Psalms 89

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	NOVA VULGATA
1 A prayer of Moses, the man of God. O Lord, you have been our refuge from generation to generation.	1 Maskil. Ethan Ezrahitae.
2 Before the mountains became, or the land was formed along with the world: from ages past, even to all ages, you are God.	2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo.
3 And, lest man be turned aside in humiliation, you have said: Be converted, O sons of men.	3 Quoniam dixisti: “ In aeternum misericordia aedificabitur ”, in caelis firmabitur veritas tua.
4 For a thousand years before your eyes are like the days of yesterday, which have passed by, and they are like a watch of the night,	4 “ Disposui testamentum electo meo, iuravi David servo meo:
5 which was held for nothing: so their years shall be.	5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum et aedificabo in generationem et generationem sedem tuam ”.
6 In the morning, he may pass away like grass; in the morning, he may flower and pass away. In the evening, he will fall, and harden, and become dry.	6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum.
7 For, at your wrath, we have withered away, and we have been disturbed by your fury.	7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, similis erit Domino in filiis Dei?
8 You have placed our iniquities in your sight, our age in the illumination of your countenance.	8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes, qui in circuitu eius sunt.
9 For all our days have faded away, and at your wrath, we have fainted. Our years will be considered to be like a spider’s web.	9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? Potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo.
10 The days of our years in them are seventy years. But in the powerful, they are eighty years, and more of these are with hardship and sorrow. For mildness has overwhelmed us, and we shall be corrected.	10 Tu dominaris superbiae maris, elationes fluctuum eius tu mitigas.
11 Who knows the power of your wrath? And, before fear, can your wrath	11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, in brachio virtutis tuae dispersisti inimicos tuos.
12 be numbered? So make known your right hand, along with men learned in heart, in wisdom.	12 Tui sunt caeli, et tua est terra, orbem terrae et plenitudinem eius tu fundasti;
13 Return, O Lord, how long? And may you be persuaded on behalf of your servants.	13 Aquilonem et austrum tu creasti, Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt.
14 We were filled in the morning with your mercy, and we exulted and delighted all our days.	14 Tibi brachium cum potentia; firma est manus tua, et exaltata dextera tua.
15 We have been rejoicing, because of the days in which you humbled us, because of the years in which we saw evils.	15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. Misericordia et veritas praecedent faciem tuam.
16 Look down upon your servants and upon their works, and direct their sons.	16 Beatus populus, qui scit iubilationem. Domine, in lumine vultus tui ambulabunt
17 And may the splendor of the Lord our God be upon us. And so, direct the works of our hands over us; direct even the work of our hands.	17 et in nomine tuo exsultabunt tota die et in iustitia tua exaltabuntur,
	18 quoniam decor virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum.
	19 Quia Domini est scutum nostrum, et Sancti Israel rex noster.
	20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: “ Posui adiutorium in potente et exaltavi electum de plebe.
	21 Inveni David servum meum; oleo sancto meo unxi eum.
	22 Manus enim mea firma erit cum eo, et brachium meum confortabit eum.
	23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non opprimet eum.
	24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius et odientes eum percutiam.
	25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu eius.
	26 Et ponam super mare manum eius et super flumina dexteram eius.
	27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, Deus meus et refugium salutis meae”.
	28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum prae regibus terrae.
	29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; et testamentum meum fidele ipsi.
	30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; et thronum eius sicut dies caeli.
	31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam et in iudiciis meis non ambulaverint,
	32 si iustificationes meas profanaverint et mandata mea non custodierint,
	33 visitabo in virga delictum eorum et in verberibus iniquitatem eorum.
	34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo neque mentiar in veritate mea.
	35 Non profanabo testamentum meum et, quae procedunt de labiis meis, non faciamirrita.
	36 Semel iuravi in sancto meo: David non mentiar.
	37 Semen eius in aeternum manebit, et thronus eius sicut sol in conspectu meo
	38 et sicut luna firmus stabit in aeternum et testis in caelo fidelis ”.
	39 Tu vero reppulisti et reiecisti, iratus es contra christum tuum;
	40 evertisti testamentum servi tui, profanasti in terram diadema eius.
	41 Destruxisti omnes muros eius, posuisti munitiones eius in ruinas.
	42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, factus est opprobrium vicinis suis.
	43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, laetificasti omnes inimicos eius.
	44 Avertisti aciem gladii eius et non es auxiliatus ei in bello.
	45 Finem posuisti splendori eius et sedem eius in terram collisisti.
	46 Minorasti dies iuventutis eius, perfudisti eum confusione.
	47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, exardescet sicut ignis ira tua?
	48 Memorare, quam brevis mea substantia. Ad quam vanitatem creasti omnes filios hominum?
	49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, eruet animam suam de manu inferi?
	50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, sicut iurasti David in veritate tua?
	51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium,
	52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, quo exprobraverunt vestigia christi tui.
	53 Benedictus Dominus in aeternum. Fiat, fiat.