Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Jeremiæ 48


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Ad Moab. Hæc dicit Dominus exercituum, Deus Israël :
Væ super Nabo, quoniam vastata est, et confusa !
capta est Cariathaim, confusa est fortis, et tremuit.
1 Contro Moab. Così parla il Signore degli eserciti, il Dio d'Israele: « Guai a Nabo: è devastata, è coperta di vergogna Cariataim ed è espugnata, la fortezza è coperta di vergogna e trema.
2 Non est ultra exsultatio in Moab contra Hesebon :
cogitaverunt malum : Venite, et disperdamus eam de gente.
Ergo silens conticesces, sequeturque te gladius.
2 Non c'è più allegrezza in Moab. Han fatto dei cattivi disegni contro Esebon: venite e sterminiamola dalle nazioni: dunque sarai ridotta al silenzio, e la spada ti sarà alle spalle.
3 Vox clamoris de Oronaim, vastitas et contritio magna.
3 Alti gridi da Oronaim: distruzione e grande strage.
4 Contrita est Moab : annuntiate clamorem parvulis ejus.
4 Moab è abbattuta: annunziatene il grido ai suoi pargoletti.
5 Per ascensum enim Luith
plorans ascendet in fletu,
quoniam in descensu Oronaim
hostes ululatum contritionis audierunt.
5 Per la salita di Luit (vi sono) piangenti, vi salgon piangendo: per la discesa di Oronaim i nemici stanno a sentire le urla della strage.
6 Fugite, salvate animas vestras,
et eritis quasi myricæ in deserto :
6 Fuggite, salvate la vostra vita, e siate come il tamarisco nel deserto.
7 pro eo enim quod habuisti fiduciam
in munitionibus tuis et in thesauris tuis,
tu quoque capieris :
et ibit Chamos in transmigrationem,
sacerdotes ejus et principes ejus simul.
7 Perchè tu hai posta la tua fiducia nelle tue fortezze e nei tuoi tesori, tu pure sarai presa, e Camos andrà in esilio insieme ai suoi sacerdoti e ai suoi principi.
8 Et veniet prædo ad omnem urbem,
et urbs nulla salvabitur :
et peribunt valles,
et dissipabuntur campestria,
quoniam dixit Dominus :
8 Il saccheggiatore verrà ad ogni città, nessuna città potrà scampare, e saran desolate le valli e rovinate lo campagne: il Signore l'ha detto,
9 Date florem Moab, quia florens egredietur :
et civitates ejus desertæ erunt, et inhabitabiles.
9 date fiori a Moab, che parta fiorito: le sue città saran deserte, inabitabili.
10 Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter,
et maledictus qui prohibet gladium suum a sanguine.
10 Maledetto chi fa con negligenza l'opera del Signore, maledetto chi rattiene la sua spada dal sangue.
11 Fertilis fuit Moab ab adolescentia sua,
et requievit in fæcibus suis :
nec transfusus est de vase in vas,
et in transmigrationem non abiit :
idcirco permansit gustus ejus in eo,
et odor ejus non est immutatus.
11 Moab fu fertile fin dalla sua adolescenza e riposò sui suoi fondi, non fu fatto passare da un vaso all'altro, non andò in esilio, per questo gli è restato il suo sapore, e il suo profumo non si è alterato.
12 Propterea ecce dies veniunt, dicit Dominus,
et mittam ei ordinatores et stratores laguncularum :
et sternent eum, et vasa ejus exhaurient,
et lagunculas eorum collident.
12 Ecco però che viene il tempo — dice il Signore — in cui io gli manderò chi mette in ordine e piega i vasi, e lo piegheranno e voteranno i suoi vasi, e poi i suoi vasi li ridurranno in pezzi.
13 Et confundetur Moab a Chamos
sicut confusa est domus Israël a Bethel,
in qua habebat fiduciam.
13 E Moab sarà svergognato a causa di Camos, come la casa di Israele è stata svergognata a causa di Betel in cui nutriva fiducia.
14 Quomodo dicitis : Fortes sumus,
et viri robusti ad præliandum ?
14 Come fate a dire: « Noi siam forti e valorosi nelle battaglie? »
15 Vastata est Moab, et civitates illius succiderunt,
et electi juvenes ejus descenderunt in occisionem, ait Rex :
Dominus exercituum nomen ejus.
15 Moab è devastato, le sue città sono andate in fumo, la sua migliore gioventù è scesa al macello — dice il re che si chiama il Signore degli eserciti.
16 Prope est interitus Moab ut veniat,
et malum ejus velociter accurret nimis.
16 La rovina di Moab è imminente, la sua sventura con somma velocità accorre.
17 Consolamini eum, omnes qui estis in circuitu ejus :
et universi qui scitis nomen ejus, dicite :
Quomodo confracta est virga fortis,
baculus gloriosus ?
17 Consolatelo voi tutti, o suoi vicini, voi tutti che lo conoscete a nome, dite: « Come è stata spezzata la verga forte, lo scettro glorioso? »
18 Descende de gloria, et sede in siti,
habitatio filiæ Dibon,
quoniam vastator Moab ascendit ad te :
dissipavit munitiones tuas.
18 Discendi dalla gloria, siedi in arida landa, o figlia abitatrice di Dibon, perchè il distruttore di Moab sale contro di te, e abbatterà le tue fortezze.
19 In via sta, et prospice,
habitatio Aroër :
interroga fugientem,
et ei qui evasit dic : Quid accidit ?
19 Sta sulla strada e osserva, o abitatrice d'Aroer, interroga chi fugge, chi l'ha scampata, di': « Che è avvenuto? »
20 Confusus est Moab, quoniam victus est.
Ululate, et clamate :
annuntiate in Arnon,
quoniam vastata est Moab,
20 « Moab è confuso, perchè è stato vinto ». Urlate, alzate le strida, annunziatelo lungo l'Arnon, che Moab è devastato.
21 et judicium venit ad terram campestrem,
super Helon, et super Jasa,
et super Mephaath,
21 Il giudizio è venuto sulla terra del piano, su Helon, su Iasa, su Mefaat,
22 et super Dibon,
et super Nabo, et super domum Deblathaim,
22 su Dibon, su Nabo, sopra la casa di Deblataim,
23 et super Cariathaim, et super Bethgamul,
et super Bethmaon,
23 su Cariataim, su Betgamul, su Betmaon,
24 et super Carioth,
et super Bosra, et super omnes civitates terræ Moab,
quæ longe et quæ prope sunt.
24 su Cariot, su Bosra, su tutte le città della terra di Moab, lontane e vicine.
25 Abscissum est cornu Moab,
et brachium ejus contritum est, ait Dominus.
25 Il corno di Moab è abbattuto, il suo braccio è spezzato — dice il Signore. —
26 Inebriate eum, quoniam contra Dominum erectus est :
et allidet manum Moab in vomitu suo,
et erit in derisum etiam ipse.
26 Ubriacatelo, perchè s'è innalzato contro il Signore, e Moab sbatterà le mani nel vomitare, e sarà anche lui oggetto di riso.
27 Fuit enim in derisum tibi Israël :
quasi inter fures reperisses eum :
propter verba ergo tua quæ adversum illum locutus es,
captivus duceris.
27 Tu hai schernito Israele, come se l'avessi trovato in compagnia di ladri; or dunque per le tue parole che hai dette contro di lui sarai condotto in schiavitù.
28 Relinquite civitates, et habitate in petra, habitatores Moab :
et estote quasi columba nidificans in summo ore foraminis.
28 Abbandonate le città, ritiratevi sulle rocce, o abitatori di Moab, e siate come la colomba che fa il nido nella più alta buca delle rupi.
29 Audivimus superbiam Moab : superbus est valde :
sublimitatem ejus, et arrogantiam,
et superbiam, et altitudinem cordis ejus.
29 Abbiamo sentito parlare della superbia di di Moab, — è oltremodo orgoglioso — della sua alterigia, della sua arroganza, della superbia e dell'alterigia del suo cuore.
30 Ego scio, ait Dominus, jactantiam ejus,
et quod non sit juxta eam virtus ejus,
nec juxta quod poterat conata sit facere.
30 Ben conosco — dice il Signore — la sua millanteria, a cui non risponde il suo valore, e che non ha tentato di fare nemmeno quanto ha potuto.
31 Ideo super Moab ejulabo,
et ad Moab universam clamabo,
ad viros muri fictilis lamentantes :
31 Per questo io alzerò le strida sopra Moab, a tutto Moab farò sentire i miei urli, agli uomini delle mura di mattone che sono in duolo.
32 de planctu Jazer plorabo tibi, vinea Sabama.
Propagines tuæ transierunt mare ;
usque ad mare Jazer pervenerunt :
super messem tuam et vindemiam tuam prædo irruit.
32 Come ho pianto Iazer, così piangerò te, o vigna di Sebama: le tue propaggini hanno passato il mare, sono arrivate fino al mare di Iazer: sopra la tua messe e sopra la tua vendemmia si è gettato il saccheggiatore.
33 Ablata est lætitia et exsultatio
de Carmelo et de terra Moab,
et vinum de torcularibus sustuli :
nequaquam calcator uvæ solitum celeuma cantabit.
33 La gioia e l'allegrezza sono sparite dal Carmelo e dalla terra di Moab: ho tolto il vino dagli strettoi, non più chi pigia le uve canterà l'usata canzone.
34 De clamore Hesebon usque Eleale et Jasa, dederunt vocem suam ;
a Segor usque ad Oronaim, vitula conternante :
aquæ quoque Nemrim pessimæ erunt.
34 A causa degli urli di Esebon, fino ad Eleale, fino a Iasa fecero sentire i loro gridi, fino a Segor, fino ad Oronaim, vitella di tre anni, anche le acque di Nemrim, saranno pessime.
35 Et auferam de Moab, ait Dominus,
offerentem in excelsis,
et sacrificantem diis ejus.
35 E toglierò da Moab — dice il Signore — chi fa oblazioni sugli alti luoghi e sacrifica ù suoi dèi,
36 Propterea cor meum ad Moab quasi tibiæ resonabit,
et cor meum ad viros muri fictilis dabit sonitum tibiarum :
quia plus fecit quam potuit,
idcirco perierunt.
36 per questo il mio cuore, a riguardo di Moab, gemerà come un flauto, il mio cuore a riguardo degli uomini delle mura di mattone darà il suono dei flauti; perchè han voluto fare più di quel che hanno potuto, son andati in rovina.
37 Omne enim caput calvitium,
et omnis barba rasa erit :
in cunctis manibus colligatio,
et super omne dorsum cilicium :
37 Ogni testa sarà calva, ogni barba sarà rasa, in tutte le mani ci saran fasciature, sopra ogni dorso il cilizio.
38 super omnia tecta Moab, et in plateis ejus,
omnis planctus :
quoniam contrivi Moab
sicut vas inutile, ait Dominus.
38 Sopra tutti i tetti di Moab e sulle sue piazze non ci saran che gemiti, perchè ho infranto Moab come inutile vaso — dice il Signore.
39 Quomodo victa est, et ululaverunt ?
quomodo dejecit cervicem Moab, et confusus est ?
eritque Moab in derisum, et in exemplum omnibus in circuitu suo.
39 Come mai è stato vinto cd urla? Come mai ha abbassato il capo Moab, ed è confuso? Moab sarà di scherno e di esempio per tutti i suoi vicini.
40 Hæc dicit Dominus :
Ecce quasi aquila volabit,
et extendet alas suas ad Moab.
40 Queste cose dice il Signore: Ecco volerà come aquila, e stenderà le sue ali sopra Moab:
41 Capta est Carioth, et munitiones comprehensæ sunt :
et erit cor fortium Moab in die illa
sicut cor mulieris parturientis,
41 Cariot è presa, le sue fortezze sono espugnate: il cuore dei forti di Moab sarà in quel giorno come il cuore d'una donna partoriente.
42 et cessabit Moab esse populus,
quoniam contra Dominum gloriatus est.
42 Moab cesserà d'essere un popolo, perchè si è gloriato contro il Signore.
43 Pavor, et fovea,
et laqueus super te,
o habitator Moab, dicit Dominus.
43 Lo spavento, la fossa, il laccio sopra te, o abitante Il Moab — dice il Signore. — ;
44 Qui fugerit a facie pavoris cadet in foveam,
et qui conscenderit de fovea capietur laqueo :
adducam enim super Moab annum visitationis eorum, ait Dominus.
44 Chi fuggirà dallo spavento ca drà nella fossa, chi potrà risalire dalla fossa sarà preso al laccio; perchè io farò venire sopra Moab l'anno del suo castigo — dice il Signore.
45 In umbra Hesebon steterunt de laqueo fugientes,
quia ignis egressus est de Hesebon,
et flamma de medio Seon :
et devorabit partem Moab,
et verticem filiorum tumultus.
45 Si riposarono all'ombra di Esebon quelli fuggiti dal laccio, ma da Esebon è uscito un fuoco, una fiamma di mezzo a Seon, e divorerà una parte di Moab, la sommità dei figli del tumulto.
46 Væ tibi, Moab :
periisti, popule Chamos,
quia comprehensi sunt filii tui
et filiæ tuæ in captivitatem.
46 Guai a te, o Moab, sei andato in rovina, o popolo di Camos, perchè i tuoi figli son presi, e le tue figlie, per ìa schiavitù.
47 Et convertam captivitatem Moab in novissimis diebus, ait Dominus. Hucusque judicia Moab.47 Ma io farò ritornare i prigionieri di Moab negli ultimi giorni — dice il Signore. Fin qui il giudizio di Moab ».