1 Chi ama la disciplina, ama la scienza, ma chi odia il rimprovero è uno stupido. | 1 Οστις αγαπα παιδειαν, αγαπα γνωσιν? αλλ' οστις μισει ελεγχον, ειναι αφρων. |
2 Un buono si attira la compiacenza del Signore, ma l'uomo astuto Dio lo condanna. | 2 Ο καλος ευρισκει χαριν παρα Κυριου? τον δε μηχανευομενον κακα θελει καταδικασει. |
3 Non si consolida un uomo con l'empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa. | 3 Δεν θελει στερεωθη ανθρωπος δια της ανομιας? η ριζα δε των δικαιων θελει μενει ασαλευτος. |
4 Una buona moglie è la corona di suo marito, ma come carie nell'ossa è la disonorata. | 4 Η εναρετος γυνη ειναι στεφανος εις τον ανδρα αυτης? η δε προξενουσα αισχυνην ειναι ως σαπρια εις τα οστα αυτου. |
5 I pensieri dei giusti sono equità, ma le trame degli empi sono inganno. | 5 Οι λογισμοι των δικαιων ειναι ευθυτης? αι δε βουλαι των ασεβων δολος. |
6 Le parole degli empi sono insidie mortali, ma la bocca degli uomini retti li libera. | 6 Οι λογοι των ασεβων ενεδρευουσιν αιμα? το δε στομα των ευθεων θελει ελευθερωσει αυτους. |
7 Gli empi precipitano e non tornano più, la casa dei retti rimane per sempre. | 7 Οι ασεβεις καταστρεφονται και δεν υπαρχουσιν? ο οικος δε των δικαιων θελει διαμενει. |
8 Per la propria prudenza uno viene lodato, l'uomo perverso invece è disprezzato. | 8 Ο ανθρωπος εγκωμιαζεται κατα την συνεσιν αυτου? ο δε διεστραμμενος την καρδιαν θελει εισθαι εις καταφρονησιν. |
9 Val più un uomo da poco che ha solo un servo, di un uomo onorato, ma privo di pane. | 9 Καλητερος ο ανθρωπος ο μη τιμωμενος και επαρκων εις εαυτον, παρα ο κενοδοξων και στερουμενος αρτου. |
10 Il giusto conosce ognuno dei suoi animali, ma le viscere degli empi sono crudeli. | 10 Ο δικαιος επιμελειται την ζωην του κτηνους αυτου? τα δε σπλαγχνα των ασεβων ειναι ανελεημονα. |
11 Chi lavora il suo suolo si sazia di pane, ma chi va dietro a chimere è privo di senno. | 11 Ο εργαζομενος την γην αυτου θελει χορτασθη αρτον? ο δε ακολουθων τους ματαιοφρονας ειναι ενδεης φρενων. |
12 L'empio brama la rete dei cattivi, ma la radice dei giusti produce. | 12 Ο ασεβης ζητει την υπερασπισιν των κακων? αλλ' η ριζα του δικαιου αναδιδει. |
13 Nel peccato delle labbra è preso il malvagio, il giusto invece sfugge al loro morso. | 13 Δι' αμαρτιαν χειλεων παγιδευεται ο ασεβης? ο δε δικαιος εξερχεται εκ στενοχωριας. |
14 Dal frutto della bocca l'uomo si sazia di beni e il frutto delle sue mani gli appartiene. | 14 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει εμπλησθη αγαθων? και η αμοιβη των χειρων του ανθρωπου θελει επιστρεψει εις αυτον. |
15 La via dell'empio è retta ai suoi occhi, ma chi ascolta il consiglio è saggio. | 15 Η οδος του αφρονος ειναι ορθη εις τους οφθαλμους αυτου? ο δε ακουων συμβουλας ειναι σοφος. |
16 Lo stolto subito fa vedere il suo dispetto, ma il sapiente nasconde l'oltraggio. | 16 Ο αφρων φανερονει ευθυς την οργην αυτου? ο δε φρονιμος σκεπαζει το ονειδος αυτου. |
17 Chi ama la verità annunzia la giustizia, ma testimonianza dei bugiardi è la falsità. | 17 Ο λαλων αληθειαν αναγγελλει το δικαιον? ο δε ψευδομαρτυς δολον. |
18 C'è chi parla come a colpi di spada, ma la lingua dei saggi guarisce. | 18 Ο φλυαρος ειναι ως τραυματα μαχαιρας? η δε γλωσσα των σοφων, ιασις. |
19 Una lingua verace rimane in eterno, una lingua bugiarda solo un batter d'occhio. | 19 Τα χειλη της αληθειας θελουσιν εισθαι σταθερα διαπαντος? η δε ψευδης γλωσσα μονον στιγμιαια. |
20 Delusione nel cuore di chi trama il male, gioia per chi consiglia la pace. | 20 Δολος ειναι εν τη καρδια των μηχανευομενων κακα? ευφροσυνη δε εις τους βουλευομενους ειρηνην. |
21 Non giunge al giusto alcun malanno, gli empi invece son pieni di mali. | 21 Ουδεμια βλαβη θελει συμβη εις τον δικαιον? οι δε ασεβεις θελουσιν εμπλησθη κακων. |
22 Il Signore detesta una lingua bugiarda, di chi fa la verità invece si compiace. | 22 Ψευδη χειλη βδελυγμα εις τον Κυριον? οι δε ποιουντες αληθειαν ειναι δεκτοι εις αυτον. |
23 L'uomo prudente nasconde la scienza, ma il cuore degli empi proclama stoltezza. | 23 Ο φρονιμος ανθρωπος καλυπτει γνωσιν? η δε καρδια των αφρονων διακηρυττει μωριαν. |
24 La mano dell'uomo solerte sarà sopra tutti, ma l'uomo indolente diventerà schiavo. | 24 Η χειρ των επιμελων θελει εξουσιαζει? οι δε οκνηροι θελουσιν εισθαι υποτελεις. |
25 Basta un affanno del cuore e l'uomo ha la febbre, ma una buona parola lo riempie di gioia. | 25 Η λυπη εν τη καρδια του ανθρωπου ταπεινονει αυτην? ο δε καλος λογος ευφραινει αυτην. |
26 Trova il suo pascolo il giusto, ma la via degli empi li svia. | 26 Ο δικαιος υπερεχει του πλησιον αυτου? η δε οδος των ασεβων πλανα αυτους. |
27 Non arrostisce l'indolenza la sua preda, ma è ricchezza dell'uomo una preziosa diligenza. | 27 Ο οκνηρος δεν επιτυγχανει του θηραματος αυτου? τα δε υπαρχοντα του επιμελους ανθρωπου ειναι πολυτιμα. |
28 Sul sentiero della giustizia, la vita, la sua strada non va mai alla morte. | 28 Εν τη οδω της δικαιοσυνης ειναι ζωη? και η πορεια της οδου αυτης δεν φερει εις θανατον. |