Proverbi 13

DIODATI	GREEK BIBLE
1 Il figliuol savio ascolta l’ammaestramento di suo padre; Ma lo schernitore non ascolta riprensione	1 Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος? ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
2 L’uomo mangerà del bene del frutto delle sue labbra; Ma l’anima degli scellerati mangerà del frutto di violenza	2 Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα? η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
3 Chi guarda la sua bocca preserva l’anima sua; Ma ruina avverrà a chi apre disordinatamente le sue labbra	3 Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου? ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
4 L’anima del pigro appetisce, e non ha nulla; Ma l’anima de’ diligenti sarà ingrassata	4 Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει? η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
5 Il giusto odia la parola bugiarda; Ma l’empio si rende puzzolente ed infame	5 Ο δικαιος μισει λογον ψευδη? ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
6 La giustizia guarda colui che è intiero di via; Ma l’empietà sovverte il peccatore	6 Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον? η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
7 Vi è tale che si fa ricco, e non ha nulla; Tale altresì che si fa povero, ed ha di gran facoltà	7 Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν? και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
8 Le ricchezze dell’uomo sono il riscatto della sua vita; Ma il povero non ode alcuna minaccia	8 Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου? ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
9 La luce de’ giusti sarà lieta; Ma la lampana degli empi sarà spenta	9 Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον? ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
10 Per orgoglio non si produce altro che contese; Ma la sapienza è con quelli che si consigliano	10 Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις? η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
11 Le ricchezze procedenti da vanità scemeranno; Ma chi raduna con la mano le accrescerà	11 Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη? ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
12 La speranza prolungata fa languire il cuore; Ma il desiderio adempiuto è un albero di vita	12 Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν? το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
13 Chi sprezza la parola andrà in perdizione; Ma chi riverisce il comandamento riceverà retribuzione	13 Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη? ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
14 L’insegnamento di un savio è una fonte di vita, Per ritrarsi da’ lacci della morte	14 Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
15 Buon senno reca grazia; Ma il procedere de’ perfidi è duro	15 Συνεσις αγαθη διδει χαριν? η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
16 L’uomo avveduto fa ogni cosa con conoscimento; Ma il pazzo spande follia	16 Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως? ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
17 Il messo malvagio caderà in male; Ma l’ambasciator fedele reca sanità	17 Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν? ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
18 Povertà ed ignominia avverranno a chi schifa la correzione; Ma chi osserva la riprensione sarà onorato	18 Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν? ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
19 Il desiderio adempiuto è cosa soave all’anima; Ed agli stolti è cosa abbominevole lo stornarsi dal male	19 Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην? εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
20 Chi va co’ savi diventerà savio; Ma il compagno degli stolti diventerà malvagio	20 Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος? ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
21 Il male perseguita i peccatori; Ma Iddio renderà il bene a’ giusti	21 Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους? εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
22 L’uomo da bene lascerà la sua eredità a’ figliuoli de’ figliuoli; Ma le facoltà del peccatore son riserbate al giusto	22 Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων? ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
23 Il campo lavorato de’ poveri produce abbondanza di cibo; Ma vi è tale che è consumato per mancamento di buon governo	23 Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων? τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
24 Chi risparmia la sua verga odia il suo figliuolo; Ma chi l’ama gli procura correzione per tempo	24 Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου? αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
25 Il giusto mangerà a sazietà dell’anima sua; Ma il ventre degli empi avrà mancamento	25 Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου? η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.