ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

LXX	KING JAMES BIBLE
1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους	1 My son, attend unto my wisdom, and bow thine ear to my understanding:
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι	2 That thou mayest regard discretion, and that thy lips may keep knowledge.
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα	3 For the lips of a strange woman drop as an honeycomb, and her mouth is smoother than oil:
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου	4 But her end is bitter as wormwood, sharp as a twoedged sword.
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται	5 Her feet go down to death; her steps take hold on hell.
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι	6 Lest thou shouldest ponder the path of life, her ways are moveable, that thou canst not know them.
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους	7 Hear me now therefore, O ye children, and depart not from the words of my mouth.
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης	8 Remove thy way far from her, and come not nigh the door of her house:
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν	9 Lest thou give thine honour unto others, and thy years unto the cruel:
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν	10 Lest strangers be filled with thy wealth; and thy labours be in the house of a stranger;
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου	11 And thou mourn at the last, when thy flesh and thy body are consumed,
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου	12 And say, How have I hated instruction, and my heart despised reproof;
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου	13 And have not obeyed the voice of my teachers, nor inclined mine ear to them that instructed me!
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης	14 I was almost in all evil in the midst of the congregation and assembly.
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης	15 Drink waters out of thine own cistern, and running waters out of thine own well.
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα	16 Let thy fountains be dispersed abroad, and rivers of waters in the streets.
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι	17 Let them be only thine own, and not strangers' with thee.
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου	18 Let thy fountain be blessed: and rejoice with the wife of thy youth.
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση	19 Let her be as the loving hind and pleasant roe; let her breasts satisfy thee at all times; and be thou ravished always with her love.
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας	20 And why wilt thou, my son, be ravished with a strange woman, and embrace the bosom of a stranger?
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει	21 For the ways of man are before the eyes of the LORD, and he pondereth all his goings.
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται	22 His own iniquities shall take the wicked himself, and he shall be holden with the cords of his sins.
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην	23 He shall die without instruction; and in the greatness of his folly he shall go astray.