1 Eliu proseguì dicendo: | 1 προσθεις δε ελιους ετι λεγει |
2 "Aspetta un poco e ti istruirò, perché ci sono altre cose da dire in difesa di Dio. | 2 μεινον με μικρον ετι ινα διδαξω σε ετι γαρ εν εμοι εστιν λεξις |
3 Attingerò la mia scienza da lontano, per rendere giustizia a colui che mi ha creato. | 3 αναλαβων την επιστημην μου μακραν εργοις δε μου δικαια ερω |
4 Certo, le mie parole non sono menzognere, un sapiente consumato parla con te. | 4 επ' αληθειας και ουκ αδικα ρηματα αδικως συνιεις |
5 Ecco, Dio è grande e non si ritrae, è potente per la fermezza delle sue decisioni. | 5 γιγνωσκε δε οτι ο κυριος ου μη αποποιησηται τον ακακον δυνατος ισχυι καρδιας |
6 Non lascia vivere il malvagio e rende giustizia ai poveri. | 6 ασεβη ου μη ζωοποιησει και κριμα πτωχων δωσει |
7 Non distoglie dai giusti i suoi occhi, li fa sedere sul trono insieme ai re e li esalta per sempre. | 7 ουκ αφελει απο δικαιου οφθαλμους αυτου και μετα βασιλεων εις θρονον και καθιει αυτους εις νεικος και υψωθησονται |
8 Ma se vengono legati in catene e sono stretti con corde di afflizione, | 8 και ει πεπεδημενοι εν χειροπεδαις συσχεθησονται εν σχοινιοις πενιας |
9 fa loro conoscere le opere loro e le loro infedeltà, perché insuperbirono. | 9 και αναγγελει αυτοις τα εργα αυτων και τα παραπτωματα αυτων οτι ισχυσουσιν |
10 Apre loro gli orecchi per la correzione e li esorta ad allontanarsi dal male. | 10 αλλα του δικαιου εισακουσεται και ειπεν οτι επιστραφησονται εξ αδικιας |
11 Se ascoltano e si sottomettono, finiranno i loro giorni nel benessere ed i loro anni nelle delizie. | 11 εαν ακουσωσιν και δουλευσωσιν συντελεσουσιν τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευπρεπειαις |
12 Ma se non ascoltano, periranno di spada; spireranno senza rendersene conto. | 12 ασεβεις δε ου διασωζει παρα το μη βουλεσθαι ειδεναι αυτους τον κυριον και διοτι νουθετουμενοι ανηκοοι ησαν |
13 I perversi di cuore accumulano ira, non invocano aiuto, quando Dio li avvince in catene. | 13 και υποκριται καρδια ταξουσιν θυμον ου βοησονται οτι εδησεν αυτους |
14 Pèrdono la vita in piena gioventù e la loro esistenza tra gli ieroduli. | 14 αποθανοι τοινυν εν νεοτητι η ψυχη αυτων η δε ζωη αυτων τιτρωσκομενη υπο αγγελων |
15 Ma egli salva il povero mediante l'afflizione e gli schiude l'udito mediante la sofferenza. | 15 ανθ' ων εθλιψαν ασθενη και αδυνατον κριμα δε πραεων εκθησει |
16 Anche te intende sottrarre dal morso dell'angustia; avrai in cambio un luogo ampio e aperto, e la tavola che ti sarà servita sarà colma di vivande grasse. | 16 και προσετι ηπατησεν σε εκ στοματος εχθρου αβυσσος καταχυσις υποκατω αυτης και κατεβη τραπεζα σου πληρης πιοτητος |
17 Ma se tu incorri in un verdetto di condanna, verdetto e giudizio vinceranno. | 17 ουχ υστερησει δε απο δικαιων κριμα |
18 La collera non ti trascini all'imprudenza, non ti seduca l'abbondanza del riscatto. | 18 θυμος δε επ' ασεβεις εσται δι' ασεβειαν δωρων ων εδεχοντο επ' αδικιαις |
19 Varrà forse davanti a lui la tua implorazione nell'angustia, o tutte le risorse della tua forza? | 19 μη σε εκκλινατω εκων ο νους δεησεως εν αναγκη οντων αδυνατων και παντας τους κραταιουντας ισχυν |
20 Non sospirare a quella notte, quando i popoli vanno al loro luogo! | 20 μη εξελκυσης την νυκτα του αναβηναι λαους αντ' αυτων |
21 Bada di non volgerti all'iniquità, perché per questo sei stato provato dall'afflizione. | 21 αλλα φυλαξαι μη πραξης ατοπα επι τουτον γαρ εξειλω απο πτωχειας |
22 Ecco, Dio è sublime nella sua potenza; quale maestro lo può uguagliare? | 22 ιδου ο ισχυρος κραταιωσει εν ισχυι αυτου τις γαρ εστιν κατ' αυτον δυναστης |
23 Chi può indicargli il cammino, e chi può dirgli: "Hai commesso ingiustizia"? | 23 τις δε εστιν ο εταζων αυτου τα εργα η τις ο ειπας επραξεν αδικα |
24 Ricòrdati di celebrare la sua opera, che altri uomini hanno cantato. | 24 μνησθητι οτι μεγαλα εστιν αυτου τα εργα ων ηρξαν ανδρες |
25 Tutti gli uomini la ammirano, i mortali la contemplano da lontano. | 25 πας ανθρωπος ειδεν εν εαυτω οσοι τιτρωσκομενοι εισιν βροτοι |
26 Sì, Dio è grande, anche se non lo riconosciamo; il numero dei suoi anni è incalcolabile. | 26 ιδου ο ισχυρος πολυς και ου γνωσομεθα αριθμος ετων αυτου και απεραντος |
27 Egli attira le gocce d'acqua, che si condensano in vapore per la pioggia, | 27 αριθμηται δε αυτω σταγονες υετου και επιχυθησονται υετω εις νεφελην |
28 che le nubi riverseranno, grondando sugli uomini in gran quantità. | 28 ρυησονται παλαιωματα εσκιασεν δε νεφη επι αμυθητων βροτων [8α] ωραν εθετο κτηνεσιν οιδασιν δε κοιτης ταξιν [8β] επι τουτοις πασιν ουκ εξισταται σου η διανοια ουδε διαλλασσεται σου η καρδια απο σωματος |
29 Chi può calcolare l'estensione delle nubi, l'alta posizione della sua tenda? | 29 και εαν συνη απεκτασεις νεφελης ισοτητα σκηνης αυτου |
30 Ecco, come si spande la sua luce, con essa ricopre la profondità del mare. | 30 ιδου εκτεινει επ' αυτον ηδω και ριζωματα της θαλασσης εκαλυψεν |
31 In tal modo sostenta i popoli, e dà loro il cibo in abbondanza. | 31 εν γαρ αυτοις κρινει λαους δωσει τροφην τω ισχυοντι |
32 Arma le mani di folgori e le scaglia contro il bersaglio. | 32 επι χειρων εκαλυψεν φως και ενετειλατο περι αυτης εν απαντωντι |
33 Il suo tuono lo annuncia, attira l'ira contro l'iniquità. | 33 αναγγελει περι αυτου φιλον αυτου κτησις και περι αδικιας |