Évangile selon Luc 23

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Alors toute l’assemblée se leva. Ils amenèrent Jésus devant Pilate	1 Τοτε εσηκωθη απαν το πληθος αυτων και εφεραν αυτον προς τον Πιλατον.
2 et là ils commencèrent à l’accuser: "Nous avons établi que cet homme sème le désordre dans notre nation; il interdit de payer l’impôt à César et se présente comme le roi-Messie.”	2 Και ηρχισαν να κατηγορωσιν αυτον, λεγοντες? Τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος και εμποδιζοντα το να διδωσι φορους εις τον Καισαρα, λεγοντα εαυτον οτι ειναι Χριστος βασιλευς.
3 Pilate alors lui posa la question: "Es-tu le roi des Juifs?” Jésus lui répondit: "Tu le dis.”	3 Ο δε Πιλατος ηρωτησεν αυτον, λεγων? Συ εισαι ο βασιλευς των Ιουδαιων; Ο δε αποκριθεις προς αυτον, ειπε? Συ λεγεις.
4 Pilate déclara aux grands prêtres et à la foule: "Je ne trouve chez cet homme aucun motif de condamnation.”	4 Και ο Πιλατος ειπε προς τους αρχιερεις και τους οχλους? Ουδεν εγκλημα ευρισκω εν τω ανθρωπω τουτω.
5 Mais ils insistèrent: "Il enseigne à travers tout le pays des Juifs et il soulève le peuple; il a commencé en Galilée et il est venu jusqu’ici.”	5 Οι δε επεμενον λεγοντες οτι Ταραττει τον λαον, διδασκων καθ' ολην την Ιουδαιαν, αρχισας απο της Γαλιλαιας εως εδω.
6 Lorsque Pilate entend ces paroles, il demande si l’homme est galiléen.	6 Ο δε Πιλατος ακουσας Γαλιλαιαν ηρωτησεν αν ο ανθρωπος ηναι Γαλιλαιος,
7 Il apprend que c’est un sujet d’Hérode, et aussitôt il le renvoie à Hérode qui se trouve lui aussi à Jérusalem durant ces jours.	7 και μαθων οτι ειναι εκ της επικρατειας του Ηρωδου, επεμψεν αυτον προς τον Ηρωδην, οστις ητο και αυτος εν Ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις.
8 Depuis longtemps Hérode désirait voir Jésus à cause de tout ce qu’on lui en disait. Il fut donc tout heureux de le voir car il espérait bien lui voir faire un miracle.	8 Ο δε Ηρωδης, ιδων τον Ιησουν, εχαρη πολυ? διοτι ηθελε προ πολλου να ιδη αυτον, επειδη ηκουε πολλα περι αυτου και ηλπιζε να ιδη τι θαυμα γινομενον υπ' αυτου.
9 Il lui posa beaucoup de questions. Mais Jésus ne répondit rien,	9 Ηρωτα δε αυτον με λογους πολλους? πλην αυτος δεν απεκριθη προς αυτον ουδεν.
10 alors qu’en face de lui les grands prêtres et les maîtres de la Loi multipliaient les accusations graves.	10 Ισταντο δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις, κατηγορουντες αυτον εντονως.
11 Hérode profita de lui pour amuser sa garde: ils lui passèrent un habit somptueux et le renvoyèrent ainsi à Pilate.	11 Αφου δε ο Ηρωδης μετα των στρατευματων αυτου εξουθενησεν αυτον και ενεπαιξεν, ενεδυσεν αυτον λαμπρον ιματιον και επεμψεν αυτον παλιν προς τον Πιλατον.
12 Jusque là Hérode et Pilate étaient ennemis, mais à partir de ce jour ils devinrent amis.	12 Εν αυτη δε τη ημερα ο Πιλατος και ο Ηρωδης εγειναν φιλοι μετ' αλληλων? διοτι προτερον ησαν εις εχθραν προς αλληλους.
13 Pilate fit convoquer les grands prêtres, les chefs et le peuple;	13 Ο δε Πιλατος, συγκαλεσας τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον,
14 il leur dit: "Vous me l’avez présenté comme un meneur subversif, mais quand je l’ai interrogé devant vous, je ne lui ai trouvé aucun des délits dont vous l’accusez.	14 ειπε προς αυτους? Εφερατε προς εμε τον ανθρωπον τουτον ως στασιαζοντα τον λαον, και ιδου, εγω ενωπιον σας ανακρινας δεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω ουδεν εγκλημα εξ οσων κατηγορειτε κατ' αυτου,
15 Hérode non plus: voyez comment il nous le renvoie. Il est clair qu’il n’a rien commis qui mérite la mort,	15 αλλ' ουδε ο Ηρωδης, διοτι σας επεμψα προς αυτον? και ιδου, ουδεν αξιον θανατου ειναι πεπραγμενον υπ' αυτου.
16 aussi, après l’avoir corrigé, je le relâcherai.”	16 Αφου λοιπον παιδευσω αυτον, θελω απολυσει.
17 Car Pilate devait relâcher un prisonnier à l’occasion de la Pâque.	17 Επρεπε δε αναγκαιως να απολυη εις αυτους ενα εν τη εορτη.
18 Mais toute la foule se met à crier: "Supprime-le; c’est Barabbas que tu dois nous relâcher.”	18 Παντες δε ομου ανεκραξαν, λεγοντες? Σηκωσον τουτον, απολυσον δε εις ημας τον Βαραββαν?
19 Ce dernier avait été jeté en prison à la suite d’une émeute et d’un meurtre commis dans la ville même.	19 οστις δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και δια φονον ητο βεβλημενος εις φυλακην.
20 Pilate leur adressa encore une fois la parole, car il voulait relâcher Jésus,	20 Παλιν λοιπον ο Πιλατος ελαλησε προς αυτους, θελων να απολυση τον Ιησουν.
21 mais les cris devinrent plus forts: "Mets-le en croix, oui, en croix!”	21 Οι δε εφωναζον, λεγοντες? Σταυρωσον, σταυρωσον αυτον.
22 Une troisième fois Pilate leur dit: "Mais quel mal a-t-il donc fait? Je ne trouve rien en lui pour une condamnation à mort. Je le corrigerai donc et je le relâcherai.”	22 Ο δε και τριτην φοραν ειπε προς αυτους? Και τι κακον επραξεν ουτος; ουδεμιαν αιτιαν θανατου ευρον εν αυτω? αφου λοιπον παιδευσω αυτον, θελω απολυσει.
23 Mais eux n’arrêtaient plus de demander à grands cris qu’on le mette en croix, et leur vacarme allait en croissant.	23 Αλλ' εκεινοι επεμενον, με φωνας μεγαλας ζητουντες να σταυρωθη, και αι φωναι αυτων και των αρχιερεων υπερισχυον.
24 À la fin Pilate décida de satisfaire leur demande:	24 Και ο Πιλατος απεφασισε να γεινη το ζητημα αυτων,
25 il relâcha celui qu’on avait jeté en prison pour émeute et meurtre, celui qu’ils réclamaient, et il sacrifia Jésus à leur bon plaisir.	25 και απελυσεν εις αυτους τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην, τον οποιον εζητουν, τον δε Ιησουν παρεδωκεν εις το θελημα αυτων.
26 Comme ils l’emmenaient, ils arrêtèrent un certain Simon de Cyrène qui revenait des champs, et lui firent porter la croix derrière Jésus.	26 Και καθως εφεραν αυτον εξω, επιασαν Σιμωνα τινα Κυρηναιον, ερχομενον απο του αγρου, και εθεσαν επανω αυτου τον σταυρον, δια να φερη αυτον οπισθεν του Ιησου.
27 Des gens du peuple en foule nombreuse le suivaient; les femmes se lamentaient et pleuraient sur lui.	27 Ηκολουθει δε αυτον πολυ πληθος του λαου και γυναικων, αιτινες και ωδυροντο και εθρηνουν αυτον.
28 Jésus se retourna vers elles et leur dit: "Filles de Jérusalem, ne pleurez pas sur moi! Pleurez plutôt sur vous-mêmes et sur vos enfants,	28 Στραφεις δε προς αυτας ο Ιησους, ειπε? θυγατερες της Ιερουσαλημ, μη κλαιετε δι' εμε, αλλα δι' εαυτας κλαιετε και δια τα τεκνα σας.
29 car les jours viennent où l’on dira: Heureuses les femmes stériles, heureuses celles qui n’ont pas mis au monde et n’ont pas allaité!	29 Διοτι ιδου, ερχονται ημεραι καθ' ας θελουσιν ειπει? Μακαριαι αι στειραι και αι κοιλιαι, αιτινες δεν εγεννησαν, και οι μαστοι, οιτινες δεν εθηλασαν.
30 On en viendra à dire aux montagnes: Tombez sur nous! et aux collines: Couvrez-nous!	30 Τοτε θελουσιν αρχισει να λεγωσιν εις τα ορη, Πεσετε εφ' ημας, και εις τα βουνα, Σκεπασατε ημας?
31 Car si l’on traite ainsi l’arbre vert, que fera-t-on de l’arbre sec?”	31 διοτι εαν εις το υγρον ξυλον πραττωσι ταυτα, τι θελει γεινει εις το ξηρον;
32 On emmenait également deux malfaiteurs pour être exécutés avec lui,	32 Εφεροντο δε και αλλοι δυο μετ' αυτου, οιτινες ησαν κακουργοι δια να θανατωθωσι.
33 et quand on arriva au lieu-dit du Crâne, on le mit en croix ainsi que les malfaiteurs, l’un à sa droite et l’autre à sa gauche.	33 Και οτε ηλθον εις τον τοπον τον ονομαζομενον Κρανιον, εκει εσταυρωσαν αυτον και τους κακουργους, τον μεν εκ δεξιων, τον δε εξ αριστερων.
34 (Jésus disait: "Père, pardonne-leur, car ils ne savent ce qu’ils font.”) Puis ils se partagèrent ses vêtements en les jouant aux dés.	34 Ο δε Ιησους ελεγε? Πατερ, συγχωρησον αυτους? διοτι δεν εξευρουσι τι πραττουσι. Διαμεριζομενοι δε τα ιματια αυτου, εβαλον κληρον.
35 Le peuple restait à regarder. Quant aux chefs, ils ricanaient en disant: "Il en a sauvé d’autres, qu’il se sauve lui-même s’il est le Messie de Dieu, l’Élu.”	35 Και ιστατο ο λαος θεωρων. Ενεπαιζον δε και οι αρχοντες μετ' αυτων, λεγοντες? Αλλους εσωσεν, ας σωση αυτον, εαν ουτος ηναι ο Χριστος ο εκλεκτος του Θεου.
36 Les soldats aussi le tournèrent en ridicule lorsqu’ils s’approchèrent pour lui présenter du vin acidulé;	36 Ενεπαιζον δε αυτον και οι στρατιωται, πλησιαζοντες και προσφεροντες οξος εις αυτον
37 ils lui disaient: "Sauve-toi toi-même, si tu es le roi des Juifs.”	37 και λεγοντες? Εαν συ ησαι ο βασιλευς των Ιουδαιων, σωσον σεαυτον.
38 Car au-dessus de lui on avait placé un écriteau: “Le roi des Juifs.”	38 Ητο δε και επιγραφη γεγραμμενη επανωθεν αυτου με γραμματα Ελληνικα και Ρωμαικα και Εβραικα? Ουτος εστιν ο Βασιλευς των Ιουδαιων.
39 Un des malfaiteurs crucifiés l’insultait: "N’es-tu pas le Messie? Sauve-toi toi-même et nous avec toi.”	39 Εις δε των κρεμασθεντων κακουργων εβλασφημει αυτον, λεγων? Εαν συ ησαι ο Χριστος, σωσον σεαυτον και ημας.
40 Mais l’autre le reprit sévèrement: "N’as-tu donc pas la crainte de Dieu, toi qui subis la même condamnation?	40 Αποκριθεις δε ο αλλος, επεπληττεν αυτον, λεγων? Ουδε τον Θεον δεν φοβεισαι συ, οστις εισαι εν τη αυτη καταδικη;
41 Pour nous c’est justice: nous payons ce que nous avons fait; mais lui, il n’a commis aucun crime.”	41 και ημεις μεν δικαιως? διοτι αξια των οσα επραξαμεν απολαμβανομεν? ουτος ομως ουδεν ατοπον επραξε.
42 Puis il dit: "Jésus, souviens-toi de moi quand tu viendras dans ton Royaume.”	42 Και ελεγε προς τον Ιησουν? Μνησθητι μου, Κυριε, οταν ελθης εν τη βασιλεια σου.
43 Jésus lui répondit: "En vérité, je te le dis, aujourd’hui même tu seras avec moi dans le paradis.”	43 Και ειπε προς αυτον ο Ιησους? Αληθως σοι λεγω, σημερον θελεις εισθαι μετ' εμου εν τω παραδεισω.
44 Il était environ midi, mais le soleil disparut et ce fut l’obscurité dans tout le pays jusqu’à trois heures;	44 Ητο δε ως εκτη ωρα και εγεινε σκοτος εφ' ολην την γην εως ωρας εννατης,
45 au même moment le rideau du sanctuaire se déchirait par le milieu.	45 και εσκοτισθη ο ηλιος και εσχισθη εις το μεσον το καταπετασμα του ναου?
46 Alors Jésus cria d’une voix forte: "Père, entre tes mains je remets mon esprit.” Ayant dit cela, il rendit le dernier soupir.	46 και φωναξας με φωνην μεγαλην ο Ιησους ειπε? Πατερ, εις χειρας σου παραδιδω το πνευμα μου? και ταυτα ειπων εξεπνευσεν.
47 Quand le capitaine de service vit ce qui venait d’arriver, il rendit gloire à Dieu: "En vérité, dit-il, cet homme était un juste.”	47 Ιδων δε ο εκατονταρχος το γενομενον, εδοξασε τον Θεον, λεγων? Οντως ο ανθρωπος ουτος ητο δικαιος.
48 De même, à la vue de tout ce qui arrivait, la foule de ceux qui étaient venus pour voir s’en retournait en se frappant la poitrine.	48 Και παντες οι οχλοι οι συνελθοντες εις την θεωριαν ταυτην, βλεποντες τα γενομενα, υπεστρεφον τυπτοντες τα στηθη αυτων.
49 À quelque distance restaient les gens de connaissance, en particulier les femmes qui avaient accompagné Jésus depuis la Galilée et qui regardaient tout cela.	49 Ισταντο δε μακροθεν παντες οι γνωστοι αυτου, και αι γυναικες αιτινες συνηκολουθησαν αυτον απο της Γαλιλαιας, και εβλεπον ταυτα.
50 Alors intervint un homme du nom de Joseph, un homme bon et droit qui était membre du Conseil	50 Και ιδου, ανηρ τις Ιωσηφ το ονομα, οστις ητο βουλευτης, ανηρ αγαθος και δικαιος,
51 mais qui n’avait pas approuvé le projet des autres ni leurs actes. Il était d’Arimathie, une ville juive, et il attendait le Royaume de Dieu.	51 ουτος δεν ητο συμφωνος με την βουλην και την πραξιν αυτων, απο Αριμαθαιας πολεως των Ιουδαιων, οστις και αυτος περιεμενε την βασιλειαν του Θεου,
52 Il alla donc trouver Pilate pour lui réclamer le corps de Jésus.	52 ουτος ελθων προς τον Πιλατον, εζητησε το σωμα του Ιησου,
53 Il le descendit de la croix, l’enveloppa dans un drap et le déposa dans une tombe taillée en plein roc où personne encore n’avait été déposé.	53 και καταβιβασας αυτο ετυλιξεν αυτο με σινδονα και εθεσεν αυτο εν μνημειω λελατομημενω? οπου ουδεις ετι ειχεν ενταφιασθη.
54 C’était le jour de la préparation et l’étoile qui ouvre le sabbat commençait à briller.	54 Και ητο ημερα παρασκευη, και εξημερονε σαββατον.
55 Les femmes qui étaient venues de Galilée avec Jésus ne s’étaient pas éloignées; elles virent de près la tombe et comment on déposait le corps.	55 Ηκολουθησαν δε και γυναικες, αιτινες ειχον ελθει μετ' αυτου απο της Γαλιλαιας, και ειδον το μνημειον και πως ετεθη το σωμα αυτου.
56 Rentrées chez elles, elles préparèrent des aromates et de la myrrhe. Puis, durant le sabbat, elles restèrent tranquilles selon le commandement.	56 Και αφου υπεστρεψαν ητοιμασαν αρωματα και μυρα. Και το μεν σαββατον ησυχασαν κατα την εντολην.