Joel (יואל) - Gioele 33

MODERN HEBREW BIBLE	SMITH VAN DYKE
1 הוי שודד ואתה לא שדוד ובוגד ולא בגדו בו כהתמך שודד תושד כנלתך לבגד יבגדו בך	1 ويل لك ايها المخرب وانت لم تخرب وايها الناهب ولم ينهبوك. حين تنتهي من التخريب تخرب وحين تفرغ من النهب ينهبونك.
2 יהוה חננו לך קוינו היה זרעם לבקרים אף ישועתנו בעת צרה	2 يا رب تراءف علينا. اياك انتظرنا. كن عضدهم في الغدوات. خلاصا ايضا في وقت الشدة.
3 מקול המון נדדו עמים מרוממתך נפצו גוים	3 من صوت الضجيج هربت الشعوب. من ارتفاعك تبددت الامم.
4 ואסף שללכם אסף החסיל כמשק גבים שוקק בו	4 ويجنى سلبكم جنى الجراد. كتراكض الجندب يتراكض عليه.
5 נשגב יהוה כי שכן מרום מלא ציון משפט וצדקה	5 تعالى الرب لانه ساكن في العلاء. ملأ صهيون حقا وعدلا.
6 והיה אמונת עתיך חסן ישועת חכמת ודעת יראת יהוה היא אוצרו	6 فيكون امان اوقاتك وفرة خلاص وحكمة ومعرفة. مخافة الرب هي كنزه
7 הן אראלם צעקו חצה מלאכי שלום מר יבכיון	7 هوذا ابطالهم قد صرخوا خارجا. رسل السلام يبكون بمرارة.
8 נשמו מסלות שבת עבר ארח הפר ברית מאס ערים לא חשב אנוש	8 خلت السكك باد عابر السبيل. نكث العهد رذل المدن لم يعتدّ بانسان
9 אבל אמללה ארץ החפיר לבנון קמל היה השרון כערבה ונער בשן וכרמל	9 ناحت ذبلت الارض. خجل لبنان وتلف. صار شارون كالبادية. نثر باشان وكرمل
10 עתה אקום יאמר יהוה עתה ארומם עתה אנשא	10 الآن اقوم يقول الرب. الآن اصعد الآن ارتفع.
11 תהרו חשש תלדו קש רוחכם אש תאכלכם	11 تحبلون بحشيش تلدون قشيشا نفسكم نار تاكلكم.
12 והיו עמים משרפות שיד קוצים כסוחים באש יצתו	12 وتصير الشعوب وقود كلس اشواكا مقطوعة تحرق بالنار
13 שמעו רחוקים אשר עשיתי ודעו קרובים גברתי	13 اسمعوا ايها البعيدون ما صنعت واعرفوا ايها القريبون بطشي.
14 פחדו בציון חטאים אחזה רעדה חנפים מי יגור לנו אש אוכלה מי יגור לנו מוקדי עולם	14 ارتعب في صهيون الخطاة. اخذت الرعدة المنافقين. من منا يسكن في نار آكلة. من منا يسكن في وقائد ابدية.
15 הלך צדקות ודבר מישרים מאס בבצע מעשקות נער כפיו מתמך בשחד אטם אזנו משמע דמים ועצם עיניו מראות ברע	15 السالك بالحق والمتكلم بالاستقامة الراذل مكسب المظالم النافض يديه من قبض الرشوة الذي يسد اذنيه عن سمع الدماء ويغمض عينيه عن النظر الى الشر
16 הוא מרומים ישכן מצדות סלעים משגבו לחמו נתן מימיו נאמנים	16 هو في الاعالي يسكن. حصون الصخور ملجأه. يعطى خبزه ومياهه مأمونة
17 מלך ביפיו תחזינה עיניך תראינה ארץ מרחקים	17 الملك ببهائه تنظر عيناك. تريان ارضا بعيدة.
18 לבך יהגה אימה איה ספר איה שקל איה ספר את המגדלים	18 قلبك يتذكر الرعب. اين الكاتب اين الجابي اين الذي عدّ الابراج
19 את עם נועז לא תראה עם עמקי שפה משמוע נלעג לשון אין בינה	19 الشعب الشرس لا ترى. الشعب الغامض اللغة عن الادراك العييّ بلسان لا يفهم.
20 חזה ציון קרית מועדנו עיניך תראינה ירושלם נוה שאנן אהל בל יצען בל יסע יתדתיו לנצח וכל חבליו בל ינתקו	20 انظر صهيون مدينة اعيادنا. عيناك تريان اورشليم مسكنا مطمئنا خيمة لا تنتقل لا تقلع اوتادها الى الابد وشيء من اطنابها لا ينقطع.
21 כי אם שם אדיר יהוה לנו מקום נהרים יארים רחבי ידים בל תלך בו אני שיט וצי אדיר לא יעברנו	21 بل هناك الرب العزيز لنا مكان انهار وترع واسعة الشواطئ. لا يسير فيها قارب بمقذاف وسفينة عظيمة لا تجتاز فيها.
22 כי יהוה שפטנו יהוה מחקקנו יהוה מלכנו הוא יושיענו	22 فان الرب قاضينا. الرب شارعنا. الرب ملكنا هو يخلّصنا.
23 נטשו חבליך בל יחזקו כן תרנם בל פרשו נס אז חלק עד שלל מרבה פסחים בזזו בז	23 ارتخت حبالك. لا يشددون قاعدة ساريتهم لا ينشرون قلعا. حينئذ قسم سلب غنيمة كثيرة. العرج نهبوا نهبا.
24 ובל יאמר שכן חליתי העם הישב בה נשא עון	24 ولا يقول ساكن انا مرضت. الشعب الساكن فيها مغفور الاثم