ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 5

LXX	EINHEITSUBERSETZUNG BIBEL
1 υιε εμη σοφια προσεχε εμοις δε λογοις παραβαλλε σον ους	1 Mein Sohn, merk auf meinen weisen Rat, neige meiner Einsicht dein Ohr zu,
2 ινα φυλαξης εννοιαν αγαθην αισθησιν δε εμων χειλεων εντελλομαι σοι	2 damit du Besonnenheit bewahrst und deine Lippen auf Klugheit achten.
3 μη προσεχε φαυλη γυναικι μελι γαρ αποσταζει απο χειλεων γυναικος πορνης η προς καιρον λιπαινει σον φαρυγγα	3 Denn die Lippen der fremden Frau triefen von Honig, glatter als Öl ist ihr Mund.
4 υστερον μεντοι πικροτερον χολης ευρησεις και ηκονημενον μαλλον μαχαιρας διστομου	4 Doch zuletzt ist sie bitter wie Wermut, scharf wie ein zweischneidiges Schwert.
5 της γαρ αφροσυνης οι ποδες καταγουσιν τους χρωμενους αυτη μετα θανατου εις τον αδην τα δε ιχνη αυτης ουκ ερειδεται	5 Ihre Füße steigen zur Totenwelt hinab, ihre Schritte gehen der Unterwelt zu.
6 οδους γαρ ζωης ουκ επερχεται σφαλεραι δε αι τροχιαι αυτης και ουκ ευγνωστοι	6 Den ebenen Pfad zum Leben verfehlt sie, sie geht krumme Wege und merkt es nicht.
7 νυν ουν υιε ακουε μου και μη ακυρους ποιησης εμους λογους	7 Nun denn, ihr Söhne, hört auf mich, weicht nicht ab von den Worten, die mein Mund spricht.
8 μακραν ποιησον απ' αυτης σην οδον μη εγγισης προς θυραις οικων αυτης	8 Halte deinen Weg von ihr fern, komm ihrer Haustür nicht nahe!
9 ινα μη προη αλλοις ζωην σου και σον βιον ανελεημοσιν	9 Sonst schenkst du andern deine Kraft, deine Jahre einem Rücksichtslosen;
10 ινα μη πλησθωσιν αλλοτριοι σης ισχυος οι δε σοι πονοι εις οικους αλλοτριων εισελθωσιν	10 sonst sättigen sich Fremde an deinem Besitz, die Frucht deiner Arbeit kommt in das Haus eines andern
11 και μεταμεληθηση επ' εσχατων ηνικα αν κατατριβωσιν σαρκες σωματος σου	11 und am Ende wirst du stöhnen, wenn dein Leib und dein Fleisch dahinsiechen.
12 και ερεις πως εμισησα παιδειαν και ελεγχους εξεκλινεν η καρδια μου	12 Dann wirst du bekennen: Weh mir, ich habe die Zucht gehasst, mein Herz hat die Warnung verschmäht;
13 ουκ ηκουον φωνην παιδευοντος με και διδασκοντος με ουδε παρεβαλλον το ους μου	13 ich habe nicht auf die Stimme meiner Erzieher gehört, mein Ohr nicht meinen Lehrern zugeneigt.
14 παρ' ολιγον εγενομην εν παντι κακω εν μεσω εκκλησιας και συναγωγης	14 Fast hätte mich alles Unheil getroffen in der Versammlung und in der Gemeinde.
15 πινε υδατα απο σων αγγειων και απο σων φρεατων πηγης	15 Trink Wasser aus deiner eigenen Zisterne, Wasser, das aus deinem Brunnen quillt.
16 μη υπερεκχεισθω σοι τα υδατα εκ της σης πηγης εις δε σας πλατειας διαπορευεσθω τα σα υδατα	16 Sollen deine Quellen auf die Straße fließen, auf die freien Plätze deine Bäche?
17 εστω σοι μονω υπαρχοντα και μηδεις αλλοτριος μετασχετω σοι	17 Dir allein sollen sie gehören, kein Fremder soll teilen mit dir.
18 η πηγη σου του υδατος εστω σοι ιδια και συνευφραινου μετα γυναικος της εκ νεοτητος σου	18 Dein Brunnen sei gesegnet; freu dich der Frau deiner Jugendtage,
19 ελαφος φιλιας και πωλος σων χαριτων ομιλειτω σοι η δε ιδια ηγεισθω σου και συνεστω σοι εν παντι καιρω εν γαρ τη ταυτης φιλια συμπεριφερομενος πολλοστος εση	19 der lieblichen Gazelle, der anmutigen Gämse! Ihre Liebkosung mache dich immerfort trunken, an ihrer Liebe berausch dich immer wieder!
20 μη πολυς ισθι προς αλλοτριαν μηδε συνεχου αγκαλαις της μη ιδιας	20 Warum solltest du dich an einer Fremden berauschen, den Busen einer andern umfangen?
21 ενωπιον γαρ εισιν των του θεου οφθαλμων οδοι ανδρος εις δε πασας τας τροχιας αυτου σκοπευει	21 Denn der Weg eines jeden liegt offen vor den Augen des Herrn, er achtet auf alle seine Pfade.
22 παρανομιαι ανδρα αγρευουσιν σειραις δε των εαυτου αμαρτιων εκαστος σφιγγεται	22 Der Frevler verfängt sich in der eigenen Schuld, die Stricke seiner Sünde halten ihn fest.
23 ουτος τελευτα μετα απαιδευτων εκ δε πληθους της εαυτου βιοτητος εξερριφη και απωλετο δι' αφροσυνην	23 Er stirbt aus Mangel an Zucht, wegen seiner großen Torheit stürzt er ins Verderben.