Jeremiæ 37

VULGATA	LXX
1 Et regnavit rex Sedecias filius Josiæ pro Jechonia filio Joakim, quem constituit regem Nabuchodonosor rex Babylonis in terra Juda :	1 ο λογος ο γενομενος προς ιερεμιαν παρα κυριου ειπειν
2 et non obedivit ipse, et servi ejus, et populus terræ, verbis Domini, quæ locutus est in manu Jeremiæ prophetæ.	2 ουτως ειπεν κυριος ο θεος ισραηλ λεγων γραψον παντας τους λογους ους εχρηματισα προς σε επι βιβλιου
3 Et misit rex Sedecias Juchal filium Selemiæ, et Sophoniam filium Maasiæ, sacerdotem, ad Jeremiam prophetam, dicens : Ora pro nobis Dominum Deum nostrum.	3 οτι ιδου ημεραι ερχονται φησιν κυριος και αποστρεψω την αποικιαν λαου μου ισραηλ και ιουδα ειπεν κυριος και αποστρεψω αυτους εις την γην ην εδωκα τοις πατρασιν αυτων και κυριευσουσιν αυτης
4 Jeremias autem libere ambulabat in medio populi : non enim miserant eum in custodiam carceris. Igitur exercitus Pharaonis egressus est de Ægypto, et audientes Chaldæi qui obsidebant Jerusalem, hujuscemodi nuntium, recesserunt ab Jerusalem.	4 και ουτοι οι λογοι ους ελαλησεν κυριος επι ισραηλ και ιουδα
5 Et factum est verbum Domini ad Jeremiam prophetam, dicens :	5 ουτως ειπεν κυριος φωνην φοβου ακουσεσθε φοβος και ουκ εστιν ειρηνη
6 Hæc dicit Dominus Deus Israël : Sic dicetis regi Juda, qui misit vos ad me interrogandum : Ecce exercitus Pharaonis, qui egressus est vobis in auxilium, revertetur in terram suam in Ægyptum :	6 ερωτησατε και ιδετε ει ετεκεν αρσεν και περι φοβου εν ω καθεξουσιν οσφυν και σωτηριαν διοτι εωρακα παντα ανθρωπον και αι χειρες αυτου επι της οσφυος αυτου εστραφησαν προσωπα εις ικτερον
7 et redient Chaldæi, et bellabunt contra civitatem hanc, et capient eam, et succendent eam igni.	7 εγενηθη οτι μεγαλη η ημερα εκεινη και ουκ εστιν τοιαυτη και χρονος στενος εστιν τω ιακωβ και απο τουτου σωθησεται
8 Hæc dicit Dominus : Nolite decipere animas vestras, dicentes : Euntes abibunt, et recedent a nobis Chaldæi : quia non abibunt.	8 εν τη ημερα εκεινη ειπεν κυριος συντριψω τον ζυγον απο του τραχηλου αυτων και τους δεσμους αυτων διαρρηξω και ουκ εργωνται αυτοι ετι αλλοτριοις
9 Sed etsi percusseritis omnem exercitum Chaldæorum qui præliantur adversum vos, et derelicti fuerint ex eis aliqui vulnerati, singuli de tentorio suo consurgent, et incendent civitatem hanc igni.	9 και εργωνται τω κυριω θεω αυτων και τον δαυιδ βασιλεα αυτων αναστησω αυτοις
10 Ergo cum recessisset exercitus Chaldæorum ab Jerusalem, propter exercitum Pharaonis,	10 -
11 egressus est Jeremias de Jerusalem ut iret in terram Benjamin, et divideret ibi possessionem in conspectu civium.	11 -
12 Cumque pervenisset ad portam Benjamin, erat ibi custos portæ per vices, nomine Jerias filius Selemiæ filii Hananiæ : et apprehendit Jeremiam prophetam, dicens : Ad Chaldæos profugis.	12 ουτως ειπεν κυριος ανεστησα συντριμμα αλγηρα η πληγη σου
13 Et respondit Jeremias : Falsum est : non fugio ad Chaldæos. Et non audivit eum, sed comprehendit Jerias Jeremiam, et adduxit eum ad principes :	13 ουκ εστιν κρινων κρισιν σου εις αλγηρον ιατρευθης ωφελεια ουκ εστιν σοι
14 quam ob rem irati principes contra Jeremiam, cæsum eum miserunt in carcerem qui erat in domo Jonathan scribæ : ipse enim præpositus erat super carcerem.	14 παντες οι φιλοι σου επελαθοντο σου ου μη επερωτησουσιν οτι πληγην εχθρου επαισα σε παιδειαν στερεαν επι πασαν αδικιαν σου επληθυναν αι αμαρτιαι σου
15 Itaque ingressus est Jeremias in domum laci et in ergastulum : et sedit ibi Jeremias diebus multis.	15 -
16 Mittens autem Sedecias rex, tulit eum : et interrogavit eum in domo sua abscondite, et dixit : Putasne est sermo a Domino ? Et dixit Jeremias : Est : et ait : In manus regis Babylonis traderis.	16 δια τουτο παντες οι εσθοντες σε βρωθησονται και παντες οι εχθροι σου κρεας αυτων παν εδονται επι πληθος αδικιων σου επληθυνθησαν αι αμαρτιαι σου εποιησαν ταυτα σοι και εσονται οι διαφορουντες σε εις διαφορημα και παντας τους προνομευοντας σε δωσω εις προνομην
17 Et dixit Jeremias ad regem Sedeciam : Quid peccavi tibi, et servis tuis, et populo tuo, quia misisti me in domum carceris ?	17 οτι αναξω το ιαμα σου απο πληγης οδυνηρας ιατρευσω σε φησιν κυριος οτι εσπαρμενη εκληθης θηρευμα υμων εστιν οτι ζητων ουκ εστιν αυτην
18 ubi sunt prophetæ vestri, qui prophetabant vobis, et dicebant : Non veniet rex Babylonis super vos, et super terram hanc ?	18 ουτως ειπεν κυριος ιδου εγω αποστρεψω την αποικιαν ιακωβ και αιχμαλωσιαν αυτου ελεησω και οικοδομηθησεται πολις επι το υψος αυτης και ο ναος κατα το κριμα αυτου καθεδειται
19 Nunc ergo audi, obsecro, domine mi rex : valeat deprecatio mea in conspectu tuo, et ne me remittas in domum Jonathan scribæ, ne moriar ibi.	19 και εξελευσονται απ' αυτων αδοντες και φωνη παιζοντων και πλεονασω αυτους και ου μη ελαττωθωσιν
20 Præcepit ergo rex Sedecias ut traderetur Jeremias in vestibulo carceris, et daretur ei torta panis quotidie, excepto pulmento, donec consumerentur omnes panes de civitate : et mansit Jeremias in vestibulo carceris.	20 και εισελευσονται οι υιοι αυτων ως το προτερον και τα μαρτυρια αυτων κατα προσωπον μου ορθωθησεται και επισκεψομαι τους θλιβοντας αυτους
	21 και εσονται ισχυροτεροι αυτου επ' αυτους και ο αρχων αυτου εξ αυτου εξελευσεται και συναξω αυτους και αποστρεψουσιν προς με οτι τις εστιν ουτος ος εδωκεν την καρδιαν αυτου αποστρεψαι προς με φησιν κυριος
	22 -
	23 οτι οργη κυριου εξηλθεν θυμωδης εξηλθεν οργη στρεφομενη επ' ασεβεις ηξει
	24 ου μη αποστραφη οργη θυμου κυριου εως ποιηση και εως καταστηση εγχειρημα καρδιας αυτου επ' εσχατων των ημερων γνωσεσθε αυτα