Księga Hioba 17

Biblia Tysiąclecia	MODERN HEBREW BIBLE
1 Zgnębiony duch - minęły dni, tylko grób mi pozostaje.	1 רוחי חבלה ימי נזעכו קברים לי
2 Czyż nie naśmiewcy są ze mną? Od szyderstw mam noce bezsenne.	2 אם לא התלים עמדי ובהמרותם תלן עיני
3 Ty sam racz zastaw przechować, bo któż chce za mnie poręczyć?	3 שימה נא ערבני עמך מי הוא לידי יתקע
4 Zamknąłeś ich umysł przed rozsądkiem, nie dopuścisz do ich triumfu.	4 כי לבם צפנת משכל על כן לא תרמם
5 Zwołano bliskich do podziału, a mdleją oczy własnych dzieci.	5 לחלק יגיד רעים ועיני בניו תכלנה
6 Wydano mnie ludziom na pośmiewisko, jestem w ich oczach wyrzutkiem.	6 והצגני למשל עמים ותפת לפנים אהיה
7 Moje oko przyćmione od bólu, członki me wyschły jak cień.	7 ותכה מכעש עיני ויצרי כצל כלם
8 Sprawiedliwi są tym przerażeni, uczciwi na złych się gniewają;	8 ישמו ישרים על זאת ונקי על חנף יתערר
9 bogobojni pewniejsi swej drogi, kto ręce ma czyste, mocniejszy.	9 ויאחז צדיק דרכו וטהר ידים יסיף אמץ
10 Wy wszyscy, nawróćcie się, przyjdźcie! Mędrca wśród was nie znajduję.	10 ואולם כלם תשבו ובאו נא ולא אמצא בכם חכם
11 Minęło już życie, z nim plany i dążenia mojego serca.	11 ימי עברו זמתי נתקו מורשי לבבי
12 Noc chcą zamienić na dzień: światło jest bliżej niż ciemność.	12 לילה ליום ישימו אור קרוב מפני חשך
13 Mam ufać? Szeol mym domem, w ciemności rozścielę swe łoże,	13 אם אקוה שאול ביתי בחשך רפדתי יצועי
14 grobowi powiem: Mój ojcze! Matko ma, siostro! - robactwu.	14 לשחת קראתי אבי אתה אמי ואחתי לרמה
15 Właściwie, po cóż nadzieja, kto przedmiot ufności zobaczy?	15 ואיה אפו תקותי ותקותי מי ישורנה
16 Czy zejdzie do królestwa Szeolu? Czy razem do ziemi pójdziemy?	16 בדי שאל תרדנה אם יחד על עפר נחת