Psalms 80

DOUAI-RHEIMS	GREEK BIBLE
1 Unto the end, for them that shall he changed, a testimony for Asaph, a psalm.	1 Εις τον πρωτον μουσικον, επι Σοσανιμ-εδουθ. Ψαλμος του Ασαφ.>> Ακροασθητι, ο ποιμαινων τον Ισραηλ, συ ο οδηγων ως ποιμνιον τον Ιωσηφ? ο καθημενος επι των χερουβειμ, εμφανισθητι.
2 Give ear, O thou that rulest Israel: thou that leadest Joseph like a sheep. Thou that sittest upon the cherubims, shine forth	2 Εμπροσθεν του Εφραιμ και του Βενιαμιν και του Μανασση διεγειρον την δυναμιν σου και ελθε εις σωτηριαν ημων.
3 before Ephraim, Benjamin, and Manasses. Stir up thy might, and come to save us.	3 Επιστρεψον ημας, Θεε, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
4 Convert us, O God: and shew us thy face, and we shall be saved.	4 Κυριε Θεε των δυναμεων, εως ποτε θελεις οργιζεσθαι κατα της προσευχης του λαου σου;
5 O Lord God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy servant?	5 Τρεφεις αυτους με αρτον δακρυων και ποτιζεις αυτους αφθονως με δακρυα.
6 How long wilt thou feed us with the bread of tears: and give us for our drink tears in measure?	6 Εκαμες ημας εριδα εις τους γειτονας ημων? και οι εχθροι ημων γελωσι μεταξυ αλληλων.
7 Thou hast made us to be a contradiction to our neighbours: and our enemies have scoffed at us.	7 Επιστρεψον ημας, Θεε των δυναμεων, και επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
8 O God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.	8 Αμπελον εξ Αιγυπτου μετεκομισας? εξεδιωξας εθνη και εφυτευσας αυτην.
9 Thou hast brought a vineyard out of Egypt: thou hast cast cut the Gentiles and planted it.	9 Ητοιμασας τοπον εμπροσθεν αυτης και βαθεως ερριζωσας αυτην? και εγεμισε την γην.
10 Thou wast the guide of its journey in its sight: thou plantedst the roots thereof, and it filled the land.	10 Εσκεπασθησαν τα ορη υπο της σκιας αυτης, και αι αναδενδραδες αυτης ησαν ως αι υψηλαι κεδροι.
11 The shadow of it covered the hills: and the branches thereof the cedars of God.	11 Εξετεινε τα κληματα αυτης εως θαλασσης και τους βλαστους αυτης εως του ποταμου.
12 It stretched forth its branches unto the sea, and its boughs unto the river.	12 Δια τι εκρημνισας τους φραγμους αυτης, και τρυγωσιν αυτην παντες οι διαβαινοντες την οδον;
13 Why hast thou broken down the hedge thereof, so that all they who pass by the way do pluck it?	13 Ερημονει αυτην ο αγριοχοιρος εκ του δασους, και το θηριον του αγρου νεμεται αυτην.
14 The boar out of the wood hath laid it waste: and a singular wild beast hath devoured it.	14 Επιστρεψον, δεομεθα, Θεε των δυναμεων? επιβλεψον εξ ουρανου και ιδε, και επισκεψαι την αμπελον ταυτην,
15 Turn again, O God of hosts, look down from heaven, and see, and visit this vineyard:	15 και το φυτον, το οποιον εφυτευσεν η δεξια σου και τον βλαστον, τον οποιον εκραταιωσας εις σεαυτον.
16 And perfect the same which thy right hand hath planted: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.	16 Εκαυθη εν πυρι? εκοπη? εχαθησαν απο επιτιμησεως του προσωπου σου.
17 Things set on fire and dug down shall perish at the rebuke of thy countenance.	17 Ας ηναι η χειρ σου επι τον ανδρα της δεξιας σου? επι τον υιον του ανθρωπου, τον οποιον εκαμες δυνατον εις σεαυτον.
18 Let thy hand be upon the man of thy right hand: and upon the son of man whom thou hast confirmed for thyself.	18 Και ημεις δεν θελομεν εκκλινει απο σου? ζωοποιησον ημας, και το ονομα σου θελομεν επικαλεισθαι.
19 And we depart not from thee, thou shalt quicken us: and we will call upon thy name.	19 Επιστρεψον ημας, Κυριε Θεε των δυναμεων? επιλαμψον το προσωπον σου, και θελομεν λυτρωθη.
20 O Lord God of hosts, convert us: and shew thy face, and we shall be saved.