ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

LXX	NOVA VULGATA
1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους	1 Fili mi, attende ad sapientiam meam, et prudentiae meae inclina aurem tuam,
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι	2 ut custodias cogitationes, et disciplinam labia tua conservent.
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα	3 Favum enim stillant labia meretricis, et nitidius oleo guttur eius;
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου	4 novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps.
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται	5 Pedes eius descendunt in mortem, et ad inferos gressus illius tendunt;
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι	6 cum non observet semitam vitae, vagi sunt gressus eius, et ipsa nescit.
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους	7 Nunc ergo, fili mi, audi me et ne recedas a verbis oris mei.
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης	8 Longe fac ab ea viam tuam et ne appropinques foribus domus eius.
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν	9 Ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli,
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν	10 ne forte impleantur extranei viribus tuis, et labores tui sint in domo aliena,
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου	11 et gemas in novissimis, quando consumpseris carnes tuas et corpus tuum
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου	12 et dicas: “ Cur detestatus sum disciplinam, et increpationes renuit cor meum,
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου	13 nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam?
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης	14 Paene fui in omni malo, in medio ecclesiae et synagogae ”.
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης	15 Bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui,
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα	16 ne deriventur fontes tui foras, et in plateis rivi aquarum;
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι	17 habeto eas solus, nec sint alieni participes tui.
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου	18 Sit vena tua benedicta, et laetare cum muliere adulescentiae tuae;
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση	19 cerva carissima et gratissimus hinnulus, blanditiae eius inebrient te in omni tempore, in amore eius delectare iugiter.
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας	20 Quare seduceris, fili mi, ab aliena et foveris in sinu extraneae?
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει	21 Quoniam ante Dominum viae hominis, et omnes gressus eius considerat.
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται	22 Iniquitates suae capient impium, et funibus peccatorum suorum constringetur.
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην	23 Ipse morietur, quia non habuit disciplinam, et in multitudine stultitiae suae decipietur.