrore dei forti nella terra dei viventi.
28 Et tu ergo in medio incircumcisorum contereris,
et dormies cum interfectis gladio.
28 Anche tu in mezzo agli incirconcisi sarai schiacciato e dormirai il sonno della morte cogli uccisi di spada.
29 Ibi Idumæa, et reges ejus, et omnes duces ejus,
qui dati sunt cum exercitu suo cum interfectis gladio,
et qui cum incircumcisis dormierunt,
et cum his qui descendunt in lacum.
29 Là è l'Idumea e i suoi re e i suoi duci, che con le loro forze han subìto la sorte degli uccisi di spada e ora dormono cogl'incirconcisi e con quei che scendono nella fossa.
30 Ibi principes aquilonis omnes, et universi venatores,
qui deducti sunt cum interfectis, paventes,
et in sua fortitudine confusi :
qui dormierunt incircumcisi
cum interfectis gladio,
et portaverunt confusionem suam
cum his qui descendunt in lacum.
30 Là sono i principi dell'aquilone tutti insieme, e tutti i cacciatori calati giù cogli altri estinti, tremanti e confusi della lor passata fortezza; incirconcisi giacciono con quei che soccombettero alla spada, e la loro confusione portarono al di là, con quei che scendono nella fossa.
31 Vidit eos Pharao, et consolatus est
super universa multitudine sua,
quæ interfecta est gladio :
Pharao, et omnis exercitus ejus,
ait Dominus Deus.
31 Faraone li ha veduti e si è consolato per tutta la sua moltitudine che è stata colpita a morte dalla spada; Faraone e tutta la sua armata, dice il Signore Dio.
32 Quia dedi terrorem meum in terra viventium,
et dormivit in medio incircumcisorum cum interfectis gladio :
Pharao, et omnis multitudo ejus,
ait Dominus Deus.
32 Ho sparso, diceva, il mio terrore nella terra dei viventi; e ora si è assopito in mezzo agl'incirconcisi, con quei che furono trafitti dalla spada; Faraone e tutta la sua moltitudine», dice il Signore Dio.