Secondo libro di Samuele 22
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 Locutus est autem David Domino verba carminis huius in die, qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum et de manu Saul, | 1 E David disse a Dio le parole di questo verso, nel dì che il Signore lo liberò dalle mani di tutti i suoi nemici e dalle mani di Saul. |
2 et ait: “ Dominus petra mea et arx mea et salvator meus; | 2 E disse: il Signore mia pietra, e mia fortezza, e mio salvatore. |
3 Deus meus, rupes mea, in quam confugiam, scutum meum et cornu salutis meae! Munimentum meum et refugium meum. Salvator meus, de violentia liberabis me. | 3 Iddio mio forte, e io ho sperato in lui, iscudo mio e corno della salute mia; elevatore mio e rifugio mio, liberami della iniquità mia. |
4 Laudabilem invocabo Dominum et ab inimicis meis salvus ero. | 4 Io invocherò lo Signore laudabile, e sarò salvo dai nemici miei. |
5 Quia circumdederunt me fluctus mortis, torrentes Belial terruerunt me; | 5 Però che [mi] circondarono gli dolori della morte, e i fiumi della iniquità mi spaurirono. |
6 praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 Gli funi dello inferno mi cerchiarono, e vennero innanzi a me gli lacci della morte. |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; et exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus venit ad aures eius. | 7 Nella mia tribulazione chiamerò al mio Dio del suo santo templo; ed esaudirà la mia voce, e il mio gridare fu nelli orecchii suoi. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta caelorum concussa sunt et conquassata, quoniam iratus est. | 8 La terra fue commossa e tremò; e le fondamenta de' monti furono commosse e conquassate, però che Iddio era irato a loro. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius vorabat; carbones incensi sunt ab eo. | 9 Del suo naso ascendeo il fumo, e il fuoco della bocca divorerà; i carboni s' accesero da lui. |
10 Et inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 E inchinò i cieli, e discese; e la caligine sotto i piedi suoi. |
11 Et ascendit super cherub et volavit et devolavit super pennas venti. | 11 E ascendette sopra i Cherubini, e volò sopra le penne de' venti. |
12 Posuit tenebras in circuitu suo tabernaculum suum, tenebrosas aquas, nubes densissimas. | 12 Egli pose le tenebre nel circuito suo, vagliando le acque de' nuvoli dell' aria. |
13 Prae fulgore in conspectu eius incensi sunt carbones ignis. | 13 Li nuvoli sono splendidi nel suo cospetto; furono accesi i carboni del fuoco. |
14 Intonuit de caelo Dominus, et Excelsus dedit vocem suam. | 14 Il Signore tonerà del cielo, e l'altissimo darà la sua voce. |
15 Misit sagittas et dissipavit eos, fulguravit fulmina et conturbavit eos. | 15 Mandò le sue saette, e dissipolli; il fulgore, e consumogli. |
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris eius. | 16 E apparvero gli spargimenti del mare, e le fondamenta della terra furono rivelate dalla reprensione del Signore (fuggirono) e dalla spirazione dello spirito del suo furore. |
17 Misit de excelso et assumpsit me, traxit me de aquis multis; | 17 Mandò da alto, e tolsemi; e trassemi di molte acque. |
18 liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. | 18 Liberommi dal mio nemico potentissimo, e da quelli che mi odiavano; perchè erano più forti di me. |
19 Praevenerunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum; | 19 Nel dì della mia afflizione fu innanzi a me, e fu il Signore mio, firmamento mio. |
20 et eduxit me in latitudinem, liberavit me, quia complacui ei. | 20 E trassemi nella larghezza; e liberommi perchè gli piacqui. |
21 Retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam manuum mearum reddit mihi, | 21 Renderammi il Signore mio secondo la mia giustizia; e secondo la mondizia delle mie mani renderà. |
22 quia custodivi vias Domini et non egi impie a Deo meo. | 22 Però ch' io servai le vie del Signore, e non operai empiamente col mio Iddio. |
23 Omnia enim iudicia eius in conspectu meo, et a praeceptis eius non recessi; | 23 Però che tutti i suoi giudizii erano nel mio cospetto; e i suoi comandamenti non rimossi da me. |
24 et fui immaculatus cum eo et custodivi me ab iniquitate mea. | 24 E sarò perfetto con esso lui; e guarderommi dalla mia iniquità. |
25 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum munditiam meam in conspectu oculorum suorum. | 25 E renderammi il Signore secondo la mia giustizia, e secondo la mondizia delle mie mani nel cospetto degli occhii suoi. |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris; | 26 Col santo sarai santo; e col forte, perfetto. |
27 cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | 27 E collo eletto sarai eletto; e col perverso sarai perverso. |
28 Et populum pauperem salvum facies et oculos superborum humiliabis, | 28 E farai salvo il popolo povero; e cogli occhii tuoi li eccelsi umilierai. |
29 quia tu lucerna mea, Domine, et Deus meus illuminat tenebras meas. | 29 Perchè tu sei la mia lucerna, Signore; e tu, Signore, illuminerai le mie oscuritadi. |
30 In te enim aggrediar hostium turmas, in Deo meo transiliam murum. | 30 E io accinto correrò in te; nel mio Iddio passerò il muro. |
31 Deus, immaculata via eius, eloquium Domini igne examinatum; scutum est omnium sperantium in se. | 31 Iddio, la sua via è senza macula; la parola del Signore fie esaminata col fuoco, e fie scudo a tutti quelli ch' hanno speranza in lui. |
32 Quoniam quis est Deus praeter Dominum? Et quae rupes praeter Deum nostrum? | 32 Però chi è Iddio altro che il Signore, e chi è forte altro che il nostro Iddio? |
33 Deus, qui accinxit me fortitudine et complanavit perfectam viam meam, | 33 Iddio che mi cinse di fortezza, e fece piana la mia perfetta via. |
34 coaequans pedes meos cervis et super excelsa statuens me; | 34 Agguagliando i miei piedi a' cervi, e pognendomi sopra le mie altezze. |
35 docens manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | 35 Ammaestrando le mie mani alla battaglia, e componendo le mie braccia come arco d'acciaio. |
36 Dedisti mihi clipeum salutis tuae, et exauditio tua magnificavit me. | 36 Tu mi desti lo scudo della tua salute; e la tua mansuetudine mi moltiplicoe. |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmati tali mei. | 37 E tu dilaterai sotto a me gli miei andamenti; e i miei talloni non verranno meno. |
38 Persequebar inimicos meos et conterebam et non convertebar, donec consumerem eos. | 38 Io perseguiterò gli miei nemici, e romperogli; e non torneroe, tanto ch' io gli abbia consumati. |
39 Consumpsi eos et confregi, ut non consurgerent: ceciderunt sub pedibus meis. | 39 Io gli consumerò e gli romperò, si che non si rileveranno; e caderanno sotto gli miei piedi. |
40 Accinxisti me fortitudine ad proelium, incurvasti insurgentes in me subtus me. | 40 Tu mi cignesti di fortezza a combattere; e incurvasti sotto di me gli miei avversarii. |
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum, odientes me, et disperdidi eos. | 41 Tu desti a me il dorso de' miei nemici; e confondesti quegli che mi odiavano. |
42 Clamaverunt, et non erat qui salvaret, ad Dominum, et non exaudivit eos. | 42 Egli chiamaranno, e non sarà chi salvi loro; al Signore, e non gli esaudirà. |
43 Contrivi eos ut pulverem terrae, quasi lutum platearum comminui eos. | 43 Io gli torrò via, sì come la polvere della terra; e come il fango delle piazze gli romperò e minuzzerò. |
44 Salvasti me a contradictionibus populi mei, constituisti me in caput gentium. Populus, quem ignorabam, servit mihi, | 44 Tu mi salverai delle contraddizioni del mio popolo, e fara'mi capo delle genti; il popolo, il quale io non conosco, mi servirà. |
45 filii alieni blandiuntur mihi, auditu auris oboediunt mihi. | 45 E i figliuoli d'altrui mi faranno resistenza, e con l'audito degli orecchii obbediranno a me. |
46 Filii alieni defluunt et contremiscunt ex arcibus suis. | 46 E i figliuoli istrani vennero meno, e saranno contratti nelle loro angoscie. |
47 Vivit Dominus, et benedicta petra mea, et exaltetur Deus, petra salutis meae. | 47 Vive il Signore, e benedetto Iddio mio; sarà esaltato lo Iddio di mia salute. |
48 Deus, qui das vindictas mihi et deicis populos sub me. | 48 Iddio il quale dài a me la vendetta, e fai cadere gli popoli sotto a me. |
49 Qui educis me ab inimicis meis et ab insurgentibus in me elevas me; a viro iniquo liberas me. | 49 Il quale mi trài da' nemici, e da quelli mi fanno resistenza mi sublevi; tu mi libererai dall'uomo iniquo. |
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo: | 50 E però tra le genti ti laudarò, e canterò al tuo nome. |
51 Magnificat salutes regis sui et facit misericordiam christo suo David et semini eius in sempiternum ”. | 51 È quello che magnifica la salute al suo re, e fa misericordia al cristo suo David e al suo seme in sempiterno. |