1 E di nuovo entrò nella sinagoga: ed eravi un uomo, che aveva una mano inaridita. | 1 Et introivit iterum in synago gam. Et erat ibi homo habens manum aridam; |
2 E stavano a vedere, se egli lo sanasse in giorno di sabato, per accusarlo. | 2 et observabant eum, si sabbatis curaret illum, ut accusarent eum. |
3 Ed egli disse all'uomo, che aveva la mano inaridita: Alzati, vieni in mezzo. | 3 Et aithomini habenti manum aridam: “ Surge in medium ”. |
4 E a coloro disse: E egli lecito di fare del bene, o del male in giorno di sabato? di salvare, o di torre la vita? Ma quelli tacevano. | 4 Et dicit eis: “ Licetsabbatis bene facere an male? Animam salvam facere an perdere? ”. At illitacebant. |
5 E girati gli occhi sopra di essi con ira, deplorando la cecità de' cuori loro, disse a colui: Stendi la tua mano. Ed ei la stese, e fu a lui restituita la mano. | 5 Et circumspiciens eos cum ira, contristatus super caecitate cordiseorum, dicit homini: “ Extende manum ”. Et extendit, et restituta est manuseius. |
6 Mai Farisei ritiratisi, subito tenner consiglio con gli Erodiani contro di lui intorno al modo di levarlo dal mondo. | 6 Et exeuntes pharisaei statim cum herodianis consilium faciebant adversuseum quomodo eum perderent.
|
7 E Gesù si appartò co' suoi discepoli verso il mare: e una gran turba di popolo lo seguitò dalla Galilea, e dalla Giudea, | 7 Et Iesus cum discipulis suis secessit ad mare. Et multa turba a Galilaeasecuta est et a Iudaea |
8 E da Gerusalemme, e dall'Idumea, dalle terre di là dal Giordano: e quelli delle vicinanze di Tiro, e di Sidone, udito avendo le cose, che faceva, andaron da lui in gran folla. | 8 et ab Hierosolymis et ab Idumaea; et, qui transIordanem et circa Tyrum et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat,venerunt ad eum. |
9 Ed egli disse a' suoi discepoli, che stesse pronta per lui una barchetta, affinché la gran turba non lo opprimesse. | 9 Et dixit discipulis suis, ut navicula sibi praesto essetpropter turbam, ne comprimerent eum.
|
10 Imperocché rendeva la sanità a limiti; onde tutti quelli, che erano afflitti da qualche malore, se gli scagliavano addosso per toccarlo. | 10 Multos enim sanavit, ita ut irruerent in eum, ut illum tangerent, quotquothabebant plagas. |
11 E gli spiriti immondi, quando lo vedevano, se gli inginocchiavano, e gridavano, dicendo: | 11 Et spiritus immundi, cum illum videbant, procidebant ei etclamabant dicentes: “ Tu es Filius Dei! ”. |
12 Tu se' il Figliuolo di Dio. E faceva loro gravi minacce, perché nol manifestassero. | 12 Et vehementer comminabatureis, ne manifestarent illum.
|
13 E salito sopra un monte, chiamò a se quelli, che egli volle: e si accostarono a lui. | 13 Et ascendit in montem et vocat ad se, quos voluit ipse, et venerunt ad eum. |
14 E scelse dodici, perché si stesser con esso lui: e per mandargli a predicare. | 14 Et fecit Duodecim, ut essent cum illo, et ut mitteret eos praedicare |
15 E dette ad essi podestà di curare le malattìe, e di cacciare i demonj. | 15 habentes potestatem eiciendi daemonia: |
16 Simone, cui pose il soprannome di Pietro: | 16 et imposuit Simoni nomen Petrum; |
17 E Giacomo figliuolo di Zebedeo, e Giovanni fratello di Giacomo: e pose ad essi il soprannome di boanerges, cioè, figliuoli del tuono: | 17 etIacobum Zebedaei et Ioannem fratrem Iacobi, et imposuit eis nomina Boanerges,quod est Filii tonitrui; |
18 E Andrea, e Filippo, e Bartolomeo, e Matteo, e Tomaso, e Giacomo figliuolo d'Alfeo, e Taddeo, e Simon Cananeo, | 18 et Andream et Philippum et Bartholomaeum etMatthaeum et Thomam et Iacobum Alphaei et Thaddaeum et Simonem Chananaeum |
19 E Giuda Iscariote, che fu quegli, lo tradì. | 19 etIudam Iscarioth, qui et tradidit illum.
|
20 E andarono in casa, e si radunarono di bel nuovo le turbe; dimodoché non potevano nemmeno prender cibo. | 20 Et venit ad domum; et convenit iterum turba, ita ut non possent neque panemmanducare. |
21 E avendo saputo tali cose i suoi, andarono per pigliarlo; imperocché dicevano: Ha dato in pazzìa. | 21 Et cum audissent sui, exierunt tenere eum; dicebant enim: “ Infurorem versus est ”.
|
22 E gli Scribi, che erano venuti da Gerusalemme, dicevano: Egli ha Beelzeebub, e discaccia i demonj in virtù del principe de' demonj. | 22 Et scribae, qui ab Hierosolymis descenderant, dicebant: “ Beelzebul habet” et: “ In principe daemonum eicit daemonia ”. |
23 Ma egli chiamatigli a se, diceva loro in parabole: Come può Satana scacciare Satana? | 23 Et convocatis eis, inparabolis dicebat illis: “ Quomodo potest Satanas Satanam eicere? |
24 E se un regno in contrarj partiti dividesi, non può un tal regno sussistere. | 24 Et siregnum in se dividatur, non potest stare regnum illud; |
25 E se una casa si divide in contrarj partiti, non può tal casa sussistere. | 25 et si domus insemetipsam dispertiatur, non poterit domus illa stare. |
26 E se Satana si è rivoltato, e si è messo in discordia contro se stesso, non potrà sussistere; ma sta per finire. | 26 Et si Satanasconsurrexit in semetipsum et dispertitus est, non potest stare, sed finem habet. |
27 Nissuno può entrare in casa del forte, e rubar le sue spoglie, se prima non lega il forte, e allora darà il sacco alla casa di lui. | 27 Nemo autem potest in domum fortis ingressus vasa eius diripere, nisi priusfortem alliget; et tunc domum eius diripiet. |
28 In verità vi dico, che saranno rimessi a' figliuoli degli uomini tutti i peccati, e qualunque bestemmia, che abbiano profferita: | 28 Amen dico vobis: Omniadimittentur filiis hominum peccata et blasphemiae, quibus blasphemaverint; |
29 Ma per chi avrà bestemmiato contro lo Spirito santo, non vi sarà remissione in eterno; ma sarà reo di delitto eterno. | 29 qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum, non habet remissionem in aeternum,sed reus est aeterni delicti ”. |
30 A motivo che dicevano: Egli ha lo spirito immondo. | 30 Quoniam dicebant: “ Spiritum immundumhabet ”.
|
31 E venne la madre, e i fratelli di lui, e stando fuori, mandarono a chiamarlo: | 31 Et venit mater eius et fratres eius, et foris stantes miserunt ad eumvocantes eum. |
32 E sedeva intorno a lui molta gente, e gli dissero: Ecco che la tua madre, e i tuoi fratelli là fuori cercan di te. | 32 Et sedebat circa eum turba, et dicunt ei: “ Ecce mater tua etfratres tui et sorores tuae foris quaerunt te ”. |
33 Ma egli rispose, e disse loro: Chi è mia madre, e chi (sono) i miei fratelli? | 33 Et respondens eis ait: “Quae est mater mea et fratres mei? ”. |
34 E girali gli occhi sopra coloro, che sedevangli attorno: Ecco, disse, la madre mia, e i miei fratelli. | 34 Et circumspiciens eos, qui incircuitu eius sedebant, ait: “ Ecce mater mea et fratres mei. |
35 Imperocché chi farà la volontà di Dio, quegli è mio fratello, mia sorella, e madre. | 35 Qui enimfecerit voluntatem Dei, hic frater meus et soror mea et mater est ”.
|