Livre des Psaumes 92

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Psaume. Cantique pour le jour du sabbat.	1 Ψαλμος ωδης δια την ημεραν του Σαββατου.>> Αγαθον το να δοξολογη τις τον Κυριον και να ψαλμωδη εις το ονομα σου, Υψιστε?
2 Il est bon de louer le Seigneur et de célébrer ton nom, Dieu Très-Haut!	2 να αναγγελλη το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου πασαν νυκτα,
3 de rappeler tes faveurs au matin et ta fidélité tout au long de la nuit,	3 με δεκαχορδον οργανον και με ψαλτηριον? με ωδην και κιθαραν.
4 avec la lyre et la cithare, sur un fond de harpe.	4 Διοτι με ευφρανας, Κυριε, εν τοις ποιημασι σου? θελω αγαλλεσθαι εν τοις εργοις των χειρων σου.
5 Tu as agi, Seigneur, et j’en suis tout joyeux; à voir les œuvres de tes mains je m’écrie:	5 Ποσον μεγαλα ειναι τα εργα σου, Κυριε βαθεις ειναι οι διαλογισμοι σου σφοδρα.
6 “Que tes œuvres sont grandes, Seigneur, et tes pensées, qu’elles sont profondes!”	6 Ο ανθρωπος ο ανοητος δεν γνωριζει, και ο μωρος δεν εννοει τουτο?
7 Les esprits bornés n’en savent rien, l’homme sans cervelle ne peut pas comprendre.	7 οτι οι ασεβεις βλαστανουσιν ως ο χορτος, και ανθουσι παντες οι εργαται της ανομιας, δια να αφανισθωσιν αιωνιως.
8 Si les méchants poussent comme l’herbe, si les malfaisants prospèrent, c’est pour être détruits à jamais,	8 Αλλα συ, Κυριε, εισαι υψιστος εις τον αιωνα.
9 alors que toi, Seigneur, tu domines pour toujours.	9 Διοτι, ιδου, οι εχθροι σου, Κυριε, διοτι, ιδου, οι εχθροι σου θελουσιν εξολοθρευθη? θελουσι διασκορπισθη παντες οι εργαται της ανομιας.
10 Il vient un temps où tes ennemis périssent, où tous les malfaisants se dispersent.	10 Αλλα συ θελεις υψωσει ως του μονοκερωτος το κερας μου? εγω θελω χρισθη με νεον ελαιον?
11 Mais à moi tu me donnes l’assurance du buffle; tu m’as fait le massage aux huiles de vigueur,	11 και ο οφθαλμος μου θελει ιδει την εκδικησιν των εχθρων μου? τα ωτα μου θελουσιν ακουσει περι των κακοποιων των επανισταμενων κατ' εμου.
12 et je regarde de haut mes adversaires, j’écoute, sans plus, ces criminels.	12 Ο δικαιος ως φοινιξ θελει ανθει? ως κεδρος του Λιβανου θελει αυξανει.
13 Le juste s’élève comme le palmier, il émerge, comme le cèdre du Liban.	13 Πεφυτευμενοι εν τω οικω του Κυριου, θελουσιν ανθει εν ταις αυλαις του Θεου ημων?
14 Ceux qui sont plantés dans la maison du Seigneur fleuriront dans les parterres de notre Dieu.	14 θελουσι καρποφορει και εν αυτω τω βαθει γηρατι, θελουσιν εισθαι ακμαζοντες και ανθηροι?
15 Dans la vieillesse encore ils porteront du fruit, ils seront verts et vigoureux.	15 δια να αναγγελλωσιν οτι δικαιος ειναι ο Κυριος, το φρουριον μου? και δεν υπαρχει αδικια εν αυτω.
16 Ils pourront redire que le Seigneur est juste: “Il est mon rocher: lui est sans faille!”