Psalms 49

NEW AMERICAN BIBLE	LXX
1 For the leader. A psalm of the Korahites.	1 ψαλμος τω ασαφ θεος θεων κυριος ελαλησεν και εκαλεσεν την γην απο ανατολων ηλιου και μεχρι δυσμων
2 Hear this, all you peoples! Give ear, all who inhabit the world,	2 εκ σιων η ευπρεπεια της ωραιοτητος αυτου ο θεος εμφανως ηξει
3 You of lowly birth or high estate, rich and poor alike.	3 ο θεος ημων και ου παρασιωπησεται πυρ εναντιον αυτου καυθησεται και κυκλω αυτου καταιγις σφοδρα
4 My mouth shall speak wisdom, my heart shall offer insight.	4 προσκαλεσεται τον ουρανον ανω και την γην διακριναι τον λαον αυτου
5 I will turn my attention to a problem, expound my question to the music of a lyre.	5 συναγαγετε αυτω τους οσιους αυτου τους διατιθεμενους την διαθηκην αυτου επι θυσιαις
6 Why should I fear in evil days, when my wicked pursuers ring me round,	6 και αναγγελουσιν οι ουρανοι την δικαιοσυνην αυτου οτι ο θεος κριτης εστιν διαψαλμα
7 Those who trust in their wealth and boast of their abundant riches?	7 ακουσον λαος μου και λαλησω σοι ισραηλ και διαμαρτυρομαι σοι ο θεος ο θεος σου ειμι εγω
8 One cannot redeem oneself, pay to God a ransom.	8 ουκ επι ταις θυσιαις σου ελεγξω σε τα δε ολοκαυτωματα σου ενωπιον μου εστιν δια παντος
9 Too high the price to redeem a life; one would never have enough	9 ου δεξομαι εκ του οικου σου μοσχους ουδε εκ των ποιμνιων σου χιμαρους
10 To stay alive forever and never see the pit.	10 οτι εμα εστιν παντα τα θηρια του δρυμου κτηνη εν τοις ορεσιν και βοες
11 Anyone can see that the wisest die, the fool and the senseless pass away too, and must leave their wealth to others.	11 εγνωκα παντα τα πετεινα του ουρανου και ωραιοτης αγρου μετ' εμου εστιν
12 Tombs are their homes forever, their dwellings through all generations, though they gave their names to their lands.	12 εαν πεινασω ου μη σοι ειπω εμη γαρ εστιν η οικουμενη και το πληρωμα αυτης
13 For all their riches mortals do not abide; they perish like the beasts.	13 μη φαγομαι κρεα ταυρων η αιμα τραγων πιομαι
14 This is the destiny of those who trust in folly, the end of those so pleased with their wealth. Selah	14 θυσον τω θεω θυσιαν αινεσεως και αποδος τω υψιστω τας ευχας σου
15 Like sheep they are herded into Sheol, where death will be their shepherd. Straight to the grave they descend, where their form will waste away, Sheol will be their palace.	15 και επικαλεσαι με εν ημερα θλιψεως και εξελουμαι σε και δοξασεις με διαψαλμα
16 But God will redeem my life, will take me from the power of Sheol. Selah	16 τω δε αμαρτωλω ειπεν ο θεος ινα τι συ διηγη τα δικαιωματα μου και αναλαμβανεις την διαθηκην μου δια στοματος σου
17 Do not fear when others become rich, when the wealth of their houses grows great.	17 συ δε εμισησας παιδειαν και εξεβαλες τους λογους μου εις τα οπισω
18 When they die they will take nothing with them, their wealth will not follow them down.	18 ει εθεωρεις κλεπτην συνετρεχες αυτω και μετα μοιχων την μεριδα σου ετιθεις
19 When living, they congratulate themselves and say: "All praise you, you do so well."	19 το στομα σου επλεονασεν κακιαν και η γλωσσα σου περιεπλεκεν δολιοτητα
20 But they will join the company of their forebears, never again to see the light.	20 καθημενος κατα του αδελφου σου κατελαλεις και κατα του υιου της μητρος σου ετιθεις σκανδαλον
21 For all their riches, if mortals do not have wisdom, they perish like the beasts.	21 ταυτα εποιησας και εσιγησα υπελαβες ανομιαν οτι εσομαι σοι ομοιος ελεγξω σε και παραστησω κατα προσωπον σου
	22 συνετε δη ταυτα οι επιλανθανομενοι του θεου μηποτε αρπαση και μη η ο ρυομενος
	23 θυσια αινεσεως δοξασει με και εκει οδος η δειξω αυτω το σωτηριον του θεου