Livre des Proverbes 14

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 La sagesse construit la maison, la sottise la renverse de ses propres mains.	1 Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων? η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.
2 Celui qui craint Yahvé prend le droit chemin, celui qui le méprise s’en éloigne.	2 Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον? ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.
3 Les paroles du sot le font remettre en place, les propos des sages seront leur protection.	3 Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας? τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.
4 Pas de bœufs: les greniers resteront vides; les rentrées sont à la mesure de la force des bêtes.	4 Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη? η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.
5 Un témoin digne de foi dit la vérité, un faux témoin ment comme il respire.	5 Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι? ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.
6 Le moqueur cherche la sagesse, mais en vain; l’homme réfléchi apprend vite.	6 Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει? εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.
7 Écarte-toi du sot; ce n’est pas de sa bouche que tu recevras la sagesse.	7 Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.
8 La sagesse de l’homme habile, c’est de savoir où il va; la folie des sots les égare.	8 Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου? η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.
9 Les sots se moquent du péché, mais Dieu favorise les hommes droits.	9 Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν? εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.
10 Le cœur connaît ses propres chagrins, et sa joie, nul autre ne pourra la partager.	10 Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου? και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.
11 La maison des méchants sera détruite, mais la tente des justes ne bougera pas.	11 Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη? η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.
12 Tu en verras dont la route leur paraît droite, mais au bout du chemin c’est la mort.	12 Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.
13 Même au milieu du rire le cœur a ses peines, la joie se termine en chagrin.	13 Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια? και το τελος της χαρας ειναι λυπη.
14 Le dévoyé va se repaître de sa conduite, et de même l’homme de bien.	14 Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου? ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου.
15 Le naïf croit tout ce qu’on dit, mais le prudent regarde où il met les pieds.	15 Ο απλους πιστευει εις παντα λογον? ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.
16 Le sage craint le mal et s’en détourne, le sot va de l’avant sans s’inquiéter.	16 Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου? αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.
17 Le coléreux fait des bêtises, l’homme réfléchi supporte.	17 Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως? και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.
18 Les naïfs n’acquièrent que la sottise, les habiles pourront être fiers de leur savoir.	18 Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν? οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.
19 Les méchants s’inclineront devant les bons, les pécheurs attendront devant la porte du juste.	19 Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.
20 Même à son compagnon le pauvre est insupportable, tandis que le riche a de nombreux amis.	20 Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου? του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.
21 Qui méprise son prochain commet un péché; heureux celui qui a pitié des malheureux.	21 Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει? ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.
22 Ne font-ils pas fausse route ceux qui complotent le mal? La bonté et la fidélité n’accompagnent-elles pas celui qui cherche le bien?	22 Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.
23 Toute peine a son profit, mais ce qui reste en paroles conduit au dénuement.	23 Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος? η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.
24 La richesse vient couronner les sages, mais le sot n’aura d’autre parure que sa bêtise.	24 Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους? των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.
25 Un témoin véridique sauve des vies, le rusé profère des mensonges.	25 Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας? ο δε δολιος εκχεει ψευδη.
26 Qui a la crainte de Yahvé possède un ferme appui, ses enfants pourront compter sur lui.	26 Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα? και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.
27 La crainte de Yahvé est source de vie, elle fait échapper aux pièges de la mort.	27 Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
28 Un peuple nombreux fait la gloire de son roi; si les sujets manquent, c’est la ruine du souverain.	28 Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως? εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.
29 Qui est lent à la colère fait preuve de bon sens, celui qui ne se domine pas étale sa folie.	29 Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν? ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.
30 La paix du cœur favorise la santé, mais la jalousie ronge les os.	30 Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος? ο δε φθονος σαπρια των οστεων.
31 Qui écrase le pauvre insulte son Créateur, qui a pitié des indigents lui rend hommage.	31 Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου? ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.
32 Le méchant est renversé par sa propre malice, mais jusque dans la mort le juste est assuré.	32 Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου? ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.
33 La sagesse habite au cœur des hommes de bon sens, la sottise se trouve parmi les insensés.	33 Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια? εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.
34 Une nation grandit par la justice; le péché fait la honte des peuples.	34 Η δικαιοσυνη υψονει εθνος? η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.
35 Le serviteur avisé sera apprécié du roi, l’incapable aura droit à sa colère.	35 Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον? θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.