ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 24
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LXX | EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL |
---|---|
1 υιε μη ζηλωσης κακους ανδρας μηδε επιθυμησης ειναι μετ' αυτων | 1 Sei nicht neidisch auf böse Menschen, such keinen Umgang mit ihnen! |
2 ψευδη γαρ μελετα η καρδια αυτων και πονους τα χειλη αυτων λαλει | 2 Denn ihr Herz sinnt auf Gewalttat, Unheil reden ihre Lippen. |
3 μετα σοφιας οικοδομειται οικος και μετα συνεσεως ανορθουται | 3 Durch Weisheit wird ein Haus gebaut, durch Umsicht gewinnt es Bestand. |
4 μετα αισθησεως εμπιμπλαται ταμιεια εκ παντος πλουτου τιμιου και καλου | 4 Durch Klugheit werden die Kammern gefüllt mit allerlei wertvollen, köstlichen Gütern. |
5 κρεισσων σοφος ισχυρου και ανηρ φρονησιν εχων γεωργιου μεγαλου | 5 Der Weise ist dem Starken überlegen, ein verständiger Mensch dem robusten. |
6 μετα κυβερνησεως γινεται πολεμος βοηθεια δε μετα καρδιας βουλευτικης | 6 Denn durch Überlegung gewinnst du den Kampf, viele Ratgeber verhelfen zum Sieg. |
7 σοφια και εννοια αγαθη εν πυλαις σοφων σοφοι ουκ εκκλινουσιν εκ στοματος κυριου | 7 Zu hoch hängt dem Toren die Weisheit, am Tor tut er den Mund nicht auf. |
8 αλλα λογιζονται εν συνεδριοις απαιδευτοις συναντα θανατος | 8 Wer stets darauf aus ist, Böses zu tun, den nennt man einen Ränkeschmied. |
9 αποθνησκει δε αφρων εν αμαρτιαις ακαθαρσια δε ανδρι λοιμω εμμολυνθησεται | 9 Das Trachten des Toren ist Sünde, der Zuchtlose ist den Menschen ein Gräuel. |
10 εν ημερα κακη και εν ημερα θλιψεως εως αν εκλιπη | 10 Zeigst du dich lässig am Tag der Bedrängnis, so wird auch deine Kraft bedrängt. |
11 ρυσαι αγομενους εις θανατον και εκπριου κτεινομενους μη φειση | 11 Befrei jene, die man zum Tod schleppt; die zur Hinrichtung wanken, rette sie doch! |
12 εαν δε ειπης ουκ οιδα τουτον γινωσκε οτι κυριος καρδιας παντων γινωσκει και ο πλασας πνοην πασιν αυτος οιδεν παντα ος αποδιδωσιν εκαστω κατα τα εργα αυτου | 12 Wolltest du sagen: Gott weiß von uns nichts; - hat er, der die Herzen prüft, keine Kenntnis? Hat er, der über dich wacht, kein Wissen? Ja, er vergilt jedem Menschen, wie sein Tun es verdient. |
13 φαγε μελι υιε αγαθον γαρ κηριον ινα γλυκανθη σου ο φαρυγξ | 13 Iss Honig, mein Sohn, denn er ist gut, Wabenhonig ist süß für den Gaumen. |
14 ουτως αισθηση σοφιαν τη ση ψυχη εαν γαρ ευρης εσται καλη η τελευτη σου και ελπις σε ουκ εγκαταλειψει | 14 Wisse: Genauso ist die Weisheit für dich. Findest du sie, dann gibt es eine Zukunft, deine Hoffnung wird nicht zerschlagen. |
15 μη προσαγαγης ασεβη νομη δικαιων μηδε απατηθης χορτασια κοιλιας | 15 Belaure nicht frevlerisch die Wohnung des Gerechten, zerstöre sein Ruhelager nicht! |
16 επτακι γαρ πεσειται ο δικαιος και αναστησεται οι δε ασεβεις ασθενησουσιν εν κακοις | 16 Denn siebenmal fällt der Gerechte und steht wieder auf, doch die Frevler stürzen ins Unglück. |
17 εαν πεση ο εχθρος σου μη επιχαρης αυτω εν δε τω υποσκελισματι αυτου μη επαιρου | 17 Freu dich nicht über den Sturz deines Feindes, dein Herz juble nicht, wenn er strauchelt, |
18 οτι οψεται κυριος και ουκ αρεσει αυτω και αποστρεψει τον θυμον αυτου απ' αυτου | 18 damit nicht der Herr es sieht und missbilligt und seinen Zorn von ihm abwendet. |
19 μη χαιρε επι κακοποιοις μηδε ζηλου αμαρτωλους | 19 Erhitz dich nicht wegen der Übeltäter, ereifere dich nicht wegen der Frevler! |
20 ου γαρ μη γενηται εκγονα πονηρων λαμπτηρ δε ασεβων σβεσθησεται | 20 Denn für den Bösen gibt es keine Zukunft, die Lampe der Frevler erlischt. |
21 φοβου τον θεον υιε και βασιλεα και μηθετερω αυτων απειθησης | 21 Fürchte den Herrn, mein Sohn, und den König; mit diesen beiden überwirf dich nicht! |
22 εξαιφνης γαρ τεισονται τους ασεβεις τας δε τιμωριας αμφοτερων τις γνωσεται [22α] λογον φυλασσομενος υιος απωλειας εκτος εσται δεχομενος δε εδεξατο αυτον [22β] μηδεν ψευδος απο γλωσσης βασιλει λεγεσθω και ουδεν ψευδος απο γλωσσης αυτου ου μη εξελθη [22χ] μαχαιρα γλωσσα βασιλεως και ου σαρκινη ος δ' αν παραδοθη συντριβησεται [22δ] εαν γαρ οξυνθη ο θυμος αυτου συν νευροις ανθρωπους αναλισκει [22ε] και οστα ανθρωπων κατατρωγει και συγκαιει ωσπερ φλοξ ωστε αβρωτα ειναι νεοσσοις αετων | 22 Denn plötzlich geht von ihnen Verderben aus und unvermutet kommt Unheil von beiden. |
23 ταυτα δε λεγω υμιν τοις σοφοις επιγινωσκειν αιδεισθαι προσωπον εν κρισει ου καλον | 23 Auch folgende Sprichwörter stammen von Weisen: Im Gericht auf die Person sehen ist nicht recht. |
24 ο ειπων τον ασεβη δικαιος εστιν επικαταρατος λαοις εσται και μισητος εις εθνη | 24 Wer zum Schuldigen sagt: Unschuldig bist du!, den verfluchen die Menschen, verwünschen die Leute. |
25 οι δε ελεγχοντες βελτιους φανουνται επ' αυτους δε ηξει ευλογια αγαθη | 25 Denen aber, die entscheiden, wie es recht ist, geht es gut; über sie kommt Segen und Glück. |
26 χειλη δε φιλησουσιν αποκρινομενα λογους αγαθους | 26 Einen Kuss auf die Lippen gibt, wer richtig antwortet. |
27 ετοιμαζε εις την εξοδον τα εργα σου και παρασκευαζου εις τον αγρον και πορευου κατοπισθεν μου και ανοικοδομησεις τον οικον σου | 27 Nimm draußen deine Arbeit auf und bestell dein Feld, danach gründe deinen Hausstand! |
28 μη ισθι ψευδης μαρτυς επι σον πολιτην μηδε πλατυνου σοις χειλεσιν | 28 Tritt gegen deinen Nächsten nicht als falscher Zeuge auf, betrüge nicht mit deinen Worten! |
29 μη ειπης ον τροπον εχρησατο μοι χρησομαι αυτω τεισομαι δε αυτον α με ηδικησεν | 29 Sag nicht: Wie er mir getan hat, so will ich auch ihm tun, einem jedem will ich vergelten, wie es seine Taten verdienen. |
30 ωσπερ γεωργιον ανηρ αφρων και ωσπερ αμπελων ανθρωπος ενδεης φρενων | 30 Am Acker eines Faulen ging ich vorüber, am Weinberg eines unverständigen Menschen: |
31 εαν αφης αυτον χερσωθησεται και χορτομανησει ολος και γινεται εκλελειμμενος οι δε φραγμοι των λιθων αυτου κατασκαπτονται | 31 Sieh da, er war ganz überwuchert von Disteln, seine Fläche mit Unkraut bedeckt, seine Steinmauer eingerissen. |
32 υστερον εγω μετενοησα επεβλεψα του εκλεξασθαι παιδειαν | 32 Ich sah es und machte mir meine Gedanken, ich betrachtete es und zog die Lehre daraus: |
33 ολιγον νυσταζω ολιγον δε καθυπνω ολιγον δε εναγκαλιζομαι χερσιν στηθη | 33 Noch ein wenig schlafen, noch ein wenig schlummern, noch ein wenig die Arme verschränken, um auszuruhen. |
34 εαν δε τουτο ποιης ηξει προπορευομενη η πενια σου και η ενδεια σου ωσπερ αγαθος δρομευς | 34 Da kommt schon die Armut wie ein Strolch über dich, die Not wie ein zudringlicher Bettler. |