Livre de Job 34

JERUSALEM	LXX
1 Elihu reprit son discours et dit:	1 υπολαβων δε ελιους λεγει
2 Et vous, les sages, écoutez mes paroles, vous, les savants, prêtez-moi l'oreille.	2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον
3 Car l'oreille apprécie les discours comme le palais goûte les mets.	3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν
4 Examinons ensemble ce qui est juste, voyons entre nous ce qui est bien.	4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον
5 Job a dit: "Je suis juste et Dieu écarte mon droit.	5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα
6 Mon juge envers moi se montre cruel; ma plaie est incurable sans crime de ma part."	6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας
7 Où trouver un homme tel que Job, qui boive le sarcasme comme l'eau,	7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ
8 fasse route avec les malfaiteurs, marche du même pas que les méchants?	8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων
9 N'a-t-il pas dit: "L'homme ne tire aucun profit à se plaire dans la société de Dieu?"	9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου
10 Aussi écoutez-moi, en hommes de sens. Qu'on écarte de Dieu le mal, de Shaddaï, l'injustice!	10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον
11 Car il rend à l'homme selon ses oeuvres, traite chacun d'après sa conduite.	11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον
12 En vérité, Dieu n'agit jamais mal, Shaddaï ne pervertit pas le droit.	12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν
13 Autrement qui donc aurait confié la terre à ses soins, l'aurait chargé de l'univers entier?	13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα
14 S'il ramenait à lui son esprit, s'il concentrait en lui son souffle,	14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν
15 toute chair expirerait à la fois et l'homme retournerait à la poussière.	15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη
16 Si tu sais comprendre, écoute ceci, prête l'oreille au son de mes paroles.	16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων
17 Un ennemi du droit saurait-il gouverner? Oserais-tu condamner le Juste tout-puissant?	17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον
18 Lui, qui dit à un roi: "Vaurien!" traite les nobles de méchants,	18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν
19 n'a pas égard aux princes et ne distingue pas du faible l'homme important. Car tous sont l'oeuvre deses mains.	19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων
20 Ils meurent soudain en pleine nuit, les grands périssent et disparaissent, et il écarte un tyran sanseffort.	20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων
21 Car ses yeux surveillent les voies de l'homme et il observe tous ses pas.	21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν
22 Pas de ténèbres ou d'ombre épaisse où puissent se cacher les malfaiteurs.	22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα
23 Il n'envoie pas d'assignation à l'homme, pour qu'il se présente devant Dieu en justice.	23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα
24 Il brise les grands sans enquête et en met d'autres à leur place.	24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος
25 C'est qu'il connaît leurs oeuvres! Il les renverse de nuit et on les piétine.	25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται
26 Comme des criminels, il les soufflette, en public il les enchaîné,	26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου
27 car ils se sont détournés de lui, n'ont rien compris à ses voies,	27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν
28 jusqu'à faire monter vers lui le cri du faible, lui faire entendre l'appel des humbles.	28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται
29 Mais s'il reste immobile sans que nul ne l'ébranle, s'il voile sa face sans se laisser apercevoir, c'estqu'il prend en pitié nations et individus,	29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου
30 délivre un impie des filets de l'affliction,	30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου
31 quand celui-ci dit à Dieu: "Je fus séduit, je ne ferai plus le mal;	31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω
32 si j'ai péché, instruis-moi, si j'ai commis l'injustice, je ne recommencerai plus."	32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω
33 Est-ce que, d'après toi, il devrait punir, puisque tu rejettes ses décisions? Comme c'est toi qui choisiset non pas moi, fais-nous part de ta science.	33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον
34 Mais les gens sensés me diront, ainsi que tout sage qui m'écoute:	34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα
35 "Job ne parle pas avec science, ses propos manquent d'intelligence.	35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη
36 Veuille donc l'examiner à fond, pour ses réponses dignes de celles des méchants.	36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες
37 Car il ajoute à son péché la rébellion, met fin au droit parmi nous et multiplie contre Dieu sesparoles."	37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου