Giobbe (ايوب) 29

SMITH VAN DYKE	LXX
1 وعاد ايوب ينطق بمثله فقال	1 ετι δε προσθεις ιωβ ειπεν τω προοιμιω
2 يا ليتني كما في الشهور السالفة وكالايام التي حفظني الله فيها	2 τις αν με θειη κατα μηνα εμπροσθεν ημερων ων με ο θεος εφυλαξεν
3 حين اضاء سراجه على راسي وبنوره سلكت الظلمة.	3 ως οτε ηυγει ο λυχνος αυτου υπερ κεφαλης μου οτε τω φωτι αυτου επορευομην εν σκοτει
4 كما كنت في ايام خريفي ورضا الله على خيمتي	4 οτε ημην επιβριθων οδοις οτε ο θεος επισκοπην εποιειτο του οικου μου
5 والقدير بعد معي وحولي غلماني	5 οτε ημην υλωδης λιαν κυκλω δε μου οι παιδες
6 اذ غسلت خطواتي باللبن والصخر سكب لي جداول زيت	6 οτε εχεοντο μου αι οδοι βουτυρω τα δε ορη μου εχεοντο γαλακτι
7 حين كنت اخرج الى الباب في القرية واهيّئ في الساحة مجلسي.	7 οτε εξεπορευομην ορθριος εν πολει εν δε πλατειαις ετιθετο μου ο διφρος
8 رآني الغلمان فاختبأوا والاشياخ قاموا ووقفوا.	8 ιδοντες με νεανισκοι εκρυβησαν πρεσβυται δε παντες εστησαν
9 العظماء امسكوا عن الكلام ووضعوا ايديهم على افواههم.	9 αδροι δε επαυσαντο λαλουντες δακτυλον επιθεντες επι στοματι
10 صوت الشرفاء اختفى ولصقت ألسنتهم باحناكهم.	10 οι δε ακουσαντες εμακαρισαν με και γλωσσα αυτων τω λαρυγγι αυτων εκολληθη
11 لان الاذن سمعت فطوّبتني والعين رأت فشهدت لي.	11 οτι ους ηκουσεν και εμακαρισεν με οφθαλμος δε ιδων με εξεκλινεν
12 لاني انقذت المسكين المستغيث واليتيم ولا معين له.	12 διεσωσα γαρ πτωχον εκ χειρος δυναστου και ορφανω ω ουκ ην βοηθος εβοηθησα
13 بركة الهالك حلت عليّ وجعلت قلب الارملة يسرّ.	13 ευλογια απολλυμενου επ' εμε ελθοι στομα δε χηρας με ευλογησεν
14 لبست البر فكساني. كجبّة وعمامة كان عدلي.	14 δικαιοσυνην δε ενεδεδυκειν ημφιασαμην δε κριμα ισα διπλοιδι
15 كنت عيونا للعمي وارجلا للعرج.	15 οφθαλμος ημην τυφλων πους δε χωλων
16 اب انا للفقراء ودعوى لم اعرفها فحصت عنها.	16 εγω ημην πατηρ αδυνατων δικην δε ην ουκ ηδειν εξιχνιασα
17 هشمت اضراس الظالم ومن بين اسنانه خطفت الفريسة.	17 συνετριψα δε μυλας αδικων εκ δε μεσου των οδοντων αυτων αρπαγμα εξεσπασα
18 فقلت اني في وكري اسلم الروح ومثل السمندل اكثر اياما.	18 ειπα δε η ηλικια μου γηρασει ωσπερ στελεχος φοινικος πολυν χρονον βιωσω
19 أصلي كان منبسطا الى المياه والطل بات على اغصاني.	19 η ριζα μου διηνοικται επι υδατος και δροσος αυλισθησεται εν τω θερισμω μου
20 كرامتي بقيت حديثة عندي وقوسي تجددت في يدي.	20 η δοξα μου καινη μετ' εμου και το τοξον μου εν χειρι αυτου πορευσεται
21 لي سمعوا وانتظروا ونصتوا عند مشورتي.	21 εμου ακουσαντες προσεσχον εσιωπησαν δε επι τη εμη βουλη
22 بعد كلامي لم يثنّوا وقولي قطر عليهم.	22 επι δε τω εμω ρηματι ου προσεθεντο περιχαρεις δε εγινοντο οποταν αυτοις ελαλουν
23 وانتظروني مثل المطر وفغروا افواههم كما للمطر المتأخر.	23 ωσπερ γη διψωσα προσδεχομενη τον υετον ουτως ουτοι την εμην λαλιαν
24 ان ضحكت عليم لم يصدقوا ونور وجهي لم يعبسوا.	24 εαν γελασω προς αυτους ου μη πιστευσωσιν και φως του προσωπου μου ουκ απεπιπτεν
25 كنت اختار طريقهم واجلس راسا واسكن كملك في جيش كمن يعزي النائحين	25 εξελεξαμην οδον αυτων και εκαθισα αρχων και κατεσκηνουν ωσει βασιλευς εν μονοζωνοις ον τροπον παθεινους παρακαλων