Première épître aux Corinthiens 3

JERUSALEM	GREEK BIBLE
1 Pour moi, frères, je n'ai pu vous parler comme à des hommes spirituels, mais comme à desêtres de chair, comme à de petits enfants dans le Christ.	1 Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ' ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω.
2 C'est du lait que je vous ai donné à boire, non une nourriture solide; vous ne pouviez encore lasupporter. Mais vous ne le pouvez pas davantage maintenant,	2 Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην? διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ' ουδε τωρα δυνασθε ετι?
3 car vous êtes encore charnels. Du moment qu'il y a parmi vous jalousie et dispute, n'êtes-vouspas charnels et votre conduite n'est-elle pas tout humaine?	3 επειδη ετι σαρκικοι εισθε. Διοτι ενω ειναι μεταξυ σας φθονος και ερις και διχονοιαι, δεν εισθε σαρκικοι και περιπατειτε κατα ανθρωπον;
4 Lorsque vous dites, l'un: "Moi, je suis à Paul", et l'autre: "Moi, à Apollos", n'est-ce pas là bienhumain?	4 Διοτι οταν λεγη τις, Εγω μεν ειμαι του Παυλου, αλλος δε, Εγω του Απολλω? δεν εισθε σαρκικοι;
5 Qu'est-ce donc qu'Apollos? Et qu'est-ce que Paul? Des serviteurs par qui vous avez embrasséla foi, et chacun d'eux selon ce que le Seigneur lui a donné.	5 Τις λοιπον ειναι ο Παυλος, και τις ο Απολλως, παρα υπηρεται, δια των οποιων επιστευσατε και, οπως ο Κυριος εδωκεν εις εκαστον;
6 Moi, j'ai planté, Apollos a arrosé; mais c'est Dieu qui donnait la croissance.	6 Εγω εφυτευσα, ο Απολλως εποτισεν, αλλ' ο Θεος ηυξησεν?
7 Ainsi donc, ni celui qui plante n'est quelque chose, ni celui qui arrose, mais celui qui donne lacroissance: Dieu.	7 ωστε ουτε ο φυτευων ειναι τι ουτε ο ποτιζων, αλλ' ο Θεος ο αυξανων.
8 Celui qui plante et celui qui arrose ne font qu'un, mais chacun recevra son propre salaire selonson propre labeur.	8 Ο φυτευων δε και ο ποτιζων ειναι εν? και εκαστος θελει λαβει τον εαυτου μισθον κατα τον κοπον αυτου.
9 Car nous sommes les coopérateurs de Dieu; vous êtes le champ de Dieu, l'édifice de Dieu.	9 Διοτι του Θεου ειμεθα συνεργοι? σεις εισθε του Θεου αγρος, του Θεου οικοδομη.
10 Selon la grâce de Dieu qui m'a été accordée, tel un bon architecte, j'ai posé le fondement. Unautre bâtit dessus. Mais que chacun prenne garde à la manière dont il y bâtit.	10 Εγω κατα την χαριν του Θεου την δοθεισαν εις εμε ως σοφος αρχιτεκτων θεμελιον εθεσα, αλλος δε εποικοδομει? εκαστος ομως ας βλεπη πως εποικοδομει?
11 De fondement, en effet, nul n'en peut poser d'autre que celui qui s'y trouve, c'est-à-dire JésusChrist.	11 διοτι θεμελιον αλλο ουδεις δυναται να θεση παρα το τεθεν, το οποιον ειναι ο Ιησους Χριστος.
12 Que si sur ce fondement on bâtit avec de l'or, de l'argent, des pierres précieuses, du bois, dufoin, de la paille,	12 Εαν δε τις εποικοδομη επι το θεμελιον τουτο χρυσον, αργυρον, λιθους τιμιους, ξυλα, χορτον, καλαμην?
13 l'oeuvre de chacun deviendra manifeste; le Jour, en effet, la fera connaître, car il doit serévéler dans le feu, et c'est ce feu qui éprouvera la qualité de l'oeuvre de chacun.	13 εκαστου το εργον θελει φανερωθη? διοτι η ημερα θελει φανερωσει αυτο, επειδη δια πυρος ανακαλυπτεται? και το πυρ θελει δοκιμασει το εργον εκαστου οποιον ειναι.
14 Si l'oeuvre bâtie sur le fondement subsiste, l'ouvrier recevra une récompense;	14 Εαν το εργον τινος, το οποιον επωκοδομησε μενη, θελει λαβει μισθον?
15 si son oeuvre est consumée, il en subira la perte; quant à lui, il sera sauvé, mais comme àtravers le feu.	15 εαν το εργον τινος κατακαη, θελει ζημιωθη, αυτος ομως θελει σωθη, πλην ουτως ως δια πυρος.
16 Ne savez-vous pas que vous êtes un temple de Dieu, et que l'Esprit de Dieu habite en vous?	16 Δεν εξευρετε οτι εισθε ναος Θεου και το Πνευμα του Θεου κατοικει εν υμιν;
17 Si quelqu'un détruit le temple de Dieu, celui-là, Dieu le détruira. Car le temple de Dieu estsacré, et ce temple, c'est vous.	17 Εαν τις φθειρη τον ναον του Θεου, τουτον θελει φθειρει ο Θεος? διοτι ο ναος του Θεου ειναι αγιος, οστις εισθε σεις.
18 Que nul ne se dupe lui-même! Si quelqu'un parmi vous croit être sage à la façon de cemonde, qu'il se fasse fou pour devenir sage;	18 Μηδεις ας μη εξαπατα εαυτον? εαν τις μεταξυ σας νομιζη οτι ειναι σοφος εν τω κοσμω τουτω, ας γεινη μωρος δια να γεινη σοφος.
19 car la sagesse de ce monde est folie auprès de Dieu. Il est écrit en effet: Celui qui prend lessages à leur propre astuce;	19 Διοτι η σοφια του κοσμου τουτου ειναι μωρια παρα τω Θεω. Επειδη ειναι γεγραμμενον? Οστις συλλαμβανει τους σοφους εν τη πανουργια αυτων?
20 et encore: Le Seigneur connaît les pensées des sages; il sait qu'elles sont vaines.	20 και παλιν? Ο Κυριος γινωσκει τους διαλογισμους των σοφων, οτι ειναι ματαιοι.
21 Ainsi donc, que nul ne se glorifie dans les hommes; car tout est à vous,	21 Ωστε μηδεις ας μη καυχαται εις ανθρωπους? διοτι τα παντα ειναι υμων,
22 soit Paul, soit Apollos, sois Céphas, soit le monde, soit la vie, soit la mort, soit le présent,soit l'avenir. Tout est à vous;	22 ειτε Παυλος ειτε Απολλως ειτε Κηφας ειτε κοσμος ειτε ζωη ειτε θανατος ειτε παροντα ειτε μελλοντα, τα παντα ειναι υμων,
23 mais vous êtes au Christ, et le Christ est à Dieu.	23 σεις δε του Χριστου, ο δε Χριστος του Θεου.