ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

GREEK BIBLE	DOUAI-RHEIMS
1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?	1 Eliu also proceeded, and said :
2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.	2 Suffer me a little, and I will shew thee : for I have yet somewhat to speak in God's behalf.
3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?	3 I will repeat my knowledge from the beginning, and I will prove my Maker just.
4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.	4 For indeed my words are without a lie, and perfect knowledge shall be proved to thee.
5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.	5 God doth not cast away the mighty, whereas he himself also is mighty.
6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.	6 But he saveth not the wicked, and he giveth judgment to the poor.
7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.	7 He will not take away his eyes from the just, and he placeth kings on the throne for ever, and they are exalted.
8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,	8 And if they shall be in chains, and be bound with the cords of poverty :
9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,	9 He shall shew them their works, and their wicked deeds, because they have been violent.
10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.	10 He also shall open their ear, to correct them : and shall speak, that they may return from iniquity.
11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.	11 If they shall hear and observe, they shall accomplish their days in good, and their years in glory.
12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.	12 But if they hear not, they shall pass by the sword, and shall be consumed in folly.
13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?	13 Dissemblers and crafty men prove the wrath of God, neither shall they cry when they are bound.
14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.	14 Their soul shall die in a storm, and their life among the effeminate.
15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?	15 He shall deliver the poor out of his distress, and shall open his ear in affliction.
16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.	16 Therefore he shall set thee at large out of the narrow mouth, and which hath no foundation under it : and the rest of thy table shall be full of fatness.
17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.	17 Thy cause hath been judged as that of the wicked, cause and judgment thou shalt recover.
18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.	18 Therefore let not anger overcome thee to oppress any man : neither let multitude of gifts turn thee aside.
19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;	19 Lay down thy greatness without tribulation, and all the mighty of strength.
20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.	20 Prolong not the night that people may come up for them.
21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.	21 Beware thou turn not aside to iniquity : for this thou hast begun to follow after misery.
22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;	22 Behold, God is high in his strength, and none is like him among the lawgivers.
23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;	23 Who can search out his ways? or who can say to him : Thou has wrought iniquity?
24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.	24 Remember that thou knowest not his work, concerning which men have sung.
25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.	25 All men see him, every one beholdeth afar off.
26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.	26 Behold, God is great, exceeding our knowledge : the number of his years is inestimable.
27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,	27 He lifteth up the drops of rain, and poureth out showers like floods :
28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.	28 Which flow from the clouds that cover all above.
29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;	29 If he will spread out clouds as his tent,
30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?	30 And lighten with his light from above, he shall cover also the ends of the sea.
31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.	31 For by these he judgeth people, and giveth food to many mortals.
32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.	32 In his hands he hideth the light, and commandeth it to come again.
33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.	33 He sheweth his friend concerning it, that it is his possession, and that he may come up to it.