1 Raccontò loro una parabola per mostrare che dovevano pregare sempre, senza stancarsi mai. | 1 Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et nondeficere, |
2 "In una città viveva un giudice che non temeva Dio e non si curava di nessuno. | 2 dicens: “ Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum nontimebat et hominem non reverebatur. |
3 Nella stessa città viveva una vedova, che andava da lui e gli chiedeva: "Fammi giustizia contro il mio avversario". | 3 Vidua autem erat in civitate illa etveniebat ad eum dicens: “Vindica me de adversario meo”. |
4 Per un po' di tempo il giudice non volle, ma alla fine disse tra sé: "Anche se non temo Dio e non mi prendo cura degli uomini, | 4 Et nolebat permultum tempus; post haec autem dixit intra se: “Etsi Deum non timeo nechominem revereor, |
5 tuttavia le farò giustizia e così non verrà continuamente a seccarmi". | 5 tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, nein novissimo veniens suggillet me” ”. |
6 E il Signore soggiunse: "Avete udito ciò che dice il giudice ingiusto? | 6 Ait autem Dominus: “ Audite quidiudex iniquitatis dicit; |
7 E Dio non farà giustizia ai suoi eletti che lo invocano giorno e notte? Tarderà ad aiutarli? | 7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorumclamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? |
8 Vi dico che farà loro giustizia prontamente. Ma il Figlio dell'uomo, quando verrà, troverà la fede sulla terra?". | 8 Dico vobis:Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas,inveniet fidem in terra? ”.
|
9 Disse poi un'altra parabola per alcuni che erano persuasi di essere giusti e disprezzavano gli altri: | 9 Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti etaspernabantur ceteros, parabolam istam: |
10 "Due uomini salirono al tempio per pregare: uno era fariseo e l'altro pubblicano. | 10 “ Duo homines ascenderunt intemplum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus. |
11 Il fariseo se ne stava in piedi e pregava così tra sé: "O Dio, ti ringrazio perché non sono come gli altri uomini, rapaci, ingiusti, adùlteri, e neppure come questo pubblicano. | 11 Pharisaeus stanshaec apud se orabat: “Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceterihominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus; |
12 Io digiuno due volte alla settimana e offro la decima parte di quello che possiedo". | 12 ieiuno bisin sabbato, decimas do omnium, quae possideo”. |
13 Il pubblicano invece si fermò a distanza e non osava neppure alzare lo sguardo al cielo, ma si batteva il petto dicendo: "O Dio, sii benigno con me, peccatore". | 13 Et publicanus a longe stansnolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: “Deus,propitius esto mihi peccatori”. |
14 Vi dico che questi tornò a casa giustificato, l'altro invece no, perché chi si esalta sarà umiliato e chi si umilia sarà esaltato". | 14 Dico vobis: Descendit hic iustificatus indomum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui sehumiliat, exaltabitur ”.
|
15 Gli presentavano anche dei bimbi perché li toccasse, ma i discepoli, vedendo questo, li sgridavano. | 15 Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent,discipuli increpabant illos. |
16 Allora Gesù li chiamò vicino a sé e disse: "Lasciate che i fanciulli vengano a me e non glielo impedite, perché il regno di Dio è di quelli che sono simili a loro. | 16 Iesus autem convocans illos dixit: “ Sinitepueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei. |
17 In verità vi dico: chi non accoglie il regno di Dio come un fanciullo, non vi entrerà". | 17 Amendico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud”.
|
18 E un capo lo interrogò: "Maestro buono, che cosa devo fare per ottenere la vita eterna?". | 18 Et interrogavit eum quidam princeps dicens: “ Magister bone, quid faciensvitam aeternam possidebo? ”. |
19 Gesù gli rispose: "Perché mi dici buono? Nessuno è buono, tranne Dio. | 19 Dixit autem ei Iesus: “ Quid me dicis bonum?Nemo bonus nisi solus Deus. |
20 Conosci i comandamenti: Non commettere adulterio, non uccidere, non rubare, non dire il falso, ama tuo padre e tua madre". | 20 Mandata nosti: non moechaberis, non occides, nonfurtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem ”. |
21 Quell'uomo disse: "Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza". | 21 Qui ait: “ Haec omnia custodivi a iuventute ”. |
22 Udito ciò, Gesù gli disse: "Ti manca ancora una cosa: vendi tutto quello che hai e dàllo ai poveri, così avrai un tesoro nei cieli; poi vieni e seguimi". | 22 Quo audito, Iesus aitei: “ Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibuset habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me ”. |
23 Ma quello, udite queste parole, diventò molto triste. Era infatti molto ricco. | 23 His ille auditis,contristatus est, quia dives erat valde. |
24 Gesù, notando la sua tristezza, disse: "Come è difficile per coloro che sono ricchi entrare nel regno di Dio. | 24 Videns autem illum Iesus tristemfactum dixit: “ Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant. |
25 E' più facile che un cammello passi attraverso la cruna di un ago, piuttosto che un ricco entri nel regno di Dio". | 25 Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare inregnum Dei ”. |
26 Quelli che ascoltavano domandarono: "Ma allora chi può salvarsi?". | 26 Et dixerunt, qui audiebant: “ Et quis potest salvus fieri?”. |
27 Egli rispose: "Ciò che è impossibile agli uomini, è possibile a Dio". | 27 Ait autem illis: “ Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibiliasunt apud Deum ”. |
28 Pietro allora disse: "Vedi, noi abbiamo lasciato le nostre cose e ti abbiamo seguito". | 28 Ait autem Petrus: “ Ecce nos dimisimus nostra et secutisumus te ”. |
29 Gesù rispose loro: "In verità vi dico: non c'è nessuno che abbia lasciato casa, moglie, fratelli, genitori e figli per il regno di Dio, | 29 Qui dixit eis: “ Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquitdomum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei, |
30 che non riceva molto di più in questo tempo e nel secolo avvenire la vita eterna". | 30 etnon recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam ”.
|
31 Poi prese con sé i Dodici e disse loro: "Ecco che saliamo a Gerusalemme e si compirà tutto quello che è stato scritto dai profeti circa il Figlio dell'uomo. | 31 Assumpsit autem Duodecim et ait illis: “ Ecce ascendimus Ierusalem, etconsummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis: |
32 Sarà consegnato ai pagani, sarà insultato, coperto di offese e di sputi; | 32 tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur; |
33 e, dopo averlo flagellato, lo uccideranno. Ma il terzo giorno risusciterà". | 33 et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget ”. |
34 Ma essi non capirono nulla di tutto questo: il significato di quel discorso rimase per loro oscuro e non riuscivano affatto a capire. | 34 Etipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et nonintellegebant, quae dicebantur.
|
35 Mentre si stava avvicinando a Gerico, un cieco era seduto sul bordo della strada e chiedeva l'elemosina. | 35 Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secusviam mendicans. |
36 Sentendo passare la folla, domandò che cosa accadesse. | 36 Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hocesset. |
37 Gli risposero: "E' Gesù di Nazaret che passa!". | 37 Dixerunt autem ei: “ Iesus Nazarenus transit ”. |
38 Allora si mise a gridare: "Gesù, figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 38 Et clamavitdicens: “ Iesu, fili David, miserere mei! ”. |
39 Quelli che camminavano davanti lo sgridavano per farlo tacere. Ma il cieco gridava ancor più forte: "Figlio di Davide, abbi pietà di me!". | 39 Et qui praeibant,increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: “ Fili David,miserere mei! ”. |
40 Gesù allora si fermò e ordinò che gli portassero il cieco. Quando fu vicino, gli domandò: | 40 Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cumappropinquasset, interrogavit illum: |
41 "Che cosa vuoi che faccia per te?". Egli rispose: "Signore, che io ci veda". | 41 “ Quid tibi vis faciam? ”. At illedixit: “ Domine, ut videam ”. |
42 E Gesù gli disse: "Vedi! La tua fede ti ha salvato". | 42 Et Iesus dixit illi: “ Respice! Fides tuate salvum fecit ”. 43 Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum.Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.
|
43 Subito ci vide di nuovo e si mise a seguirlo, ringraziando Dio. Anche la gente che era presente, alla vista del fatto, si mise a lodare Dio. | |