Scrutatio

Domenica, 28 aprile 2024 - San Luigi Maria Grignion da Montfort ( Letture di oggi)

Genesis 8


font
VULGATABIBBIA TINTORI
1 Recordatus autem Deus Noë, cunctorumque animantium, et omnium jumentorum, quæ erant cum eo in arca, adduxit spiritum super terram, et imminutæ sunt aquæ.1 Ora Dio si ricordò di Noè, e di tutte le fiere e di tutti gli animali domestici ch'eran con lui nell'arca, e fece soffiare il vento sulla terra, e le acque diminuirono.
2 Et clausi sunt fontes abyssi, et cataractæ cæli : et prohibitæ sunt pluviæ de cælo.2 E chiuse le sorgenti dell'abisso, e le cateratte del cielo, e, rattenuta dal cielo la pioggia,
3 Reversæque sunt aquæ de terra euntes et redeuntes : et c?perunt minui post centum quinquaginta dies.3 le acque, andando e venendo, si ritirarono dalla, terra; e cominciarono a scemare dopo cento cinquanta giorni.
4 Requievitque arca mense septimo, vigesimo septimo die mensis, super montes Armeniæ.4 E nel settimo mese, al ventisette del mese, l'arca si posò sopra le montagne d'Armenia.
5 At vero aquæ ibant et decrescebant usque ad decimum mensem : decimo enim mense, primo die mensis, apparuerunt cacumina montium.5 E le acque continuarono a scemare fino al decimo mese; e nel decimo mese, il primo del mese, apparvero le vette dei monti.
6 Cumque transissent quadraginta dies, aperiens Noë fenestram arcæ, quam fecerat, dimisit corvum,6 Passati quaranta giorni, Noè, aperta la finestra che aveva fatta nell'arca, mandò fuori il corvo,
7 qui egrediebatur, et non revertebatur, donec siccarentur aquæ super terram.7 il quale andò via e non tornò finché le acque non furono asciugate sulla terra.
8 Emisit quoque columbam post eum, ut videret si jam cessassent aquæ super faciem terræ.8 Dopo di lui mandò pure la colomba, per vedere se le acque fossero sparite sopra la superficie della terra.
9 Quæ cum non invenisset ubi requiesceret pes ejus, reversa est ad eum in arcam : aquæ enim erant super universam terram : extenditque manum, et apprehensam intulit in arcam.9 Or la colomba, non trovando ove posare il piede, tornò a lui nell'arca, perchè le acque occupavano tutta la superficie della terra; ed egli, stesa la mano, la prese e la mise dentro l'arca.
10 Expectatis autem ultra septem diebus aliis, rursum dimisit columbam ex arca.10 Avendo poi aspettato altri sette giorni, di nuovo mandò fuori dall'arca la colomba,
11 At illa venit ad eum ad vesperam, portans ramum olivæ virentibus foliis in ore suo : intellexit ergo Noë quod cessassent aquæ super terram.11 la quale tornò a lui verso sera, portando nel becco un ramo di ulivo con verdi foglie. E Noè capi che le acque non coprivan più la terra;
12 Expectavitque nihilominus septem alios dies : et emisit columbam, quæ non est reversa ultra ad eum.12 nondimeno aspettò altri sette giorni e rimandò fuori la colomba, la quale non tornò più a lui.
13 Igitur sexcentesimo primo anno, primo mense, prima die mensis, imminutæ sunt aquæ super terram : et aperiens Noë tectum arcæ, aspexit, viditque quod exsiccata esset superficies terræ.13 Così l'anno secentesimo primo, nel primo mese, al primo del mese, le acque lasciarono la terra, e Noè, scoperchiato il tetto dell'arca, guardò e vide che la superficie della terra era asciutta.
14 Mense secundo, septimo et vigesimo die mensis arefacta est terra.
14 La terra fu asciutta il secondo mese, ai ventisette del mese.
15 Locutus est autem Deus ad Noë, dicens :15 E Dio parlò a Noè e gli disse:
16 Egredere de arca, tu et uxor tua, filii tui et uxores filiorum tuorum tecum.16 « Esci dall'arca tu e la tua moglie, i tuoi figlioli e le mogli dei tuoi figlioli teco.
17 Cuncta animantia, quæ sunt apud te, ex omni carne, tam in volatilibus quam in bestiis et universis reptilibus, quæ reptant super terram, educ tecum, et ingredimini super terram : crescite et multiplicamini super eam.17 Fa uscire con te tutti gli animali d'ogni specie che son teco: volatili e bestie e rettili che striscian sulla terra; e scendete sulla terra, crescete e moltiplicatevi sopra di essa ».
18 Egressus est ergo Noë, et filii ejus : uxor illius, et uxores filiorum ejus cum eo.18 Uscì adunque Noè coi suoi figlioli, la sua moglie e le mogli dei suoi figlioli.
19 Sed et omnia animantia, jumenta, et reptilia quæ reptant super terram, secundum genus suum, egressa sunt de arca.19 E anche tutte le fiere e gli animali domestici e i rettili che strisciano sopra la terra secondo le loro famiglie uscirono dall'arca.
20 Ædificavit autem Noë altare Domino : et tollens de cunctis pecoribus et volucribus mundis, obtulit holocausta super altare.20 E Noè eresse un altare al Signore, e, prendendo di tutti gli animali e di tutti gli uccelli puri, li offrì in olocausto sopra l'altare.
21 Odoratusque est Dominus odorem suavitatis, et ait : Nequaquam ultra maledicam terræ propter homines : sensus enim et cogitatio humani cordis in malum prona sunt ab adolescentia sua : non igitur ultra percutiam omnem animam viventem sicut feci.21 E il Signore, gradito l'odore soave, disse: « Io non maledirò più la terra a causa degli uomini, perchè i sensi e i pensieri del cuore umano sono inclinati al male fin dall'adolescenza; quindi non colpirò più ogni vivente come ho fatto.
22 Cunctis diebus terræ, sementis et messis, frigus et æstus, æstas et hiems, nox et dies non requiescent.22 Finchè durerà la terra, semente e messe, freddo e caldo, estate e inverno, notte e giorno non cesseranno mai ».