Księga Psalmów 35

Biblia Tysiąclecia	NOVA VULGATA
1 Dawidowy. Wystąp, Panie, przeciw tym, co walczą ze mną, uderz na moich napastników!	1 David. Iudica, Domine, iudicantes me; impugna impugnantes me.
2 Pochwyć tarczę i puklerz i powstań mi na pomoc.	2 Apprehende clipeum et scutum et exsurge in adiutorium mihi.
3 Rzuć włócznią i toporem na moich prześladowców; powiedz mej duszy: Jam twoim zbawieniem.	3 Effunde frameam et securim adversus eos, qui persequuntur me. Dic animae meae: “ Salus tua ego sum ”.
4 Niech się zmieszają i niech się zawstydzą ci, co na życie me czyhają; niech się cofną zawstydzeni ci, którzy zamierzają mi szkodzić.	4 Confundantur et revereantur quaerentes animam meam; avertantur retrorsum et confundantur cogitantes mihi mala.
5 Niech będą jak plewy na wietrze, gdy będzie ich gnał anioł Pański.	5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, et angelus Domini impellens eos;
6 Niech droga ich będzie ciemna i śliska, gdy anioł Pański będzie ich ścigał.	6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, et angelus Domini persequens eos.
7 Bez przyczyny bowiem zastawili na mnie sieć swoją, bez przyczyny dół kopią dla mnie.	7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, gratis foderunt foveam animae meae.
8 Niech przyjdzie na nich zagłada niespodziana, a sidło, które zastawili, niech ich pochwyci; niechaj sami wpadną w dół, który wykopali.	8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, et captio, quam abscondit, apprehendat eum, et in eandem calamitatem ipse cadat.
9 A moja dusza będzie radować się w Panu, będzie się weselić z Jego ratunku.	9 Anima autem mea exsultabit in Domino et delectabitur super salutari suo.
10 Wszystkie moje kości powiedzą: Któż, o Panie, podobny do Ciebie, który wyrywasz biedaka z mocy silniejszego, z mocy grabieżcy - [biedaka] i nędzarza.	10 Omnia ossa mea dicent: “ Domine, quis similis tibi? Eripiens inopem de manu fortiorum eius, egenum et pauperem a diripientibus eum ”.
11 Powstają fałszywi świadkowie, pytają o to, czego nie wiem.	11 Surgentes testes iniqui, quae ignorabam, interrogabant me;
12 Płacili mi złem za dobro, czyhali na moje życie.	12 retribuebant mihi mala pro bonis, desolatio est animae meae.
13 A ja, gdy chorowali, wór przywdziewałem, umartwiałem się postem i moja modlitwa wracała do mojego łona,	13 Ego autem, cum infirmarentur, induebar cilicio, humiliabam in ieiunio animam meam; et oratio mea in sinu meo convertebatur.
14 jak po stracie przyjaciela czy brata. Chodziłem jak w żałobie po matce sczerniały i pochylony.	14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, quasi lugens matrem contristatus incurvabar.
15 Lecz kiedy się chwieję, z radością się zbiegają, przeciwko mnie się schodzą obcy, których nie znałem, szarpią mnie bez przerwy,	15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; convenerunt contra me percutientes, et ignoravi.
16 napastują i szydzą ze mnie, zgrzytając przeciw mnie zębami.	16 Diripuerunt et non desistebant; tentaverunt me, subsannaverunt me subsannatione, frenduerunt super me dentibus suis.
17 Jak długo, Panie, będziesz na to patrzeć? Wyrwij moje życie tym, co ryczą, lwom - moje jedyne dobro!	17 Domine, quamdiu aspicies? Restitue animam meam a malignitate eorum, a leonibus unicam meam.
18 Będę składał Ci dzięki w wielkim zgromadzeniu, będę Cię chwalił wśród licznego ludu.	18 Confitebor tibi in ecclesia magna, in populo multo laudabo te.
19 Niech wrogowie zakłamani nie cieszą się ze mnie; nienawidzący mnie bez powodu mrugają oczami.	19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, qui oderunt me gratis et annuunt oculis.
20 Bo nie mówią o tym, co służy pokojowi, a dla spokojnych w kraju obmyślają zdradliwe plany.	20 Etenim non pacifice loquebantur et contra mansuetos terrae dolos cogitabant.
21 I otwierają przeciw mnie swe usta, wołają: Ha, ha, ha, widzieliśmy na własne oczy!	21 Et dilataverunt super me os suum; dixerunt: “ Euge, euge, viderunt oculi nostri ”. -
22 Widziałeś, Panie, zatem nie milcz, o Panie, nie bądź ode mnie daleko!	22 Vidisti, Domine, ne sileas; Domine, ne discedas a me.
23 Przebudź się, wystąp w obronie mego prawa, w mojej sprawie, mój Boże i Panie!	23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, Deus meus et Dominus meus, ad causam meam.
24 Osądź mnie, Panie, Boże mój, w Twej sprawiedliwości; niech się nie cieszą oni nade mną.	24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, et non supergaudeant mihi.
25 Niech nie pomyślą w swym sercu: Ha, tegośmy chcieli! Niechaj nie powiedzą: Otośmy go pożarli.	25 Non dicant in cordibus suis: “ Euge animae nostrae ”; nec dicant: “ Devoravimus eum ”.
26 Niech się zmieszają i wszyscy razem zawstydzą, co się cieszą z moich nieszczęść; niech się okryją wstydem i wzgardą, którzy przeciwko mnie się podnoszą.	26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me
27 A sprzyjający mej sprawie niech się radują i cieszą, i mówią zawsze: Wielki jest Pan, który chce pomyślności swojego sługi.	27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, et dicant semper: “ Magnificetur Dominus, qui vult pacem servi sui ”.
28 A język mój będzie głosił Twoją sprawiedliwość i nieustannie Twą chwałę.	28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, tota die laudem tuam.