Psalms 16

DOUAI-RHEIMS	LXX
1 The inscription of a title to David himself. Preserve me, O Lord, for I have put trust in thee.	1 προσευχη του δαυιδ εισακουσον κυριε της δικαιοσυνης μου προσχες τη δεησει μου ενωτισαι της προσευχης μου ουκ εν χειλεσιν δολιοις
2 I have said to the Lord, thou art my God, for thou hast no need of my goods.	2 εκ προσωπου σου το κριμα μου εξελθοι οι οφθαλμοι μου ιδετωσαν ευθυτητας
3 To the saints, who are in his land, he hath made wonderful all my desires in them.	3 εδοκιμασας την καρδιαν μου επεσκεψω νυκτος επυρωσας με και ουχ ευρεθη εν εμοι αδικια
4 Their infirmities were multiplied: afterwards they made haste. I will not gather together their meetings for blood offerings: nor will I be mindful of their names by my lips.	4 οπως αν μη λαληση το στομα μου τα εργα των ανθρωπων δια τους λογους των χειλεων σου εγω εφυλαξα οδους σκληρας
5 The Lord is the portion of my inheritance and of my cup: it is thou that wilt restore my inheritance to me.	5 καταρτισαι τα διαβηματα μου εν ταις τριβοις σου ινα μη σαλευθωσιν τα διαβηματα μου
6 The lines are fallen unto me in goodly places: for my inheritance is goodly to me.	6 εγω εκεκραξα οτι επηκουσας μου ο θεος κλινον το ους σου εμοι και εισακουσον των ρηματων μου
7 I will bless the Lord, who hath given me understanding: moreover my reins also have corrected me even till night.	7 θαυμαστωσον τα ελεη σου ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των ανθεστηκοτων τη δεξια σου
8 I set the Lord always in my sight: for he is at my right hand, that I be not moved.	8 φυλαξον με ως κοραν οφθαλμου εν σκεπη των πτερυγων σου σκεπασεις με
9 Therefore my heart hath been glad, and my tongue hath rejoiced: moreover my flesh also shall rest in hope.	9 απο προσωπου ασεβων των ταλαιπωρησαντων με οι εχθροι μου την ψυχην μου περιεσχον
10 Because thou wilt not leave my soul in hell; nor wilt then give thy holy one to see corruption.	10 το στεαρ αυτων συνεκλεισαν το στομα αυτων ελαλησεν υπερηφανιαν
11 Thou hast made known to me the ways of life, thou shalt fill me with joy with thy countenance: at thy right hand are delights even to the end.	11 εκβαλλοντες με νυνι περιεκυκλωσαν με τους οφθαλμους αυτων εθεντο εκκλιναι εν τη γη
	12 υπελαβον με ωσει λεων ετοιμος εις θηραν και ωσει σκυμνος οικων εν αποκρυφοις
	13 αναστηθι κυριε προφθασον αυτους και υποσκελισον αυτους ρυσαι την ψυχην μου απο ασεβους ρομφαιαν σου απο εχθρων της χειρος σου
	14 κυριε απο ολιγων απο γης διαμερισον αυτους εν τη ζωη αυτων και των κεκρυμμενων σου επλησθη η γαστηρ αυτων εχορτασθησαν υιων και αφηκαν τα καταλοιπα τοις νηπιοις αυτων
	15 εγω δε εν δικαιοσυνη οφθησομαι τω προσωπω σου χορτασθησομαι εν τω οφθηναι την δοξαν σου