Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Salmi 77

font
LA SACRA BIBBIAVULGATA
1 Al maestro di coro. Su "Idutun". Di Asaf. Salmo.1 Intellectus Asaph. Attendite, popule meus, legem meam ;
inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 La mia voce sale a Dio e grido aiuto. La mia voce sale a Dio, finché mi ascolti.2 Aperiam in parabolis os meum ;
loquar propositiones ab initio.
3 Nel giorno dell'angoscia io cerco il Signore, nella notte è protesa la mia mano e non si stanca; rifiuta ogni conforto l'anima mia.3 Quanta audivimus, et cognovimus ea,
et patres nostri narraverunt nobis.
4 Penso a Dio e sospiro; rifletto, e viene meno il mio spirito.4 Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera,
narrantes laudes Domini et virtutes ejus,
et mirabilia ejus quæ fecit.
5 Tengo aperte le mie palpebre, sono turbato e taccio.5 Et suscitavit testimonium in Jacob,
et legem posuit in Israël,
quanta mandavit patribus nostris
nota facere ea filiis suis :
6 Ripenso ai giorni passati, gli anni lontani6 ut cognoscat generatio altera :
filii qui nascentur et exsurgent,
et narrabunt filiis suis,
7 ricordo. Medito di notte nel mio cuore, rifletto, e il mio spirito indaga:7 ut ponant in Deo spem suam,
et non obliviscantur operum Dei,
et mandata ejus exquirant :
8 "Forse il Signore rigetta per sempre? Non vorrà forse mostrarsi benevolo?8 ne fiant, sicut patres eorum,
generatio prava et exasperans ;
generatio quæ non direxit cor suum,
et non est creditus cum Deo spiritus ejus.
9 E' forse venuta meno la sua parola per le generazioni venture?9 Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum,
conversi sunt in die belli.
10 Forse che Dio s'è dimenticato di aver pietà? Oppure ha offuscato nell'ira la sua compassione?".10 Non custodierunt testamentum Dei,
et in lege ejus noluerunt ambulare.
11 E concludo: "Ecco il mio tormento: che sia mutata la destra dell'Altissimo".11 Et obliti sunt benefactorum ejus,
et mirabilium ejus quæ ostendit eis.
12 Ricorderò le gesta del Signore. Sì, voglio ricordare le tue meraviglie fin dai tempi antichi.12 Coram patribus eorum fecit mirabilia
in terra Ægypti, in campo Taneos.
13 E mediterò su tutto il tuo operato e considererò tutte le tue gesta.13 Interrupit mare, et perduxit eos,
et statuit aquas quasi in utre :
14 O Dio, nella santità è la tua via; quale dio è grande come il nostro Dio?14 et deduxit eos in nube diei,
et tota nocte in illuminatione ignis.
15 Tu sei l'unico Dio che compie prodigi, la cui potenza si conosce fra i popoli:15 Interrupit petram in eremo,
et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 hai riscattato col tuo braccio il tuo popolo, i figli di Giacobbe e di Giuseppe.16 Et eduxit aquam de petra,
et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Ti videro le acque, o Dio, ti videro le acque e tremarono, sussultarono gli abissi.17 Et apposuerunt adhuc peccare ei ;
in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 Rovesciarono acqua le nubi, fecero udire la loro voce i cieli, perfino le tue saette guizzarono.18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis,
ut peterent escas animabus suis.
19 Il fragore del tuono nel turbine, i tuoi fulmini rischiararono il mondo, la terra fremette e sussultò.19 Et male locuti sunt de Deo ;
dixerunt : Numquid poterit Deus parare mensam in deserto ?
20 S'aprì nel mare la tua via, i tuoi sentieri nella massa d'acqua; ma rimasero invisibili le tue orme.20 quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ,
et torrentes inundaverunt.
Numquid et panem poterit dare,
aut parare mensam populo suo ?
21 Guidasti il tuo popolo come un gregge per mano di Mosè e di Aronne.21 Ideo audivit Dominus et distulit ;
et ignis accensus est in Jacob,
et ira ascendit in Israël :
22 quia non crediderunt in Deo,
nec speraverunt in salutari ejus.
23 Et mandavit nubibus desuper,
et januas cæli aperuit.
24 Et pluit illis manna ad manducandum,
et panem cæli dedit eis.
25 Panem angelorum manducavit homo ;
cibaria misit eis in abundantia.
26 Transtulit austrum de cælo,
et induxit in virtute sua africum.
27 Et pluit super eos sicut pulverem carnes,
et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 Et ceciderunt in medio castrorum eorum,
circa tabernacula eorum.
29 Et manducaverunt, et saturati sunt nimis,
et desiderium eorum attulit eis :
30 non sunt fraudati a desiderio suo.
Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
31 et ira Dei ascendit super eos :
et occidit pingues eorum,
et electos Israël impedivit.
32 In omnibus his peccaverunt adhuc,
et non crediderunt in mirabilibus ejus.
33 Et defecerunt in vanitate dies eorum,
et anni eorum cum festinatione.
34 Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur,
et diluculo veniebant ad eum.
35 Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum,
et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 Et dilexerunt eum in ore suo,
et lingua sua mentiti sunt ei ;
37 cor autem eorum non erat rectum cum eo,
nec fideles habiti sunt in testamento ejus.
38 Ipse autem est misericors,
et propitius fiet peccatis eorum,
et non disperdet eos.
Et abundavit ut averteret iram suam,
et non accendit omnem iram suam.
39 Et recordatus est quia caro sunt,
spiritus vadens et non rediens.
40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto ;
in iram concitaverunt eum in inaquoso ?
41 Et conversi sunt, et tentaverunt Deum,
et sanctum Israël exacerbaverunt.
42 Non sunt recordati manus ejus,
die qua redemit eos de manu tribulantis :
43 sicut posuit in Ægypto signa sua,
et prodigia sua in campo Taneos ;
44 et convertit in sanguinem flumina eorum,
et imbres eorum, ne biberent.
45 Misit in eos c?nomyiam, et comedit eos,
et ranam, et disperdidit eos ;
46 et dedit ærugini fructus eorum,
et labores eorum locustæ ;
47 et occidit in grandine vineas eorum,
et moros eorum in pruina ;
48 et tradidit grandini jumenta eorum,
et possessionem eorum igni ;
49 misit in eos iram indignationis suæ,
indignationem, et iram, et tribulationem,
immissiones per angelos malos.
50 Viam fecit semitæ iræ suæ :
non pepercit a morte animabus eorum,
et jumenta eorum in morte conclusit :
51 et percussit omne primogenitum in terra Ægypti ;
primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham :
52 et abstulit sicut oves populum suum,
et perduxit eos tamquam gregem in deserto :
53 et deduxit eos in spe, et non timuerunt,
et inimicos eorum operuit mare.
54 Et induxit eos in montem sanctificationis suæ,
montem quem acquisivit dextera ejus ;
et ejecit a facie eorum gentes,
et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis ;
55 et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.
56 Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum,
et testimonia ejus non custodierunt.
57 Et averterunt se, et non servaverunt pactum :
quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 In iram concitaverunt eum in collibus suis,
et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
59 Audivit Deus, et sprevit,
et ad nihilum redegit valde Israël.
60 Et repulit tabernaculum Silo,
tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 Et tradidit in captivitatem virtutem eorum,
et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 Et conclusit in gladio populum suum,
et hæreditatem suam sprevit.
63 Juvenes eorum comedit ignis,
et virgines eorum non sunt lamentatæ.
64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt,
et viduæ eorum non plorabantur.
65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus,
tamquam potens crapulatus a vino.
66 Et percussit inimicos suos in posteriora ;
opprobrium sempiternum dedit illis.
67 Et repulit tabernaculum Joseph,
et tribum Ephraim non elegit :
68 sed elegit tribum Juda,
montem Sion, quem dilexit.
69 Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum,
in terra quam fundavit in sæcula.
70 Et elegit David, servum suum,
et sustulit eum de gregibus ovium ;
de post f?tantes accepit eum :
71 pascere Jacob servum suum,
et Israël hæreditatem suam.
72 Et pavit eos in innocentia cordis sui,
et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.