1 Figlio mio, custodisci le mie parole, conserva presso di te i miei precetti. | 1 υιε φυλασσε εμους λογους τας δε εμας εντολας κρυψον παρα σεαυτω [1α] υιε τιμα τον κυριον και ισχυσεις πλην δε αυτου μη φοβου αλλον |
2 Custodisci i miei precetti e tu vivrai, e il mio insegnamento come la pupilla dei tuoi occhi. | 2 φυλαξον εμας εντολας και βιωσεις τους δε εμους λογους ωσπερ κορας ομματων |
3 Attaccali alle tue dita, scrivili sulla tavoletta del tuo cuore. | 3 περιθου δε αυτους σοις δακτυλοις επιγραψον δε επι το πλατος της καρδιας σου |
4 Di' alla sapienza: "Tu sei la mia sorella", chiama "amica" l'intelligenza, | 4 ειπον την σοφιαν σην αδελφην ειναι την δε φρονησιν γνωριμον περιποιησαι σεαυτω |
5 per custodirti dalla donna altrui, dall'estranea, che adopera parole seducenti. | 5 ινα σε τηρηση απο γυναικος αλλοτριας και πονηρας εαν σε λογοις τοις προς χαριν εμβαληται |
6 Alla finestra della mia casa, attraverso il mio cancelletto io spiavo | 6 απο γαρ θυριδος εκ του οικου αυτης εις τας πλατειας παρακυπτουσα |
7 e ho visto tra gli ingenui, ho scorto tra i figlioli un giovane povero di spirito. | 7 ον αν ιδη των αφρονων τεκνων νεανιαν ενδεη φρενων |
8 Passando per la strada dietro l'angolo, si incamminava verso la sua casa, | 8 παραπορευομενον παρα γωνιαν εν διοδοις οικων αυτης |
9 al crepuscolo, dopo il tramontar del giorno, nel cuore della notte e dell'oscurità. | 9 και λαλουντα εν σκοτει εσπερινω ηνικα αν ησυχια νυκτερινη η και γνοφωδης |
10 Ecco una donna incontro a lui, cortigiana nel vestito, astuta nella mente, | 10 η δε γυνη συναντα αυτω ειδος εχουσα πορνικον η ποιει νεων εξιπτασθαι καρδιας |
11 garrula e irrequieta, in casa i suoi piedi non ci sanno stare; | 11 ανεπτερωμενη δε εστιν και ασωτος εν οικω δε ουχ ησυχαζουσιν οι ποδες αυτης |
12 ora sulla strada, ora nelle piazze e dietro a tutti gli angoli sta in agguato. | 12 χρονον γαρ τινα εξω ρεμβεται χρονον δε εν πλατειαις παρα πασαν γωνιαν ενεδρευει |
13 Lo tira a sé, lo stringe; con un fare sfrontato gli dice: | 13 ειτα επιλαβομενη εφιλησεν αυτον αναιδει δε προσωπω προσειπεν αυτω |
14 "Avevo da far dei sacrifici; proprio oggi ho adempiuto i miei voti; | 14 θυσια ειρηνικη μοι εστιν σημερον αποδιδωμι τας ευχας μου |
15 per questo sono uscita e ti son venuta incontro, col desiderio di incontrarti e ti ho trovato. | 15 ενεκα τουτου εξηλθον εις συναντησιν σοι ποθουσα το σον προσωπον ευρηκα σε |
16 Con drappi ho adornato il mio giaciglio, con tappeti di stoffa egiziana. | 16 κειριαις τετακα την κλινην μου αμφιταποις δε εστρωκα τοις απ' αιγυπτου |
17 Ho cosparso il mio letto di mirra, di aloè e di cinnamomo. | 17 διερραγκα την κοιτην μου κροκω τον δε οικον μου κινναμωμω |
18 Vieni! Inebriamoci d'amore fino al mattino, godiamo insieme nel piacere. | 18 ελθε και απολαυσωμεν φιλιας εως ορθρου δευρο και εγκυλισθωμεν ερωτι |
19 Non c'è il marito in casa, è partito per un lontano viaggio; | 19 ου γαρ παρεστιν ο ανηρ μου εν οικω πεπορευται δε οδον μακραν |
20 la borsa dell'argento ha portato via con sé, soltanto al plenilunio farà ritorno a casa!". | 20 ενδεσμον αργυριου λαβων εν χειρι αυτου δι' ημερων πολλων επανηξει εις τον οικον αυτου |
21 A furia di insistere lo piega, con le lusinghe delle sue labbra lo seduce. | 21 απεπλανησεν δε αυτον πολλη ομιλια βροχοις τε τοις απο χειλεων εξωκειλεν αυτον |
22 Andando dietro a lei lo scioccherello, è condotto come un bue al macello e come un cervo che è preso al laccio, | 22 ο δε επηκολουθησεν αυτη κεπφωθεις ωσπερ δε βους επι σφαγην αγεται και ωσπερ κυων επι δεσμους |
23 finché una spina non gli trafigge il fegato; come si affretta un uccello alla rete e ignora che è in gioco la sua vita. | 23 η ως ελαφος τοξευματι πεπληγως εις το ηπαρ σπευδει δε ωσπερ ορνεον εις παγιδα ουκ ειδως οτι περι ψυχης τρεχει |
24 E ora, figlio mio, ascoltami, fa' attenzione alle parole di mia bocca: | 24 νυν ουν υιε ακουε μου και προσεχε ρημασιν στοματος μου |
25 non devii il tuo cuore, seguendo le sue strade, non ti smarrire mai sui suoi sentieri. | 25 μη εκκλινατω εις τας οδους αυτης η καρδια σου |
26 Molti sono stati da lei feriti a morte, i più robusti sono stati le sue vittime. | 26 πολλους γαρ τρωσασα καταβεβληκεν και αναριθμητοι εισιν ους πεφονευκεν |
27 Via degli inferi è la sua casa, discesa ai palazzi della morte! | 27 οδοι αδου ο οικος αυτης καταγουσαι εις τα ταμιεια του θανατου |