1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους | 1 Figlio mio, dà retta alla mia sapienza, porgi l'orecchio alla mia prudenza; |
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι | 2 onde tu custodisca i pensieri, e le tue labbra mantengano la disciplina. Non credere all'inganno della donna; |
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα | 3 perchè le labbra della meretrice stillano miele, e più morbida dell'olio è la sua bocca; |
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου | 4 ma alla fine è amara come l'assenzio o acuta come spada a due tagli, |
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται | 5 i suoi piedi portano alla morte e i suoi passi vanno a finire all'inferno. |
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι | 6 Non batte la via della vita, i suoi passi sono incerti e investigabili. |
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους | 7 Or dunque, ascoltami, figlio mio, e non ti scostare dai miei suggerimenti. |
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης | 8 Tienti lontano da lei nel tuo cammino, non ti avvicinare alla porta della sua casa; |
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν | 9 per non dare a stranieri il tuo onore, e i tuoi anni al crudele; |
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν | 10 se non vuoi che gli stranieri si sazino dei tuoi beni e le tue fatiche vadano a finire in casa d'altri; |
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου | 11 per non essere costretto alla fine a gemere, quando avrai consunte le tue carni e il tuo corpo, |
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου | 12 O a dire: « Perchè ebbi in odio la disciplina, e il mio cuore non prese in paco le correzioni? |
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου | 13 Perchè non ascoltai la voce dei miei educatori e non diedi retta ai maestri? |
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης | 14 Per poco non giunsi ai colmo del male davanti al popolo e all'assemblea! » |
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης | 15 Bevi l'acqua della tua cisterna, l'acqua viva del tuo pozzo; |
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα | 16 le tue fonti si diramino al di fuori, le tue acque si spandano sulle piazze. |
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι | 17 Restane unico padrone, non ci fare entrare teco gli altri. |
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου | 18 Sia benedetta la tua fonte, la sposa della tua gioventù sia la tua gioia; |
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση | 19 cerva carissima, graziosa gazzella, le sue carezze sian sempre il tuo incanto e t'affascini continuamente il suo amore. |
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας | 20 Perchè, o figlio mio, ti lasci sedurre da una straniera e ti dai in braccio ad una sconosciuta? |
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει | 21 Il Signore osserva la condotta dell'uomo ed esamina ogni suo passo. |
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται | 22 E l'empio resta nella rete delle sue iniquità, legato dalle funi dei suoi peccati. |
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην | 23 Egli morrà per mancanza di disciplina e sarà rovinato dalla sua grande stoltezza. |