Księga Psalmów 73
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
Biblia Tysiąclecia | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Psalm. Asafowy. Jak dobry jest Bóg dla prawych, dla tych, co są czystego serca! | 1 Psalmus. Asaph. Quam bonus rectis est Deus, Deus his, qui mundo sunt corde! |
2 A moje stopy nieomal się nie potknęły, omal się nie zachwiały moje kroki. | 2 Mei autem paene moti sunt pedes, paene effusi sunt gressus mei, |
3 Zazdrościłem bowiem niegodziwym widząc pomyślność grzeszników. | 3 quia zelavi super gloriantes, pacem peccatorum videns. |
4 Bo dla nich nie ma żadnych cierpień, ich ciało jest zdrowe, tłuste. | 4 Quia non sunt eis impedimenta, sanus et pinguis est venter eorum. |
5 Nie doznają ludzkich utrapień ani z innymi ludźmi nie cierpią. | 5 In labore mortalium non sunt et cum hominibus non flagellantur. |
6 Toteż ich naszyjnikiem jest pycha, a przemoc szatą, co ich odziewa. | 6 Ideo quasi torques est eis superbia, et tamquam indumentum operuit eos violentia. |
7 Ich nieprawość pochodzi z nieczułości, złe zamysły nurtują ich serca. | 7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum, erumpunt cogitationes cordis. |
8 Szydzą i mówią złośliwie, butnie grożą uciskiem. | 8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam, iniquitatem ab excelso locuti sunt. |
9 Ustami swymi niebo napastują, język ich krąży po ziemi. | 9 Posuerunt in caelo os suum, et lingua eorum transivit in terra. |
10 Dlatego lud mój do nich się zwraca i obficie piją ich wodę. | 10 Ideo in alto sedent, et aquae plenae non pervenient ad eos. |
11 I mówią: Jakże Bóg może widzieć, czyż Najwyższy posiada wiedzę? | 11 Et dixerunt: “ Quomodo scit Deus, et si est scientia in Excelso? ”. |
12 Takimi oto są grzesznicy i zawsze beztroscy gromadzą bogactwo. | 12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo multiplicaverunt divitias. |
13 Czy więc na próżno zachowałem czyste serce i w niewinności umywałem ręce? | 13 Et dixi: “ Ergo sine causa mundavi cor meum et lavi in innocentia manus meas; |
14 Co dnia bowiem cierpię chłostę, każdego ranka spotyka mnie kara. | 14 et fui flagellatus tota die, et castigatio mea in matutinis ”. |
15 Gdybym pomyślał: Będę mówił jak tamci, to bym zdradził ród Twoich synów. | 15 Si dixissem: “ Loquar ut illi ”, ecce generationem filiorum tuorum prodidissem. |
16 Rozmyślałem zatem, aby to zrozumieć, lecz to wydało mi się uciążliwe, | 16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; labor erat in oculis meis, |
17 póki nie wniknąłem w święte sprawy Boże, nie przyjrzałem się końcowi tamtych. | 17 donec intravi in sanctuarium Dei et intellexi novissima eorum. |
18 Zaiste na śliskiej drodze ich stawiasz i spychasz ich ku zagładzie. | 18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, deiecisti eos in ruinas. |
19 Jakże nagle stali się przedmiotem grozy, zniknęli strawieni przerażeniem. | 19 Quomodo facti sunt in desolationem! Subito defecerunt, perierunt prae horrore. |
20 Jak snem po obudzeniu, Panie, powstając wzgardzisz ich obrazem. | 20 Velut somnium evigilantis, Domine, surgens imaginem ipsorum contemnes. |
21 Gdy się trapiło moje serce, a w nerkach odczuwałem ból dotkliwy, | 21 Quia exacerbatum est cor meum, et renes mei compuncti sunt; |
22 byłem nierozumny i nie pojmowałem: byłem przed Tobą jak juczne zwierzę. | 22 et ego insipiens factus sum et nescivi: ut iumentum factus sum apud te. |
23 Lecz ja zawsze będę z Tobą: Tyś ujął moją prawicę; | 23 Ego autem semper tecum; tenuisti manum dexteram meam. |
24 prowadzisz mnie według swojej rady i przyjmujesz mię na koniec do chwały. | 24 In consilio tuo deduces me et postea cum gloria suscipies me. |
25 Kogo prócz Ciebie mam w niebie? Gdy jestem z Tobą, nie cieszy mnie ziemia. | 25 Quis enim mihi est in caelo? Et tecum nihil volui super terram. |
26 Niszczeje moje ciało i serce, Bóg jest opoką mego serca i mym udziałem na wieki. | 26 Defecit caro mea et cor meum; Deus cordis mei, et pars mea Deus in aeternum. |
27 Bo oto giną ci, którzy od Ciebie odstępują, Ty gubisz wszystkich, co łamią wiarę wobec Ciebie. | 27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt; perdidisti omnes, qui fornicantur abs te. |
28 Mnie zaś dobrze jest być blisko Boga, w Panu wybrałem sobie schronienie, by opowiadać wszystkie Jego dzieła. | 28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, ponere in Domino Deo spem meam, ut annuntiem omnes operationes tuas in portis filiae Sion. |