ΙΩΒ - Giobbe - Job 36

GREEK BIBLE	BIBLES DES PEUPLES
1 Και ο Ελιου εξηκολουθησε και ειπεν?	1 Élihou continua et dit:
2 Υπομεινον με ολιγον, και θελω σε διδαξει? διοτι εχω ετι λογους υπερ του Θεου.	2 Encore un moment de patience, je veux t’instruire; j’ai plus à dire en faveur de Dieu.
3 Θελω λαβει τα επιχειρηματα μου μακροθεν, και θελω αποδωσει δικαιοσυνην εις τον Ποιητην μου?	3 Je veux donner raison à mon Créateur, et publier ce que je sais aussi loin que possible.
4 διοτι οι λογοι μου επ' αληθειας δεν θελουσιν εισθαι ψευδεις? πλησιον σου ειναι ο τελειος κατα την γνωσιν.	4 Car cette fois, ce sont des paroles qui valent, celui qui te parle est un homme entendu.
5 Ιδου, ο Θεος ειναι ισχυρος, ομως δεν καταφρονει ουδενα? ισχυρος εις δυναμιν σοφιας.	5 Comprends donc! Dieu est très fort, mais il ne méprise pas l’homme au cœur pur;
6 Δεν θελει ζωοποιησει τον ασεβη? εις δε τους πτωχους διδει το δικαιον.	6 il ne laisse pas vivre le méchant, alors qu’il fait justice aux malheureux;
7 Δεν αποσυρει τους οφθαλμους αυτου απο των δικαιων, αλλα και μετα βασιλεων βαλλει αυτους επι θρονου? μαλιστα καθιζει αυτους διαπαντος, και ειναι υψωμενοι.	7 il ne détourne pas ses yeux des justes. S’il place des rois sur le trône, il les met pour qu’ils y restent. Mais s’ils tombent dans l’orgueil,
8 Και εαν ηθελον εισθαι δεδεμενοι με δεσμα και πιασθη με σχοινια θλιψεως,	8 ils se retrouvent liés avec des chaînes, pris dans les cordes du malheur.
9 τοτε φανερονει εις αυτους τα εργα αυτων και τας παραβασεις αυτων, οτι υπερηυξησαν,	9 Dieu leur montre alors leur conduite, et toutes ces fautes dont ils se glorifiaient.
10 και ανοιγει το ωτιον αυτων εις διδασκαλιαν, και απο της ανομιας προσταζει να επιστρεψωσιν.	10 Il leur donne ainsi un avertissement, un ordre de se détourner du mal.
11 Εαν υπακουσωσι και δουλευσωσι, θελουσι τελειωσει τας ημερας αυτων εν αγαθοις και τα ετη αυτων εν ευφροσυναις.	11 S’ils écoutent et le servent, leur vie s’achèvera dans le bonheur, ce seront des années plaisantes.
12 Αλλ' εαν δεν υπακουσωσι, θελουσι διαπερασθη υπο ρομφαιας και θελουσι τελευτησει εν αγνωσια.	12 S’ils n’écoutent pas, il les envoie vers la sortie: il leur faut mourir puisqu’ils n’ont pas compris.
13 Οι δε υποκριται την καρδιαν επισωρευουσιν οργην? δεν θελουσι βοησει οταν δεση αυτους?	13 Ce sont des cœurs déloyaux: ils se rebellent au lieu de supplier quand Dieu les enchaîne;
14 αυτοι αποθνησκουσιν εν τη νεοτητι, και η ζωη αυτων τελειονει μεταξυ των ασελγων.	14 ils meurent en pleine jeunesse, leur vie s’achève après l’adolescence.
15 Λυτρονει τον τεθλιμμενον εν τη θλιψει αυτου και ανοιγει τα ωτα αυτων εν συμφορα?	15 Dieu sauve les pauvres par leur pauvreté, il les enseigne à travers leur misère.
16 και ουτως ηθελε σε εκβαλει απο της στενοχωριας εις ευρυχωριαν, οπου δεν υπαρχει στενοχωρια? και το παρατιθεμενον επι της τραπεζης σου θελει εισθαι πληρες παχους.	16 Vois, il t’arrachera aux crocs de la détresse: à la place ce sera l’abondance sans limites, ta table regorgera de bonnes choses.
17 Αλλα συ εξεπληρωσας δικην ασεβους? δικη και κρισις θελουσι σε καταλαβει.	17 Tu feras alors le procès des méchants, entre tes mains seront la justice et le droit.
18 Επειδη υπαρχει θυμος, προσεχε μη σε εξαφανιση δια της προσβολης αυτου? τοτε ουδε μεγα λυτρον ηθελε σε λυτρωσει.	18 Ne te laisse donc pas mener par la colère, ne te laisse pas séduire par la richesse.
19 Θελει αποβλεψει εις τα πλουτη σου, ουτε εις χρυσιον ουτε εις πασαν την ισχυν της δυναμεως;	19 Fais rendre compte au grand comme au sans-avoir, au puissant comme au faible.
20 Μη επιποθει την νυκτα, καθ' ην οι λαοι εκκοπτονται εν τω τοπω αυτων.	20 N’écrase pas ceux qui ne te sont rien, pour mettre à leur place des gens de ta famille.
21 Προσεχε, μη στραφης προς την ανομιαν? διοτι συ προεκρινας τουτο μαλλον παρα την θλιψιν.	21 Tu te garderas de dévier vers le mal, car c’est pour cela que le malheur t’a frappé.
22 Ιδου, ο Θεος ειναι υψωμενος δια της δυναμεως αυτου? τις διδασκει ως αυτος;	22 Vois, Dieu est souverain dans sa force, quel maître pourrait l’égaler?
23 Τις διωρισεν εις αυτον την οδον αυτου; η τις δυναται να ειπη, Επραξας ανομιαν;	23 Qui lui fera rendre compte, et lui dira: “Tu as mal agi”?
24 Ενθυμου να μεγαλυνης το εργον αυτου, το οποιον θεωρουσιν οι ανθρωποι.	24 Pense donc à glorifier son œuvre, que tant d’hommes ont déjà chantée.
25 Πας ανθρωπος βλεπει αυτο? ο ανθρωπος θεωρει αυτο μακροθεν.	25 Tout humain en a le spectacle, chacun la contemple de loin.
26 Ιδου, ο Θεος ειναι μεγας και ακατανοητος εις ημας, και ο αριθμος των ετων αυτου ανεξερευνητος.	26 Oui, Dieu est grand, au-delà de ce qu’on en sait, quel nombre d’années! nul n’en fera le compte.
27 Οταν ανασυρη τας ρανιδας του υδατος, αυται καταχεουσιν εκ των ατμων αυτου βροχην,	27 Il attire les gouttes d’eau, les vapeurs qui se feront pluie.
28 την οποιαν τα νεφη ραινουσιν? αφθονως σταλαζουσιν επι τον ανθρωπον.	28 Les nuages déversent la pluie et la répartissent sur le monde des hommes.
29 Δυναται τις ετι να εννοηση τας εφαπλωσεις των νεφελων, τον κροτον της σκηνης αυτου;	29 36:31 C’est ainsi qu’il nourrit les peuples et leur donne en très grand la nourriture.
30 Ιδου, εφαπλονει το φως αυτου επ' αυτην και σκεπαζει τους πυθμενας της θαλασσης?	30 36:29 Qui comprendra le déploiement des nues, et le tonnerre qui gronde dans le ciel?
31 επειδη δι' αυτων δικαζει τους λαους και διδει τροφην αφθονως.	31 36:30 Voici qu’il déploie les nuées pour en couvrir la mer immense.
32 Εν ταις παλαμαις αυτου κρυπτει την αστραπην? και προσταζει αυτην εις ο, τι εχει να απαντηση.	32 Il brandit l’éclair à deux mains et lui dit où il doit frapper.
33 Παραγγελλει εις αυτην υπερ του φιλου αυτου, κατα δε του ασεβους ετοιμαζει οργην.	33 Il en avertit les bergers, tout comme le troupeau qui flaire la tempête.