Proverbi 30
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 Parole di colui che aduna, del figlio di colui che spande verità. Visione raccontata da uno col quale è Dio, e che, confortato dalla presenza di Dio in lui, dice: | 1 Verba Congregantis, filii Vomentis. Visio quam locutus est vir cum quo est Deus, et qui Deo secum morante confortatus, ait : |
2 « Io sono il più ignorante tra gli uomini, e la sapienza umana è lungi da me. | 2 Stultissimus sum virorum, et sapientia hominum non est mecum. |
3 Io non ho imparato la sapienza, io non conosco la scienza dei santi. | 3 Non didici sapientiam, et non novi scientiam sanctorum. |
4 Chi è salito al cielo e ne è poi disceso? Chi chiuse nelle sue mani il vento? Chi ha ristrette le acque nella sua veste? Chi ha stabiliti tutti i confini della terra? Qual è il suo nome? Qual è il nome del suo figliolo? Lo sai? | 4 Quis ascendit in cælum, atque descendit ? quis continuit spiritum in manibus suis ? quis colligavit aquas quasi in vestimento ? quis suscitavit omnes terminos terræ ? quod nomen est ejus, et quod nomen filii ejus, si nosti ? |
5 Ogni parola di Dio è purificata col fuoco: Egli è uno scudo per quelli che sperano in lui. | 5 Omnis sermo Dei ignitus : clypeus est sperantibus in se. |
6 Non aggiunger nulla alle sue parole, per non esser ripreso e sbugiardato. | 6 Ne addas quidquam verbis illius, et arguaris, inveniarisque mendax. |
7 Due cose ti ho chieste, non me le negare prima che io muoia: | 7 Duo rogavi te : ne deneges mihi antequam moriar : |
8 tien lungi da me la vanità e le parole di menzogna, non mi dare nè povertà, nè ricchezze, ma concedimi soltanto il necessario al mio sostentamento; | 8 vanitatem et verba mendacia longe fac a me ; mendicitatem et divitias ne dederis mihi : tribue tantum victui meo necessaria, |
9 affìnchè, saziato, non sia tentato a rinnegarti e dica: Chi è il Signore? ovvero, spinto dalla necessità, non rubi e non bestemmi il nome del mio Dio. | 9 ne forte satiatus illiciar ad negandum, et dicam : Quis est Dominus ? aut egestate compulsus, furer, et perjurem nomen Dei mei. |
10 Non accusare il servo presso il suo padrone, chè forse non ti maledica e tu vada in perdizione. | 10 Ne accuses servum ad dominum suum, ne forte maledicat tibi, et corruas. |
11 C'è una genìa di uomini che maledice il padre e non benedice la madre. | 11 Generatio quæ patri suo maledicit, et quæ matri suæ non benedicit ; |
12 C'è una genìa d'uomini che si credon puri, eppure non son lavati dalle loro immondezze. | 12 generatio quæ sibi munda videtur, et tamen non est lota a sordibus suis ; |
13 V'è una genìa d'uomini dagli occhi alteri e dalle ciglia superbamente alzate. | 13 generatio cujus excelsi sunt oculi, et palpebræ ejus in alta surrectæ ; |
14 V'è una genìa d'uomini che invece di denti ha spade, che maciulla coi suoi molari, per divorare i poveri della terra e i miserabili tra gli uomini. | 14 generatio quæ pro dentibus gladios habet, et commandit molaribus suis, ut comedat inopes de terra, et pauperes ex hominibus. |
15 La mignatta ha due figliole che dicono: Dammi, dammi. Tre cose sono insaziabili e la quarta non dice mai basta: | 15 Sanguisugæ duæ sunt filiæ, dicentes : Affer, affer. Tria sunt insaturabilia, et quartum quod numquam dicit : Sufficit. |
16 L'inferno, la bocca della matrice, la terra, che non si sazia di acque: il fuoco poi non dice mai: basta. | 16 Infernus, et os vulvæ, et terra quæ non satiatur aqua : ignis vero numquam dicit : Sufficit. |
17 L'occhio che schernisce il padre e disprezza il parto di sua madre, lo cavino i corvi del torrente, lo divorino i figli dell'aquila. | 17 Oculum qui subsannat patrem, et qui despicit partum matris suæ, effodiant eum corvi de torrentibus, et comedant eum filii aquilæ ! |
18 Tre cose mi restan difficili, e la quarta la ignoro affatto: | 18 Tria sunt difficilia mihi, et quartum penitus ignoro : |
19 la traccia dell'aquila nell'aria, la traccia del serpente sulla pietra, la traccia d'una nave in mezzo al mare, e la traccia dell'uomo nell'adolescenza. | 19 viam aquilæ in cælo, viam colubri super petram, viam navis in medio mari, et viam viri in adolescentia. |
20 Tal è della donna adultera: essa mangia, si ripulisce la bocca, e dice: Non ho fatto alcun malo. | 20 Talis est et via mulieris adulteræ, quæ comedit, et tergens os suum dicit : Non sum operata malum. |
21 Per tre cose è messa sottosopra la terra, e la quarta non la può sopportare: | 21 Per tria movetur terra, et quartum non potest sustinere : |
22 per lo schiavo che arriva a regnare, per lo stolto pieno di cibo, | 22 per servum, cum regnaverit ; per stultum, cum saturatus fuerit cibo ; |
23 per una donna odiosa che trova marito, e per una serva che diventa erede della padrona. | 23 per odiosam mulierem, cum in matrimonio fuerit assumpta ; et per ancillam, cum fuerit hæres dominæ suæ. |
24 Vi sono quattro cose piccolissime sulla terra, e superano in sapienza i sapienti: | 24 Quatuor sunt minima terræ, et ipsa sunt sapientiora sapientibus : |
25 le formiche, popolo debole, che al tempo della messe prepara il suo vitto; | 25 formicæ, populus infirmus, qui præparat in messe cibum sibi ; |
26 le piccole lepri, razza paurosa, che fanno la loro tana nelle rocce; | 26 lepusculus, plebs invalida, qui collocat in petra cubile suum ; |
27 le cavallette non hanno re, eppure si muovon tutte divise in schiere; | 27 regem locusta non habet, et egreditur universa per turmas suas ; |
28 la lucertola, che si regge sulle mani, e abita nei palazzi dei re. | 28 stellio manibus nititur, et moratur in ædibus regis. |
29 Tre cose han bella andatura, e la quarta va magnificamente: | 29 Tria sunt quæ bene gradiuntur, et quartum quod incedit feliciter : |
30 il leone, il più forte degli animali, non ha paura, chiunque incontri; | 30 leo, fortissimus bestiarum, ad nullius pavebit occursum ; |
31 il gallo, dai fianchi serrati, il capro, e il re, a cui nessuno resiste. | 31 gallus succinctus lumbos ; et aries ; nec est rex, qui resistat ei. |
32 Vi è chi è stato riconosciuto per stolto, innalzato a posto sublime: se avesse capito qualche cosa, si sarebbe messa la mano alla bocca. | 32 Est qui stultus apparuit postquam elevatus est in sublime ; si enim intellexisset, ori suo imposuisset manum. |
33 Chi preme con forza le mammelle per trarne il latte, ne fa uscire del burro, chi si soffia troppo forte il naso, ne fa uscire il sangue, e chi provoca sdegni produce discordie». | 33 Qui autem fortiter premit ubera ad eliciendum lac exprimit butyrum ; et qui vehementer emungit elicit sanguinem ; et qui provocat iras producit discordias. |