Livre d'Ézéchiel 24

JERUSALEM	LXX
1 La neuvième année, au dixième mois, le dix du mois, la parole de Yahvé me fut adressée en cestermes:	1 και εγενετο λογος κυριου προς με εν τω ετει τω ενατω εν τω μηνι τω δεκατω δεκατη του μηνος λεγων
2 Fils d'homme, mets par écrit la date d'aujourd'hui, d'aujourd'hui même, car le roi de Babylone s'estjeté sur Jérusalem aujourd'hui même.	2 υιε ανθρωπου γραψον σεαυτω εις ημεραν απο της ημερας ταυτης αφ' ης απηρεισατο βασιλευς βαβυλωνος επι ιερουσαλημ απο της ημερας της σημερον
3 Prononce donc une parabole pour l'engeance de rebelles. Tu leur diras: Ainsi parle le SeigneurYahvé. Mets au feu la marmite, mets-la, verses-y de l'eau.	3 και ειπον επι τον οικον τον παραπικραινοντα παραβολην και ερεις προς αυτους ταδε λεγει κυριος επιστησον τον λεβητα και εκχεον εις αυτον υδωρ
4 Rassembles-y des morceaux, tout ce qu'il y a de bons morceaux, gigot, épaule; remplis-la desmeilleurs os,	4 και εμβαλε εις αυτον τα διχοτομηματα παν διχοτομημα καλον σκελος και ωμον εκσεσαρκισμενα απο των οστων
5 prends le meilleur du troupeau. Puis entasse du bois dessous, fais bouillir à gros bouillons, quesoient cuits même les os qu'elle contient.	5 εξ επιλεκτων κτηνων ειλημμενων και υποκαιε τα οστα υποκατω αυτων εζεσεν εζεσεν και ηψηται τα οστα αυτης εν μεσω αυτης
6 Car ainsi parle le Seigneur Yahvé. Malheur à la ville sanguinaire, marmite toute rouillée, dont larouille ne peut être ôtée! Vide-la morceau par morceau, sans qu'on tire au sort.	6 δια τουτο ταδε λεγει κυριος ω πολις αιματων λεβης εν ω εστιν ιος εν αυτω και ο ιος ουκ εξηλθεν εξ αυτης κατα μελος αυτης εξηνεγκεν ουκ επεσεν επ' αυτην κληρος
7 Car son sang est au milieu d'elle, elle l'a mis sur le roc nu, elle ne l'a pas répandu sur le sol pour lerecouvrir de poussière.	7 οτι αιμα αυτης εν μεσω αυτης εστιν επι λεωπετριαν τεταχα αυτο ουκ εκκεχυκα αυτο επι την γην του καλυψαι επ' αυτο γην
8 Pour faire monter la fureur, pour tirer vengeance, j'ai mis son sang sur le roc nu, sans le recouvrir.	8 του αναβηναι θυμον εις εκδικησιν εκδικηθηναι δεδωκα το αιμα αυτης επι λεωπετριαν του μη καλυψαι αυτο
9 Eh bien! ainsi parle le Seigneur Yahvé: Malheur à la ville sanguinaire! Moi aussi, je vais faire ungrand bûcher.	9 δια τουτο ταδε λεγει κυριος καγω μεγαλυνω τον δαλον
10 Amoncelle du bois, allume le feu, cuis la viande, prépare les épices, que les os brûlent.	10 και πληθυνω τα ξυλα και ανακαυσω το πυρ οπως τακη τα κρεα και ελαττωθη ο ζωμος
11 Mets la marmite vide sur les charbons, afin qu'elle chauffe, que le bronze rougisse et que fondela souillure qui s'y trouve, que soit consumée sa rouille.	11 και στη επι τους ανθρακας οπως προσκαυθη και θερμανθη ο χαλκος αυτης και τακη εν μεσω ακαθαρσιας αυτης και εκλιπη ο ιος αυτης
12 Mais la masse de rouille ne s'en va pas au feu.	12 και ου μη εξελθη εξ αυτης πολυς ο ιος αυτης καταισχυνθησεται ο ιος αυτης
13 Ta souillure est une infamie, car j'ai voulu te purifier, mais tu ne t'es pas laissé purifier de tasouillure. Tu ne seras donc plus purifiée jusqu'à ce que j'aie assouvi ma colère contre toi.	13 ανθ' ων εμιαινου συ και τι εαν μη καθαρισθης ετι εως ου εμπλησω τον θυμον μου
14 Moi, Yahvé, j'ai parlé et cela se réalise, j'agirai sans me reprendre, je n'aurai ni pitié nicompassion. C'est selon ta conduite et selon tes oeuvres qu'on te jugera, oracle du Seigneur Yahvé.	14 εγω κυριος λελαληκα και ηξει και ποιησω ου διαστελω ουδε μη ελεησω κατα τας οδους σου και κατα τα ενθυμηματα σου κρινω σε λεγει κυριος δια τουτο εγω κρινω σε κατα τα αιματα σου και κατα τα ενθυμηματα σου κρινω σε η ακαθαρτος η ονομαστη και πολλη του παραπικραινειν
15 La parole de Yahvé me fut adressée en ces termes:	15 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων
16 Fils d'homme, voici que je vais t'enlever subitement la joie de tes yeux. Mais tu ne te lamenteraspas, tu ne pleureras pas, tu ne laisseras pas couler de larmes.	16 υιε ανθρωπου ιδου εγω λαμβανω εκ σου τα επιθυμηματα των οφθαλμων σου εν παραταξει ου μη κοπης ουδε μη κλαυσθης
17 Gémis en silence, ne prends pas le deuil des morts, noue ton turban sur ta tête, mets tes sandalesà tes pieds, ne te couvre pas la barbe, ne mange pas de pain ordinaire.	17 στεναγμος αιματος οσφυος πενθους εστιν ουκ εσται το τριχωμα σου συμπεπλεγμενον επι σε και τα υποδηματα σου εν τοις ποσιν σου ου μη παρακληθης εν χειλεσιν αυτων και αρτον ανδρων ου μη φαγης
18 Je parlai au peuple le matin, et ma femme mourut le soir, et je fis le lendemain matin comme j'enavais reçu l'ordre.	18 και ελαλησα προς τον λαον το πρωι ον τροπον ενετειλατο μοι και απεθανεν η γυνη μου εσπερας και εποιησα το πρωι ον τροπον επεταγη μοι
19 Alors le peuple me dit: "Ne nous expliqueras-tu pas quel sens a pour nous ce que tu fais?"	19 και ειπεν προς με ο λαος ουκ αναγγελεις ημιν τι εστιν ταυτα α συ ποιεις
20 Je leur dis: "La parole de Yahvé m'a été adressée en ces termes:	20 και ειπα προς αυτους λογος κυριου προς με εγενετο λεγων
21 Dis à la maison d'Israël: Ainsi parle le Seigneur Yahvé. Voici que je vais profaner monsanctuaire, l'orgueil de votre force, la joie de vos yeux, la passion de vos âmes. Vos fils et vos filles, que vousavez abandonnés, tomberont par l'épée.	21 ειπον προς τον οικον του ισραηλ ταδε λεγει κυριος ιδου εγω βεβηλω τα αγια μου φρυαγμα ισχυος υμων επιθυμηματα οφθαλμων υμων και υπερ ων φειδονται αι ψυχαι υμων και οι υιοι υμων και αι θυγατερες υμων ους εγκατελιπετε εν ρομφαια πεσουνται
22 Et vous ferez comme j'ai fait: vous ne vous couvrirez pas la barbe, vous ne mangerez pas de painordinaire,	22 και ποιησετε ον τροπον πεποιηκα απο στοματος αυτων ου παρακληθησεσθε και αρτον ανδρων ου φαγεσθε
23 vous garderez vos turbans sur la tête et vos sandales aux pieds, vous ne vous lamenterez pas etvous ne pleurerez pas. Vous dépérirez à cause de vos crimes et vous gémirez les uns avec les autres.	23 και αι κομαι υμων επι της κεφαλης υμων και τα υποδηματα υμων εν τοις ποσιν υμων ουτε μη κοψησθε ουτε μη κλαυσητε και εντακησεσθε εν ταις αδικιαις υμων και παρακαλεσετε εκαστος τον αδελφον αυτου
24 Ezéchiel sera pour vous un présage; vous ferez exactement ce qu'il a fait. Et, quand cela arrivera,vous saurez que je suis le Seigneur Yahvé.	24 και εσται ιεζεκιηλ υμιν εις τερας κατα παντα οσα εποιησεν ποιησετε οταν ελθη ταυτα και επιγνωσεσθε διοτι εγω κυριος
25 Et toi, fils d'homme, n'est-il pas vrai que le jour où je leur aurai pris ce qui fait leur force, leurparure de liesse, la joie de leurs yeux, la passion de leur âme, leurs fils et leurs filles,	25 και συ υιε ανθρωπου ουχι εν τη ημερα οταν λαμβανω την ισχυν παρ' αυτων την επαρσιν της καυχησεως αυτων τα επιθυμηματα οφθαλμων αυτων και την επαρσιν ψυχης αυτων υιους αυτων και θυγατερας αυτων
26 ce jour-là, arrivera vers toi le survivant qui apportera la nouvelle.	26 εν εκεινη τη ημερα ηξει ο ανασωζομενος προς σε του αναγγειλαι σοι εις τα ωτα
27 Ce jour-là, ta bouche s'ouvrira pour parler au survivant: tu parleras et tu ne seras plus muet; tuseras pour eux un présage et ils sauront que je suis Yahvé.	27 εν εκεινη τη ημερα διανοιχθησεται το στομα σου προς τον ανασωζομενον και λαλησεις και ου μη αποκωφωθης ουκετι και εση αυτοις εις τερας και επιγνωσονται διοτι εγω κυριος .