Deuteronomio 11

BIBBIA MARTINI	LXX
1 Ama adunque il Signore Dio tuo, e osserva i suoi comandamenti, e le cerimonie, e le leggi, e gl’insegnamenti in ogni tempo.	1 και αγαπησεις κυριον τον θεον σου και φυλαξη τα φυλαγματα αυτου και τα δικαιωματα αυτου και τας κρισεις αυτου πασας τας ημερας
2 Considerate oggi quelle cose, che sono ignote a' vostri figliuoli, i quali non videro i gastighi del Signore Dio vostro, i suoi prodigii, e la possanza della sua mano, e del suo braccio forte.	2 και γνωσεσθε σημερον οτι ουχι τα παιδια υμων οσοι ουκ οιδασιν ουδε ειδοσαν την παιδειαν κυριου του θεου σου και τα μεγαλεια αυτου και την χειρα την κραταιαν και τον βραχιονα τον υψηλον
3 I segni e le opere, che ei fece in mezzo all'Egitto sopra Faraone re, e sopra tutto il suo paese,	3 και τα σημεια αυτου και τα τερατα αυτου οσα εποιησεν εν μεσω αιγυπτου φαραω βασιλει αιγυπτου και παση τη γη αυτου
4 E sopra tutto l’esercito egiziano, e sopra i cavalli, e i cocchi: come le acque del mar Rosso li ricopersero, allorché v'inseguivano, e come il Signore gli sperse, come sono anche al dì d'oggi:	4 και οσα εποιησεν την δυναμιν των αιγυπτιων τα αρματα αυτων και την ιππον αυτων ως επεκλυσεν το υδωρ της θαλασσης της ερυθρας επι προσωπου αυτων καταδιωκοντων αυτων εκ των οπισω υμων και απωλεσεν αυτους κυριος εως της σημερον ημερας
5 E quello che per voi fece nella solitudine fino al vostro arrivo in questo luogo:	5 και οσα εποιησεν υμιν εν τη ερημω εως ηλθετε εις τον τοπον τουτον
6 E (quel ch'ei fece) a Dathan e Abiron figliuoli di Eliab, il quale fu figliuolo di Ruben: i quali la terra, spalancata avendo la sua bocca, inghiottì colle famiglie, colle tende, e con tutto quel che aveano in mezzo d'Israele.	6 και οσα εποιησεν τω δαθαν και αβιρων υιοις ελιαβ υιου ρουβην ους ανοιξασα η γη το στομα αυτης κατεπιεν αυτους και τους οικους αυτων και τας σκηνας αυτων και πασαν αυτων την υποστασιν την μετ' αυτων εν μεσω παντος ισραηλ
7 Gli occhi vostri videro tutte le grandi opere fatte dal Signore.	7 οτι οι οφθαλμοι υμων εωρακαν παντα τα εργα κυριου τα μεγαλα οσα εποιησεν υμιν σημερον
8 Affinché osserviate tutti i suoi comandamenti, ch'io oggi v'intimo, onde entrar possiate al dominio della terra, alla quale siete pervenuti,	8 και φυλαξεσθε πασας τας εντολας αυτου οσας εγω εντελλομαι σοι σημερον ινα ζητε και πολυπλασιασθητε και εισελθοντες κληρονομησητε την γην εις ην υμεις διαβαινετε τον ιορδανην εκει κληρονομησαι αυτην
9 E in essa viviate per lungo tempo: terra, che scorre latte e miele, promessa con giuramento dal Signore a' padri vostri, e alla lor discendenza:	9 ινα μακροημερευσητε επι της γης ης ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν υμων δουναι αυτοις και τω σπερματι αυτων μετ' αυτους γην ρεουσαν γαλα και μελι
10 Perocché la terra, di cui tu entrerai al possesso, non è come la terra d'Egitto, donde tu se' uscito, nella quale gettato che è il seme, si conducono acque ad innaffiarla, come si fa degli orti:	10 εστιν γαρ η γη εις ην εισπορευη εκει κληρονομησαι αυτην ουχ ωσπερ η γη αιγυπτου εστιν οθεν εκπεπορευσθε εκειθεν οταν σπειρωσιν τον σπορον και ποτιζωσιν τοις ποσιν ωσει κηπον λαχανειας
11 Ma ella è terra di monti e di piani, ed aspetta dal cielo le piogge:	11 η δε γη εις ην εισπορευη εκει κληρονομησαι αυτην γη ορεινη και πεδινη εκ του υετου του ουρανου πιεται υδωρ
12 E il Signore Dio tuo la visita sempre, e gli occhi di lui sono a lei rivolti dal principio dell'anno sino alla fine.	12 γη ην κυριος ο θεος σου επισκοπειται αυτην δια παντος οι οφθαλμοι κυριου του θεου σου επ' αυτης απ' αρχης του ενιαυτου και εως συντελειας του ενιαυτου
13 Se adunque voi obbedirete a' miei comandamenti, ch'io oggi v'intimo, e amerete il Signore Dio vostro, e lo servirete con tutto il cuor vostro, e con tutta l’anima vostra:	13 εαν δε ακοη εισακουσητε πασας τας εντολας αυτου οσας εγω εντελλομαι σοι σημερον αγαπαν κυριον τον θεον σου και λατρευειν αυτω εξ ολης της καρδιας σου και εξ ολης της ψυχης σου
14 Darà egli alla vostra terra le prime piogge, e le ultime, affinché abbiate raccolta di frumento, e di vino, e di olio,	14 και δωσει τον υετον τη γη σου καθ' ωραν προιμον και οψιμον και εισοισεις τον σιτον σου και τον οινον σου και το ελαιον σου
15 Ed erba ne' campi per nudrire i bestiami, e affinché abbiate voi da mangiare e da satollarvi.	15 και δωσει χορτασματα εν τοις αγροις σου τοις κτηνεσιν σου και φαγων και εμπλησθεις
16 Badate, che per disgrazia non sia sedotto il cuor vostro, e vi allontaniate dal Signore, e serviate agli dei stranieri, e gli adoriate:	16 προσεχε σεαυτω μη πλατυνθη η καρδια σου και παραβητε και λατρευσητε θεοις ετεροις και προσκυνησητε αυτοις
17 Affinché irato il Signore non chiuda il cielo, onde non cadan le piogge, e non produca la terra i suoi germi, e voi siate spersi ben presto dalla ottima terra, che il Signore è per darvi.	17 και θυμωθεις οργη κυριος εφ' υμιν και συσχη τον ουρανον και ουκ εσται υετος και η γη ου δωσει τον καρπον αυτης και απολεισθε εν ταχει απο της γης της αγαθης ης εδωκεν ο κυριος υμιν
18 Riponete ne' cuori, e negli animi vostri queste parole, abbiatele legate al dito vostro per memoria, e tenetele dinanzi agli occhi vostri.	18 και εμβαλειτε τα ρηματα ταυτα εις την καρδιαν υμων και εις την ψυχην υμων και αφαψετε αυτα εις σημειον επι της χειρος υμων και εσται ασαλευτον προ οφθαλμων υμων
19 Insegnate a’ vostri figliuoli a meditarle, quando starete sedendo in casa vostra, e andando per istrada, e mettendovi a letto, ed alzandovi.	19 και διδαξετε αυτα τα τεκνα υμων λαλειν αυτα καθημενους εν οικω και πορευομενους εν οδω και κοιταζομενους και διανισταμενους
20 Le scriverai sopra l’architrave, e sopra le porte della tua casa.	20 και γραψετε αυτα επι τας φλιας των οικιων υμων και των πυλων υμων
21 Affinché si moltiplichino i giorni tuoi, e quelli de' tuoi figliuoli nella terra, che il Signore giurò di dare a’ padri tuoi, per fino a tanto che sarà il cielo sopra la terra.	21 ινα πολυημερευσητε και αι ημεραι των υιων υμων επι της γης ης ωμοσεν κυριος τοις πατρασιν υμων δουναι αυτοις καθως αι ημεραι του ουρανου επι της γης
22 Imperocché se voi osserverete e metterete in pratica i comandamenti, che io v'intimo, di amare il Signore Dio vostro, e di camminare in tutte le sue vie uniti a lui,	22 και εσται εαν ακοη ακουσητε πασας τας εντολας ταυτας οσας εγω εντελλομαι σοι σημερον ποιειν αγαπαν κυριον τον θεον ημων και πορευεσθαι εν πασαις ταις οδοις αυτου και προσκολλασθαι αυτω
23 Sperderà il Signore tutte queste nazioni dinanzi a voi, e le soggiogherete, benché maggiori, e più potenti di voi.	23 και εκβαλει κυριος παντα τα εθνη ταυτα απο προσωπου υμων και κληρονομησετε εθνη μεγαλα και ισχυροτερα μαλλον η υμεις
24 Sarà vostro qualunque luogo, dove porrete il piede. I vostri confini saranno dal deserto, e dal Libano, e dal gran fiume Eufrate fino al mare d'occidente.	24 παντα τον τοπον ου εαν πατηση το ιχνος του ποδος υμων υμιν εσται απο της ερημου και αντιλιβανου και απο του ποταμου του μεγαλου ποταμου ευφρατου και εως της θαλασσης της επι δυσμων εσται τα ορια σου
25 Nessuno potrà starvi a petto: il Signore Dio vostro farà, che prenda paura di voi, e spavento qualunque paese, dove entrerete, com'ei vi promise.	25 ουκ αντιστησεται ουδεις κατα προσωπον υμων τον τρομον υμων και τον φοβον υμων επιθησει κυριος ο θεος υμων επι προσωπον πασης της γης εφ' ης εαν επιβητε επ' αυτης ον τροπον ελαλησεν κυριος προς υμας
26 Ecco io pongo oggi dinanzi a voi la benedizione e la maledizione.	26 ιδου εγω διδωμι ενωπιον υμων σημερον ευλογιαν και καταραν
27 La benedizione, se obbedirete a’ comandamenti del Signore Dio vostro intimativi oggi da me:	27 την ευλογιαν εαν ακουσητε τας εντολας κυριου του θεου υμων ας εγω εντελλομαι υμιν σημερον
28 La maledizione, se non obbedirete a' comandamenti del Signore Dio vostro, ma vi dilungherete dalla via, che io oggi vi mostro, e andrete dietro agli dei stranieri non conosciuti da voi.	28 και τας καταρας εαν μη ακουσητε τας εντολας κυριου του θεου υμων οσας εγω εντελλομαι υμιν σημερον και πλανηθητε απο της οδου ης ενετειλαμην υμιν πορευθεντες λατρευειν θεοις ετεροις ους ουκ οιδατε
29 Ma quando ti avrà introdotto il Signore Dio tuo nella terra, in cui tu vai ad abitare, tu porrai la benedizione sul monte Garizim, la maledizione sul monte Hebal.	29 και εσται οταν εισαγαγη σε κυριος ο θεος σου εις την γην εις ην διαβαινεις εκει κληρονομησαι αυτην και δωσεις την ευλογιαν επ' ορος γαριζιν και την καταραν επ' ορος γαιβαλ
30 I quali (monti) son di là dal Giordano, accanto alla strada, che mena all’occidente, nella terra de' Cananei, che abitano nella pianura dirimpetto a Galgala, vicino all’ampia valle, che lungi si estende.	30 ουκ ιδου ταυτα περαν του ιορδανου οπισω οδον δυσμων ηλιου εν γη χανααν το κατοικουν επι δυσμων εχομενον του γολγολ πλησιον της δρυος της υψηλης
31 Perché voi passerete il Giordano ad occupare la terra, che il Signore Dio vostro daravvi, perché ne abbiate possesso e dominio.	31 υμεις γαρ διαβαινετε τον ιορδανην εισελθοντες κληρονομησαι την γην ην κυριος ο θεος υμων διδωσιν υμιν εν κληρω πασας τας ημερας και κληρονομησετε αυτην και κατοικησετε εν αυτη
32 Siate adunque attenti all'osservanza delle cerimonie e delle leggi, ch'io esporrò in questo giorno dinanzi a voi.	32 και φυλαξεσθε του ποιειν παντα τα προσταγματα αυτου και τας κρισεις ταυτας οσας εγω διδωμι ενωπιον υμων σημερον